Hij was altijd daarbuiten, op de loer glurend in de duisternis, wachtend om de meest dramatische ingang te maken en de (voorheen) door katten gedomineerde memewereld in te halen. Jongens en eekhoorns, dit is een norse puppy, Earl. (Perfecte naam, vecht niet tegen mij.)
Earl the Puggle is slechts 5 maanden oud en heeft al meer dan 2 miljoen views op het beeld dat het universum transformeerde zoals we het kennen.
Serieus. Dat gezicht. Het heeft precies de juiste combinatie van brutaal, geërgerd en ontevreden, met slechts een vleugje zelfgenoegzaamheid. We zijn erg verliefd op die rimpels, Earl. En die "ben je een grapje" ogen. En die underbite die echt de grrr in chagrijnig. YAS.
Of als je uiteindelijk besluit om uit te geven en de bal terug te brengen en je mens blijft DOEN om het te gooien. Doe je weten wat ik bedoel? Ja. Earl doet het ook.
Maar furreal, hoe zit het wanneer je mens het eten neerzet, maar laat je wachten eten? En dan zeggen ze "ok, ga!" Waarom ga je niet "gaan!" In de achtertuin, zodat ik je kan uitsluiten.
Hij heeft vanaf dag één de knorrige uitdrukking gehad. De dierenarts zei dat hij net zo gezond is als elke andere puppy. Hij ziet er alleen maar chagrijnig uit vanwege zijn onderbeet, rimpels en donkere huidskleur.
Hij is de meest ontspannen, tevreden pup die een van ons ooit heeft gezien. Wanneer hij iets wil, zal hij rustig gaan zitten en ons aanstaren totdat we hem de juiste vraag stellen. Dan kwispelt hij zijn staart in goedkeurend.
Hij probeert constant naar een van ons te knuffelen en laat ons constant in lachen uitbarsten door zijn gezichtsuitdrukkingen en maniertjes. Hij is een vadersjongen en vindt het heerlijk om zijn moeder te plukken.
We wedden dat hij dat doet, Derek, dat wedt hij wel.
