Zeevissen sterven in zoet water vanwege overhydratieen zoetwatervissen sterven in zout water als gevolg van uitdroging. Dit lijkt weinig zin te hebben, gezien het feit dat een vis omringd door water niet mag afsterven door gebrek aan water, maar door de fysiologie van de huid van een vis en de natuurlijke eigenschappen van water, is elke soort vis geschikt voor hun verse of zoute habitat, maar geen andere.
Een soort barrière
Om te begrijpen waarom zeevissen sterven als ze in zoet water worden geplaatst, moeten we eerst de structuur van hun cellen begrijpen. Viscellen zijn semi-permeabel: Sommige elementen kunnen er doorheen gaan, terwijl andere dat niet kunnen. In het geval van onze vin vrienden, kan water heen en weer bewegen door het celmembraan, maar opgelost zout in het water is te groot voor het membraan en zal niet passeren.
Het volgende stuk in deze waterpuzzel is een chemisch proces dat bekend staat als osmose. Tijdens osmose beweegt water van nature van lagere concentraties van een stof - in dit geval zout - naar hogere concentraties van die stof. De water in zeevissen wordt continu uit hun lichaam getrokken in het omringende water omdat hun lichaamsvloeistoffen minder zout bevatten.
Het is belangrijk op te merken dat alle vissen wat zout in hun lichaam nodig hebben om gezond te zijn, maar net als mensen, te veel of te weinig kan hen ziek maken. Om het tegengaan van het feit dat zoet water altijd door osmose uit hun lichaam beweegt, drinken zoutwatervissen constant. Hun nieren verwerken en houden water vast en verdrijven vervolgens de resten - meestal zout - in zeer kleine hoeveelheden urine.
H2O-No!
Nu we weten wat er gebeurt met het lichaam van een zeevis in zout water, kunnen we verder onderzoeken waarom zoet water dan dodelijk zou zijn. Omdat de zoutwatervis fysiologisch zout water heeft, zal hij het zoetwater om hem heen drinken. In tegenstelling tot het zoute water waaraan hij is aangepast, zal het zoete water echter geen water uit zijn lichaam trekken. Waarom? Denk aan de manier waarop osmose werkt: lagere concentraties tot hogere concentraties. Nu, in plaats van uit, zal het water naar de relatief hogere zoutconcentraties van de lichaamsvloeistoffen van de vis gaan.
Combineer constant drinken, water dat in het lichaam van de vis komt en de overbelasting van de nieren om water vast te houden dat de vis niet nodig heeft: de zeevis wordt te vochtig. Tijdens overhydratie - ook bekend als waterintoxicatie - belangrijke elektrolyten in de vis worden buiten de leefbare grenzen geduwd en de vis sterft.
Nog een stap verder, een zoetwatervis in zout water heeft het tegenovergestelde probleem. Zijn nieren hebben zich aangepast om extra water uit te drijven, niet om het vast te houden. Met osmose waardoor water zijn lichaam verlaat plus de urineproductie van zijn nieren, wordt een zoetwatervis uitgedroogd en sterft hij door uitdroging.
Breng op smaak
De zoutniveaus in uw eigen aquarium worden het "zoutgehalte" van uw aquarium genoemd. De zoutgehalte is de sleutel voor gelukkige en gezonde vissenen verschillende niveaus boven of onder wat een zeevis gebruikt, kunnen stress veroorzaken, en vervolgens de dood. Besteed veel aandacht aan verdamping en gebruik een hydrometer om de verhouding van zout water tot zuiver water te volgen.
