Als je tegen je hond zegt dat hij "zo'n goed jongetje is" en zijn staart zo hard begint te kwispelen, zou je denken dat hij weg zou vliegen, begrijpt hij de woorden die je zegt echt? Of reageert hij gewoon op je hoge enthousiaste toon?
Een groep onderzoekers van de Eotvos Lorand Universiteit in Hongarije, was van plan een experiment uit te voeren dat diezelfde vraag zou beantwoorden. De groep verzamelde 13 honden en mat hun hersenpaden via MRI-machine, terwijl verschillende woorden en intonaties werden gelezen door een trainer voor de honden.
GERELATEERD: Hoe moet ik met mijn hond praten?
Naast het feit dat ze 13 honden konden trainen om volledig onbeweeglijk in een MRI-machine te liggen, bewijst het baanbrekende onderzoek van de groep dat " Honden verwerken zowel wat we zeggen als hoe we het zeggen op een manier die verbazingwekkend veel lijkt op hoe menselijke hersens doen," hoofd onderzoeker Attila Andics vertelde NPR.
Tijdens het experiment lichtte het beloningspad in elk van de hersenen van de hond alleen op toen 'ze zowel lovende woorden als een goedkeurende intonatie hoorden - maar niet wanneer ze willekeurige woorden hoorden die op een lovende toon werden gesproken of lofwoorden die op een vlakke toon werden gesproken.'
Dit bewijst dat het juiste woord is en de juiste intonatie moet aanwezig zijn om de honden te laten begrijpen wat u zegt. De honden verwerken de woorden betekenis met de linker hersenhelft van de hersenprocessen en verwerken de intonatie in de rechter hemisfeer. Ze analyseren elk onderdeel apart en kunnen alles samenvoegen. Dit is iets waarvan eerder werd gedacht dat het alleen van toepassing is op mensen, tot nu toe.
MEER: Wat maakt een hond besluit dat ze niet van iemand houdt
De resultaten schokten niet alleen het onderzoeksteam, maar het schokte ook andere geleerden zoals Brian Hare, een cognitief neurowetenschapper aan het Duke Institute for Brain Sciences in Durham, N.C.
"Mensen lijken de enige soort te zijn die woorden en intonatie gebruikt voor het overbrengen van emoties, gevoelens, innerlijke toestanden," zei Hare. "Om te ontdekken dat honden een zeer vergelijkbaar neuraal mechanisme hebben om zinvolle woorden uit zinloze geluidssequenties te onderscheiden, is het, denk ik, echt verbazingwekkend."
