*SPOILER ALERT: Dit bericht bevat spoilers voor de finale van De nacht van.*
We zijn collectief geobsedeerd door HBO's De nacht van voor de laatste acht weken. Toen het tijd werd voor de finale van zondag, wisten we niet zeker hoe de show alles in slechts één aflevering zou verwerken. Was Naz onschuldig of schuldig? Hoe zou de jury het vinden? Zou Stone's eczeem ooit echt verdwijnen? (De antwoorden, zo bleek, waren ¯_ (ツ) _ / ¯, een 6-6 gehangen jury, en een klinkend punt, voor het geval dat je geïnteresseerd bent).
Maar één personage boeide ons meer dan al de rest: de kat. Je weet wel, DE KAT. Andrea's kat, die Stone adopteert na haar moord. De kat waar iedereen allergisch voor is en niemand kan helpen, behalve liefde. In veel opzichten is deze kat onze emotionele lijn tijdens het kijken geweest De nacht van - zo erg zelfs dat we zo ver gaan om het de onbezongen held van de show te noemen. Dit is waarom:
1 - De kat is ook een slachtoffer.
Natuurlijk richt de show zich op veel andere slachtoffers (Andrea als slachtoffer van een gruwelijke misdaad, Naz als slachtoffer van een gebroken strafrechtelijk systeem, Stone als slachtoffer van een slopende huidaandoening) - maar de kat is een slachtoffer, te. De kat leed een traumatisch verlies. Niet alleen stierf zijn huisdierenmoeder, Andrea, tragisch jong, het werd onmiddellijk ontworteld van de hele wereld die het kende. Eerst wordt het naar een schuilplaats gebracht, om daarna met Stone en daarna weer in een schuilplaats te leven (gelukkig, zoals we in de laatste momenten van de finale hebben geleerd) weer bij Stone. De kat is door een geweest lot.
2 - Maar het is volgehouden.
Ondanks alles wat hij heeft geleden, is de kat sterk gebleven en heeft hij zijn best gedaan om zich aan te passen aan zijn nieuwe huis, eigenaar en manier van leven. En het lijkt eigenlijk heel goed aan te passen, alles in aanmerking genomen.
3 - Letterlijk iedereen die ertoe doet is allergisch voor het, maar het geeft AF niet.
Sterker nog, in sommige opzichten houden de allergieën van iedereen de kat veilig. Als Naz er niet allergisch voor was geweest, zou de kat binnen geweest zijn tijdens de moord en WIE WETEN wat er dan zou zijn gebeurd? Als Stone er niet allergisch voor was geweest, dan zou de zorg ervoor nooit iets geweest zijn ~ en hij zou er misschien nooit voldoende mee verbonden zijn geweest om het niet één keer maar twee keer uit het asiel te redden. De Nacht van Het maakt de kat niet uit dat hij jeukt, omdat mensen jeuk tot nu toe best goed voor hem hebben gedaan.
4 - Het vertegenwoordigt onze nieuwsgierigheid.
In een show die gebaseerd is op een mysterie (en een die nooit werkelijk wordt daar opgelost), een kat draagt er veel symboliek mee. We zijn nieuwsgierig naar wat er echt in de nacht is gebeurd. Stone is benieuwd wat er echt is gebeurd in de nacht van - zo nieuwsgierig dat hij letterlijk de belichaming van nieuwsgierigheid overneemt. En, net als bij de spreekwoordelijke kat, die nieuwsgierigheid doodt hem bijna (niet alleen omdat hij zichzelf in duistere situaties plaatst om het misdrijf te onderzoeken, hij heeft ook een eczeemaanval terwijl hij onder de spanning staat van het opstellen van zijn slotargument dat zo verschrikkelijk is dat het letterlijk zet hem in het ziekenhuis).
6 - De kat gaat veel beter met isolatie om dan Naz.
Naz moest veel veranderen om zijn stint in de gevangenis voor en tijdens zijn proces te overleven. Hij deed een aantal dingen die ons ertoe brachten (en zijn raad en ouders) ineenkrimpen en slechte gewoonten opvatten waarvan we echt wensten dat hij dat niet had gedaan. We weten dat hij het moest doen en we proberen niet te oordelen, maar de kat uit De nacht van overleefde zijn isolatie als een kampioen. Natuurlijk, de inzet om alleen te zitten in een kamer in het appartement van Stone, spelen met kattenspeelgoed is een manier, manier lager dan wat Naz bij Rikers behandelde, dus we zullen deze uiteindelijk een gelijkspel noemen. MAAR NOG STEEDS MOGELIJK CAT. Omdat we de kat gewoon graag loven.
7 - De kat was onze emotionele rots.
De nacht van was een emotionele achtbaan. We zijn zo geïnvesteerd in Naz and Stone en iedereen en het was moeilijk om te zien hoe alles door de show naar hen werd gestuurd. De kat was onze rots. Het was onze gelukkige plaats. Elke keer dat we de kat zagen, kregen we een klein gevoel van vreugde in ons hart, alsof alles in orde zou zijn. Het was. Meestal. Soort van.
Dank je, De nacht van kat, voor alles wat je voor ons hebt gedaan en onze favoriete zomershow de afgelopen twee maanden. Je bent een echte held.
