Ontwrichting van het schoudergewricht, ook wel luxatie genoemd, is een verlammende en pijnlijke verwonding die honden van elke grootte of elk ras kan treffen. Eigenaren kunnen een plotselinge slap of een verminderd verlangen om te spelen of rennen na een beenblessure opmerken. Deze letsels variëren van mild tot ernstig, dus symptomen zijn niet altijd meteen duidelijk. Zelfs gedeeltelijke dislocaties of subluxaties zijn een belastende en ongemakkelijke ervaring voor uw huisdier.
Luxatie en subluxatie
Schoudersgewrichten zijn complexe mechanismen die ervoor zorgen dat kraakbeen, botten, spieren en ligamenten goed functioneren. Dislocaties treden op wanneer de botten van hun normale positie worden verplaatst, waardoor omliggende weefsels worden beschadigd. Dit type letsel beperkt de beweging van uw hond en veroorzaakt veel pijn. Houd uw hond goed in de gaten als u tekenen van een beenblessure opmerkt, want de schade kan zonder behandeling progressief erger worden. Pups die snel medische hulp krijgen na subluxatie hebben een grote kans op herstel.
Gemeenschappelijke symptomen
De ernst en frequentie van de symptomen hangt af van de mate van ontwrichting van het gewricht. Uw hond kan gewoon zijn andere been begunstigen en voorkomen dat hij zijn gewicht op de gewonde legt. Een ernstige ontwrichting kan de ledemaat te pijnlijk maken om te gebruiken, wat uw huisdier praktisch kan verlammen. Ernstige luxaties veroorzaken dat uw hond zijn poot van de grond tilt terwijl hij loopt, wat resulteert in een merkbare slapheid. Honden die lijden aan congenitale luxatie kunnen af en toe alleen symptomen vertonen, dus het kan op een dag in orde zijn en het volgende limpt. U zult merken dat uw huisdier aan zijn geblesseerde been likkt of neukt wanneer hij pijn heeft. De huid rond de verbinding kan ook gezwollen en warm aanvoelen, volgens VCA Animal Hospitals.
Medische diagnose
Eigenaars moeten elk beenprobleem behandelen als een mogelijk ernstig probleem en moeten hun dierenarts raadplegen over het probleem. Uw dierenarts zal het been onderzoeken en zijn vingers gebruiken om rond het gewricht te drukken om te zorgen dat alles op de juiste plaats zit. Uw dierenarts zal het gewricht roteren, verlengen en manipuleren om te bepalen welk type letsel uw hond heeft geleden. Hij kan de hond rondlopen om zijn gang te observeren en de mank te evalueren. Radiografie en andere beeldvormingstechnieken kunnen een beter inzicht geven in de beenblessure van uw huisdier, zodat uw dierenarts het gewricht kan onderzoeken zonder een invasieve operatie.
Oorzaken en risicofactoren
De meest voorkomende oorzaken van ontwrichte gewrichten zijn traumatisch letsel en misvormingen bij de geboorte, volgens Animal Medical Center in Zuid-Californië. Gescheurde ligamenten en pezen van trauma komen vaker voor bij grotere hondenrassen, terwijl dislocatie als gevolg van aangeboren afwijkingen meer voorkomt bij hondenrassen en speelgoedhondenrassen. Ernstige luxaties kunnen het gevolg zijn van ernstige ongelukken, zoals het vallen van een trap of een botsing met een voertuig. Een verkeerde stap tijdens het doorlopen van een veld kan echter voldoende zijn om het gezamenlijke gewricht van uw hond weg te gooien. Zorg dat je controleert op gaten en andere gevaren op het terrein voordat je een potje fetch speelt of met je puppy buiten rent.
