De rode en witte bloedcellen van uw hond komen samen met zijn bloedplaatjes uit zijn beenmerg. Bloedarmoede ontstaat wanneer het beenmerg niet voldoende rode bloedcellen produceert, die zuurstof naar de cellen van het lichaam transporteren. Ernstige bloedarmoede bij honden kan myelofibrose veroorzaken, een aandoening waarbij beenmergweefsel begint te sterven. Gelukkig is myelofibrose bij honden relatief zeldzaam.
myelofibrose
Canine myelofibrose valt in de categorie van myeloproliferatieve ziekten, die allemaal problemen in het beenmerg betreffen. Myelofibrose treedt op wanneer het beenmerg begint te veranderen in vezelig bindweefsel. De Academy of Veterinary Medicine District of Columbia beschrijft myelofibrose als een merg van het "eindstadium", vergelijkbaar met cirrose van de lever. Elke hond kan de aandoening ontwikkelen - er is geen specifieke gevoeligheid voor het ras of het geslacht. Eén primaire ziekte die myelofibrose veroorzaakt, pyruvaat-kinasedeficiëntie, komt het vaakst voor bij basenjis, beagles, cairn en West Highland white terriers.
Oorzaken
Canine myleofibrose komt meestal voor als een secundaire aandoening van andere ziekten, of het resultaat van behandelingen voor andere kwalen. Ziekten en aandoeningen omvatten aangeboren hemolytische anemie, myeloïde metaplasie, ehrlichiose - een ziekte die wordt opgelopen door teken - en septikemie of bloedvergiftiging. Straling kan myleofibrose veroorzaken, evenals de reactie op bepaalde medicijnen. Deze medicijnen, die op lange termijn worden genomen, omvatten fenobarbital en dilantin, vaak gegeven aan honden die epileptische aanvallen ervaren; het ontstekingsremmende fenylbutazon en colchicine, gebruikt voor bepaalde leveraandoeningen.
Diagnose
Als uw hond een behandeling ondergaat voor bepaalde ziekten, controleert uw dierenarts zorgvuldig uw huisdier. Honden die aan myelofibrose lijden, vertonen verschijnselen van bloedarmoede, waaronder lethargie, zwakte, snelle hartslag en bleke slijmvliezen. Als de myleofibrose drugsgerelateerd is, kan uw hond het geruime tijd goed doen met de betreffende medicatie, totdat de bloedarmoede zich ontwikkelt. De diagnose wordt gesteld via aspiratie van het beenmerg of beenmergbiopsie, die beide anesthesie vereisen.
Behandeling
Om myelofibrose te behandelen, kan uw dierenarts steroïden voorschrijven, samen met hormonen zoals erytropoëtine. Als de aandoening het gevolg was van langdurige medicamenteuze behandeling voor een andere ziekte, zou uw dierenarts mogelijk andere medicijnen moeten voorschrijven om de primaire ziekte te bestrijden. De prognose hangt af van of het beenmergweefsel necrotisch wordt of sterft. Het hangt ook af van de primaire ziekte die uw hond treft en het vermogen om het te behandelen als uw huisdier niet langer effectieve medicijnen kan verdragen.
Door Jane Meggitt
