De urine pH-waarde in een hond varieert van dag tot dag. Het is de taak van de nieren om elektrolyten en zuur-basebalansen aan te passen en te onderhouden op basis van het dieet en de oefening van de hond. Een urine-pH die op zichzelf hoog of laag is, betekent niet noodzakelijk dat er een probleem is, maar als de off-base-pH wordt gecombineerd met een ander symptoom, moet u uw hond laten controleren op verschillende problemen, zoals urineweginfecties, stenen en kristalurie.
Urine pH lager dan 7.0
Urine van 7,0 is neutraal. Iets lager betekent zure urine. Een gezonde hond die eenmaal daags een hoofdmaaltijd krijgt, tegenover twee tot drie keer per dag, heeft meestal een zure urine-pH. De urine-pH moet niet veel lager zijn dan 6,2. Als het onder de 6,0 komt, is er mogelijk een systeemprobleem.
Urine pH hoger dan 7,0
Alles boven de neutrale pH van 7,0 geeft alkalische urine aan. Als een hond een dieet met veel koolhydraten krijgt - zoals veel granen - kan hij een alkalische pH hebben. Sommige medicijnen kunnen er ook voor zorgen dat de pH-waarde van de urine alkalisch wordt. Als een hond consequent alkalische urine heeft, kan hij een urineweginfectie hebben. Sommige soorten bacteriën die urineweginfecties en nierinfecties veroorzaken, produceren ook een enzym dat de urine alkalisch maakt.
Nierstenen
Een hond met consistent alkalische urine kan ook aanwezig zijn met nierstenen. Nierstenen zijn ook bekend als kristallen. Sommige nierstenen worden veroorzaakt door overmatig gebruik van sulfonamide-antibiotica. De nieren kunnen ook geen bicarbonaat opnemen, wat alkalische urine veroorzaakt.
Diagnose
De diagnose van nierstenen of kristallen wordt meestal gedaan door de pH-waarde van de urine van de hond te controleren, gevolgd door röntgenfoto's. Er zijn geen andere uiterlijke symptomen van nierstenen totdat een hond er een gaat passeren - een pijnlijk en bloederig proces.
Behandeling
Behandeling van nierstenen omvat de behandeling van de onderliggende oorzaak. Als nierstenen in verband worden gebracht met alkalische urine, worden risicofactoren geëlimineerd en neemt het urinevolume toe. Dit wordt gedaan door aanpassing van het dieet en soms medicamenteuze behandeling.
