Je zult meer overeenkomsten vinden dan verschillen tussen de aanwijzer - ook bekend als de Engelse aanwijzer -- en de Kortharige Duitse wijzer. Beide zijn jachthonden extraordinaire, met magere, gespierde lichaamsbouw. De wijzer is in de eerste plaats een veldhond voor vogels, terwijl de Duitse kortharige wijzer is ontwikkeld als een all-round jager.
Histories van het ras
Beide rassen claimen wat afstamming van de Spaanse wijzer, die mogelijk in het begin van de 18e eeuw in Groot-Brittannië is aangekomen. De moderne wijzer stamt ook af van kruisen met windhonden, bloedhonden, foxhounds en setters.
De Duitse kortharige wijzer werd in het Duitsland van de 19e eeuw ontwikkeld als een veelzijdige sporthond. Engelse verwijzingen maken deel uit van hun genetische samenstelling, samen met bloedhonden.
Fysiek uiterlijk
Op de eindstand staan mannelijke kortharige wijzers van 23 tot 25 inch hoog op de schouders, met een gewicht van 55 tot 70 pond. Vrouwelijke Duitse kortharige wijzers staan 21 tot 23 centimeter lang, met een gewicht van 45 tot 60 pond. De wijzers zijn iets groter, met mannetjes tussen de 25 en 28 centimeter lang, met een gewicht van 55 tot 75 pond, en vrouwtjes van 23 tot 26 centimeter lang, met een gewicht van 44 tot 65 pond.
Beide fokken sport korte jassen, maar de Duitse staande korthaar is ofwel lever of lever en wit. De wijzerroosstandaard merkt op dat "een goede aanwijzer geen slechte kleur kan zijn". Aanvaardbare aanwijskleuren zijn onder andere lever, zwart, oranje of citroen, in effen kleuren of gemengd met wit.
Temperament verschillen
Als je van plan bent om op je hond te jagen, maakt elk ras een goede keuze. Als uw hond voornamelijk een huisdier is, heeft de Engelse aanwijzer mogelijk een klein voordeel ten opzichte van de Duitse kortharige variëteit. Terwijl beide zijn energieke honden die veel beweging nodig hebben, de wijzer is iets rustiger dan de Duitse kortharige wijzer. Beide zijn goede waakhonden en kunnen goed overweg met andere honden. Katten zijn een ander verhaal.
Deze honden zijn te sterk en energiek voor jonge kinderen, maar maken leuke metgezellen voor oudere kinderen, die hun activiteitsniveau kunnen behouden. Hoewel beide rassen slim zijn, kan het zijn dat de wijzer moeilijker te trainen is, omdat hij een koppige strook kan bevatten.
Oefening en training
Geen van beide rassen is echt geschikt voor wonen in de stad of in een appartement, tenzij de eigenaar een paar uur per dag voor lichaamsbeweging kan zorgen. Een grote achtertuin met een hoge omheining maakt de noodzaak voor lange dagelijkse wandelingen of afdalingen niet teniet, maar het laat de hond wel wat stoom afblazen. Als die energie geen constructieve uitlaatklep heeft, elk ras kan destructief worden. De Duitse kortharige aanwijzer is bijzonder kwetsbaar voor verlatingsangst, dus krattraining kan het interieur van je huis redden terwijl je weg bent. Beide rassen hebben behoefte aan vroege socialisatie en training. Als je niet op je hond jaagt, bieden behendigheidstrainingen, gehoorzaamheidswedstrijden en andere hondensporten de nodige fysieke en mentale stimulatie.
Gezondheidsproblemen
Beide rassen kunnen last hebben van heupdysplasie, een aangeboren heupaandoening die chirurgische correctie vereist. Pointers kunnen cataract ontwikkelen, evenals progressieve retinale atrofie, die uiteindelijk volledig verlies van het gezichtsvermogen veroorzaakt. Duitse kortharige wijzers kunnen naar beneden komen met een relatief zeldzame oogziekte die bekend staat als kegelafbraak. Pointers zijn vatbaar voor epilepsie, terwijl verschillende soorten kanker de kortharige aanwijzer beïnvloeden. De erfelijke ziekte van von Willebrand, een soort hondhemofilie, komt voor in de Duitse kortharige wijzer.
