Het is gemakkelijk om de schattige kleine poten van een kat als vanzelfsprekend te beschouwen, maar ze zijn kwetsbaar voor verschillende omstandigheden. Variërend van eenvoudige infecties tot immuungerelateerde stoornissen, zijn potentiële kattenpootziekten onder meer kussenvoeten, pemphigus en eosinofiel granuloom.
Eosinofiel granuloom
Een eosinofiel is een soort witte bloedcellen. Wanneer een kat een parasitaire infectie heeft, zijn haar eosinofielen een van de afweermechanismen van haar lichaam om de infectie te bestrijden. Af en toe, haar lichaam fouten goedaardig materiaal, zoals stof, voor meer ernstige dingen, zoals vlooien. Wanneer dat gebeurt, zal ze een overdreven reactie ervaren op de onschuldige trigger die leidt tot schade aan haar collageen. Bekend als eosinofiel granuloom complex, kan de reactie aanwezig zijn rond de mond of keel, kin of buik, achterpoten of voetzolen van de kat. Wanneer het voetzool van de kat wordt aangetast, ontwikkelt ze knobbeltjes op de bodem van haar poot die vaak zweren wanneer ze erop loopt. De conditie is vaak zelflimiterend. Als het echter niet wordt opgehelderd, kan medicatie zoals cortison worden voorgeschreven en kan de dierenarts andere opties aanbevelen, zoals krachtige vlooienbeheersing, testen op voedselallergieën en andere medicijnen.
Plasma cel pododermatitis
pododermatitis is een mondvol, dus je kunt het naar zijn wortels afbreken en het voetontsteking noemen, of kussen voet. Kussenvoet komt voor wanneer een kat lymfocyten produceren antilichamen in reactie op ontsteking of infectie. Symptomen van de aandoening zijn een zachte, gezwollen indruk van de pootpad die een paarse tint kan aannemen of zweren kan worden. Meestal wordt meer dan één voet aangetast. Het antibioticum doxycycline wordt vaak gebruikt om plasmodeel pododermatitis te behandelen. Steroïden zoals prednison kunnen worden gebruikt als doxycycline niet effectief is. Op dit moment wordt deze slecht begrepen toestand beheerd, maar niet genezen, waardoor een kat meestal in remissie wordt gebracht. Soms is een chirurgische verwijdering van grote massa's op de voetzolen vereist.
Digitaal plaveiselcelcarcinoom
Nog een mondvol, digitaal plaveiselcelcarcinoom is een huidkanker die zich op de tenen en voeten van een kat kan ontwikkelen. Als een carcinoom is dit type kanker kwaadaardig en keert het vaak terug na verwijdering, maar het is traag bewegend, meestal gevonden voordat het een kans heeft gehad om zich te verspreiden. Symptomen van deze zeldzame voetkanker zijn onder andere:
- Zweren en / of bloedende zweren op de tenen.
- Mank of tegenzin om te bewegen.
- Nodule of papuleus op de teen.
- Tumoren of zweren elders in het lichaam.
Het behandelen van plaveiselcelcarcinoom is afhankelijk van het aantal tumoren dat de kat heeft en waar ze zich bevinden. Een enkele tumor op één teen wordt meestal operatief verwijderd, vaak door teenamputatie. Over het algemeen kan een kat een volledig herstel van een dergelijke operatie verwachten, met zijn beweging beperkt terwijl hij recupereert. Als er meerdere tumoren aanwezig zijn, zal pijnmedicatie je kat verlichting brengen. Een dierenarts-oncoloog kan nodig zijn om te bepalen of er andere mogelijke behandelingen zijn.
Pemphigus Foliaceus, Erythematosus en Vulgaris
Wanneer een auto-immuunziekte resulteert in huidafzetting en ulceratie, wordt de aandoening aangeduid als pemphigus. Het lichaam van de kat reageert in wezen op zichzelf en produceert antilichamen die het gezonde weefsel en cellen aanvallen. Niet beperkt tot de poten, pemphigus kan het tandvlees van een kat beïnvloeden. Er zijn drie soorten: foliaceus, erythematosus en vulgaris. Symptomen van pemphigus zijn onder andere:
- Voetpad overgroei en kraken.
- Met vloeistof gevulde cysten in de huid.
- Kreupelheid.
- Gezwollen lymfeklieren en gegeneraliseerde zwelling.
- Depressie.
- Koorts.
- Jeukende, rode huid.
- Schubben, korsten en puisten.
- Secundaire bacteriële infecties.
In ernstige gevallen heeft een kat ondersteunende zorg nodig, verstrekt op het kantoor van de dierenarts. Steroïden kunnen tijdelijk worden gebruikt om verlichting te bieden totdat de toestand in remissie raakt. Maandelijkse of driemaandelijkse bezoeken van dierenartsen tijdens remissie helpen de dierenarts om de voortgang van de kat te volgen.
Nagel- en pootinfecties
De poot van een kat is vatbaar voor infecties, hetzij van schimmels of bacteriën. Wanneer de klauw van een kat een bacteriële infectie ontwikkelt, is deze vaak een gevolg van een onderliggende aandoening, zoals allergieën of auto-immuunziekten. De dierenarts zal bepalen of er een te behandelen oorzaak is en schrijft ook antibiotica voor. Losse of gebroken nagels worden verwijderd en af en toe helpt een voet scrubben of weken. In het zeldzame geval van een schimmelinfectie wordt een antischimmel voorgeschreven, vaak in combinatie met voetzweet en frequent nagelknipsel om geïnfecteerde groei te verwijderen.
De poot of de voetzool van een kat kan geïnfecteerd raken, bijvoorbeeld door op iets in te stappen dat een snee veroorzaakt of als een verwonding toen ze het met een andere kat verwisselde. Symptomen van een pootinfectie zijn onder andere:
- Limping.
- Haaruitval.
- Korstvorming.
- Lekke wond.
- Bloed of pus op de wondplaats.
- Koorts.
- Lethargie.
- Verlies van eetlust.
De dierenarts kan een algemene anesthesie gebruiken om de kat te ontspannen terwijl haar wond wordt schoongemaakt. Antibiotica zoals penicilline worden meestal voorgeschreven en pijnmedicatie kan ook nodig zijn.
