Opmerking: dit is de persoonlijke ervaring van de schrijver met het toevoegen van een nieuwe pup aan haar pakket. Als je serieuze gedragsproblemen hebt met een van je pups, neem dan contact op met een pawfessional!
Mijn pup Fidel was 7 jaar lang een verwend, rot kind geweest toen ik besloot dat ik ruimte in mijn hart en thuis (en bankrekening) voor een andere hond had. Ik wist dat het geen gemakkelijke overgang zou zijn. Toen ik Tito voor het eerst meebracht als een pleeggezin van Best Friends Animal Society, bevond Fidel zich op een oorlogspad. Hij zou Tito niet in de buurt van zijn speelgoed, traktaties of mij laten komen. Uiteindelijk, met veel tijd en geduld, werden we een gezin. Het toevoegen van een nieuwe pup aan je pack is een enorme verantwoordelijkheid, maar het kan ook de beste beslissing zijn die je ooit zult nemen! Dit zijn Fidel en Tito vandaag. Ze zijn onafscheidelijk en werken samen op het BarkBox-kantoor.
Hier zijn 11 dingen die ik me realiseerde na het toevoegen van een nieuwe pup aan mijn pack! 1. De tijd nemen om de juiste pup te vinden is de sleutel. Een hond toevoegen aan je familie is een levenslange verbintenis!
Vergeet niet dat je niet de enige bent wiens leven beïnvloed zal worden door het nieuwe familielid. Je huidige hond moet ook invloed hebben op de familie. Alhoewel ze niet kunnen praten, stel je dan voor wat voor eigenschappen jouw hond zou zoeken in een nieuw broertje of zusje! 2. Echt nadenken over de leeftijd en het energieniveau van uw hond zal veel helpen bij uw keuze.
Deze jongens doen veel van samen dutten. Fidel is een oudere pup met geen geduld voor speelse, stuntelige pups, dus in eerste instantie verkleinde ik mijn zoektocht naar oudere honden die zijn energieniveau zouden evenaren. Uiteindelijk vonden we de perfecte pasvorm in een echt zachte, energiezuinige 2-jarige. Leeftijd dicteert niet altijd het energieniveau. Ik heb onstuimige 12-jarigen gezien die blij zijn met de aanwezigheid van een nieuwe pup, en lieve 1-jarigen die gemakkelijk geïrriteerd zijn. Denk aan de unieke pawsonality van elke hond. 3. Zoek het temperament van je hond uit en vind een goede aanvulling.
Ik wist toen niet hoe belangrijk dit zou zijn, maar het feit dat deze jongens zo verschillend zijn, maakt echt dat onze kleine pack werkt. Fidel houdt van zijn speelgoed, dus het meenemen van een hond die ook voor hen zou strijden zou om problemen hebben gevraagd. Tito was niet zo bezitterig over speelgoed, en dus stelde het Fidel gerust dat zijn plaats in het gezin niet werd uitgedaagd. Het bleek ook voor verlegen Tito een goede match. Het hebben van een zelfverzekerde hond om naar te kijken en van te leren, hielp hem echt uit zijn schulp te komen. 4. Overweeg een pleeggezin te worden voor een pup in nood.
Dit is het eerste wat ik tegen mensen zeg die denken over het adopteren van een tweede hond. Fosteren is een geweldige manier voor u (en uw pup) om een nieuwe hond te leren kennen voordat u een levenslange verbintenis aangaat. Je kunt door de meeste reddingsgroepen en schuilplaatsen in jouw omgeving werken. Als het niet lukt, krijg je nog steeds de superbeloonde ervaring van het redden van een leven en het helpen van een pup op hun reis naar het vinden van hun eeuwige thuis. U zult weten wanneer u de perfecte pup voor uw gezin hebt gevonden - en dat is het moment waarop u ze nooit meer wilt laten gaan. 5. Socialiseer uw hond in de aanloop naar de adoptie.
Als uw hond al een sociale vlinder is, is dit eenvoudig. Maar als je hond gewend is om in het middelpunt van de belangstelling te staan - zoals Fidel was - moet je misschien een beetje extra spenderen om ze vertrouwd te maken met andere honden. Laat je vrienden hun hondvriendelijke pups meenemen voor één-op-één speeldata in je huis. Het is belangrijk om te zien hoe uw hond het zal doen met een andere hond op zijn terrein. Loof en beloon uw hond wanneer zij hun speelgoed delen of speel goed met andere honden. 6. Heb je de pup voor je gevonden? Proficiat! Laat de honden bij elkaar komen op neutraal terrein.
Veel honden zijn thuis territoriaal. Laat hen op neutraal terrein ontmoeten om elke voetbaloorlogen te voorkomen. Het park, de achtertuin van een vriend of zelfs het onderkomen waar je je adopteert zijn geweldige plaatsen voor een mogelijke introductie. Zorg ervoor dat elke hond een mens heeft en loop ze een paar minuten zij aan zij. Als ze allebei een losse, ontspannen lichaamstaal hebben, laat ze dan groeten. Als je niet zeker weet of ze klaar zijn om te begroeten na een tandemwandeling, beëindig je de sessie met een positieve noot en stel je een andere tijd samen om tijd door te brengen. Dit is een goed moment om een positieve versterkingstrainer mee te nemen om u te helpen de nieuwe pup te beoordelen en u te begeleiden bij een positieve introductie. Bonus: opvang- of reddingsgroepen hebben meestal opgeleid personeel of vrijwilligers om u te begeleiden bij de introductie en let op eventuele negatieve signalen. 7. Als je de nieuwe hond thuisbrengt, geef je elke hond zijn eigen persoonlijke ruimte.
Veel honden houden er natuurlijk van om in een krat te gaan. Als je niet in een krattraining zit, gebruik dan babyhekken of sluit deuren naar bepaalde kamers om elke hond een eigen plekje te geven. Laat ze de eerste paar weken niet samen zonder toezicht achter. Ik ken mensen die al jaren hun honden hebben gehad, maar ze scheiden ze nog steeds met babyhekjes wanneer ze het huis verlaten. Beter veilig dan sorry is een goed motto voor elke pup-ouder. 8. Maak afzonderlijke voedingsgebieden.
Het is ook een goed idee om ze in de eerste paar weken in aparte gebieden te voeden als ze aan elkaar wennen. Dit voorkomt het bewaken van middelen en vecht over eten of lekkernijen. 9. Wees geduldig en laat de honden in hun eigen tempo gaan.
Je wilt natuurlijk dat je honden van de knuppel zijn. Bestrijd de drang om hun vriendschap te forceren en in plaats daarvan begeleiden ze de interacties.Laat ze elkaar ruiken en aanvankelijk elkaar negeren. Het was een enorme mijlpaal voor ons toen Fidel Tito verdroeg zittend op het andere uiteinde van de bank. Mijn hart explodeerde bijna de eerste keer dat ik ze een worsteling zag spelen. Geef het tijd. Het is het waard. 10. Besteed quality time met elke hond afzonderlijk.
Bij alle broer / zus-pups is het belangrijk dat elke pup zich op zijn gemak voelt om tijd alleen door te brengen. Het is onvermijdelijk dat een van hen ziek wordt en tijd doorbrengt bij de dierenarts en alleen zijn huis achterlaat. Het zal voor beide pups veel gemakkelijker zijn als ze gewend zijn om wat tijd met elkaar door te brengen. Zorg ervoor dat ze zich comfortabel voelen in hun aparte kisten en dat ze elk een speciale tijd krijgen met hun trainingsspelletjes voor mensen of een voor een een wandeling maken. 11. Veel plezier! Zorg dat er veel mogelijkheden zijn voor familiebanden.
Je kent het oude gezegde "Het gezin dat samen speelt, blijft bij elkaar." Wel, het is een cliché want het is goed. In de eerste weken dat ik Tito had, maakte ik er een punt van om de jongens veel leuke gedeelde ervaringen te geven. We namen extra uitstapjes naar het park, bezochten het huis van oma, zodat ze samen konden verwennen, we namen zelfs een nachtelijke backpacktocht en kampeerden samen in de vrije natuur. Of het nu gaat om grote dingen zoals kamperen of kleine dingen zoals rugzakwandelingen in de buurt, laat je honden veel plezier hebben samen.
