Veel honden werden gefokt om hun menselijke meesters te helpen bij het uitvoeren van functies zoals het hoeden van vee, jagen en het beschermen van eigendom. Staarten die op struiken haken of worden vastgegrepen door roofdieren als een roedel wolven, werden in veel van deze werkende rassen als een verplichting beschouwd. In de loop van de tijd slaagde selectieve fokkerij erin om enkele van nature "kortgeknipte" honden te ontwikkelen. In andere landen elimineert de nu controversiële praktijk van het koppelen van de staarten van puppy's permanent dat onhandige aanhangsel.
Tails: A Tale of Genetics
De Porgroke Welsh corgi, zoals een team van Britse onderzoekers ontdekte in 2001, heeft een korte of niet-bestaande staart vanwege een genetische anomalie genaamd de "T-box-mutatie." In een Europese studie gepubliceerd in het Journal of Heredity van oktober 2008 werden 23 rassen getest waarin korte staarten van nature voorkomen. Dezelfde genetische mutatie werd gevonden in 17, de meeste van hen hielden en jagen op rassen. Sommige zijn zeldzaam in Noord-Amerika. Degenen die worden erkend door de American Kennel Club zijn onder meer de Australische herder, Pyreneese herder, Poolse herdershond van laagland, Australische veet hond, Spaanse waterhond, Bretagne, Jack Russell terrier, schipperke en Zweedse vallhund. Van zes mutatievrije rassen, Boston-terrieren en Engelse buldoggen "hebben ze allemaal" gebrek aan of hebben ze hele korte en kinky staarten ", schreven de onderzoekers. Hoewel ze niet begrepen waarom, geloofden ze dat een ander gen verantwoordelijk zou moeten zijn. Vier rassen waarin natuurlijke bobtails af en toe voorkomen, zelfs als beide ouders lange staarten hebben, zoals de Parson Russell-terrier, King Charles-spaniël, Dwergschnauzer en Rottweiler.
Bobtails: Not Always Natural
Wanneer raszuivere honden die hun korte staarten aan de T-box-mutatie danken een nest produceren, nemen niet alle puppy's automatisch die eigenschap over. Genen worden in paren aan elkaar gekoppeld, één exemplaar van elke ouder. Natuurlijk korte of afwezige staarten treden alleen op wanneer het dominante T-box-gen is gepaard met een recessief gen. Twee T-box-genen produceren samen defecten aan het ruggenmerg zo ernstig dat aangetaste embryo's in utero overlijden. Twee recessieve genen produceren echter puppy's met van nature langere staarten, een ongewenst kenmerk bij rassen met korte staart. Voorafgaand aan het DNA-onderzoek werd taildocking kort na de geboorte gebruikt om dit niet detecteerbaar te maken. Tegenwoordig kunnen goedkope bloedonderzoekers aan fokkers vertellen of de kortstaartige honden die ze als fokdier overwegen, zo zijn geboren.
Tail-Docking: een felle controverse
In de Verenigde Staten hebben maar liefst 70 rassen van honden gewoonlijk hun staart gedokt of bijgesneden, inclusief poedels, enkele mastiffs, pinschers en vele rassen van spaniels en terriërs. Docking staarten puur voor het uiterlijk is verboden of beperkt als onnodig wreed in veel landen, waaronder Australië, het Verenigd Koninkrijk en vele andere Europese landen. De American Veterinary Medical Association keurt de praktijk af op grond van het feit dat het een pijnlijke en onterechte cosmetische chirurgische ingreep is, maar de American Kennel Club noemt het "een integraal onderdeel van het definiëren en behouden" van het karakter van sommige rassen. Verdedigers van de praktijk bij sommige hoedende, jagende en bewakende rassen stellen dat de staart het vermogen van een hond om het werk te doen waarvoor ze zijn gefokt, kan schaden.
Een succesvol Bobtail-fokkerijsexperiment
Een manier om te voldoen aan zowel tegenstanders die een staart aankoppelen als mensen die geloven dat sommige rassen er gewoon beter uitzien zonder kwispelen aan hun achtereinden, is het manipuleren van de staartrassen voor natuurlijke bobtails genetisch. Een experiment uitgevoerd door U.K. geneticus en bokserfokker Dr. Bruce Cattanach bewees dat dit kon worden gedaan. In 1992 fokte Cattanach een boxer-vrouw met een natuurlijk kortstaartige Welshe Pembroke corgi-reu. De unie produceerde een paar puppy's met een natuurlijke bobtail van gemengde rassen. Vier generaties na het kruisen van die honden met raszuivere boksers, het enige kenmerk dat de boxers van Cattanach onderscheidde van andere rasechte voorbeelden van het ras was dat in tegenstelling tot de anderen, sommigen van hem werden geboren met natuurlijke bobtails.
