Spierverspilling is vaak een teken van een andere ziekte die een veterinaire diagnose en behandeling vereist. Enkele veel voorkomende oorzaken van spierafbraak bij honden zijn myositis, degeneratieve myelopathie, hypothyreoïdie en enkele door teken overgedragen ziekten.
Degeneratieve Myelopathie
Degeneratieve myelopathie is een aandoening waarbij het ruggenmerg van een hond in de loop van de tijd degenereert. Naast spierverlies zijn de symptomen zwaaien in de achterhand wanneer ze staan, gemakkelijk omvallen als ze van de zijkant worden geduwd, moeite hebben met opstaan en de achterpoten slepen tijdens het lopen. Naarmate de ziekte voortschrijdt, kunnen honden verlamd raken en de controle over blaas en darmen verliezen.
De ziekte komt het meest voor bij Duitse herders, Siberische huskies en collies tussen de leeftijden van 4 en 14. Degeneratieve myelopathie wordt gediagnosticeerd door andere aandoeningen uit te sluiten die de symptomen kunnen veroorzaken zoals artritis en heupdysplasie. Diagnostische tests kunnen röntgenfoto's en andere diagnostische beeldvorming, weefselbiopten en analyse van hersenvocht omvatten. De oorzaak van degeneratieve myelopathie is onbekend en daar is geen effectieve behandeling.
Te weinig schildklier
Hypothyreoïdie of een te trage schildklier bij honden veroorzaakt spierverlies, gewichtstoename, haarverlies, doffe vacht en schilferige huid. Het wordt het meest vaak gezien bij rassen zoals golden retrievers, Ierse setters en teckels tussen de leeftijd van 4 en 10. De aandoening kan gemakkelijk worden gediagnosticeerd met een bloedtest en wordt behandeld met een orale medicatie genaamd levothyroxine of L-thyroxine.
Masticatische en gegeneraliseerde myositis
Myositis is een spierziekte die aanvankelijk zwelling in de spier veroorzaakt en later resulteert in spierverspilling. Specifieke symptomen variëren afhankelijk van welke spieren zijn aangetast. Mastodynamische myositis beïnvloedt de spieren die honden gebruiken om op te kauwen, waardoor ze moeilijk kunnen eten of drinken. Naarmate de ziekte vordert, vergrendelen de spieren zich uiteindelijk, waardoor uw hond zijn mond niet kan openen.
Polymyositis, of gegeneraliseerde myositis, beïnvloedt meerdere spieren in het lichaam van de hond. Symptomen kunnen zijn: spierpijn, een stijve poort, braken en slikproblemen.
Polymyositis wordt gediagnosticeerd met een spierweefselmonster om te controleren op ontsteking. Masticatory myositis wordt gediagnosticeerd met een bloedtest voor antilichamen tegen de kauwspieren. Aanvullende tests kunnen nodig zijn om onderliggende oorzaken te bepalen, zoals een virale of bacteriële infectie of kanker.
Myositis wordt meestal behandeld met hoge doses steroïden om de aanval van het immuunsysteem op de spieren te onderdrukken. Andere immunosuppresieve medicijnen zoals azathioprine of cytarabine kunnen ook worden gebruikt. In zeldzame gevallen kunnen honden gespeend worden van deze medicijnen. In de meeste gevallen zullen ze echter de rest van hun leven op lage doses steroïden zitten.
Door teken overgedragen ziekten
De door teken overgedragen ziekte, Hepatozoonosis, veroorzaakt spierafbraak, koorts, pijn en oogontlading. De diagnose wordt bevestigd met behulp van een spierbiopsie. Er is geen remedie voor de ziekte, maar behandeling kan de levensduur van de hond en de kwaliteit van leven verlengen. Behandelingsopties omvatten antiparasitaire en ontstekingsremmende medicatie voor acute infecties. De medicatie Decoquinate helpt een terugval van de ziekte te voorkomen. Zonder behandeling is hepatozoonose meestal binnen enkele maanden dodelijk.
Hepatozoonosis wordt gedragen door sommige teken en komt veel voor in het zuidelijke deel van de Verenigde Staten. In tegenstelling tot andere tekenziekten, zoals de ziekte van Lyme of de gevlekte koorts van Rocky Mountain, sturen teken de ziekte niet door een beet over. Eerder zijn honden besmet wanneer ze een geïnfecteerde teek inslikken.
