Een diagnose van chronisch nierfalen is een verwoestende diagnose voor honden en hun menselijke metgezellen. Gekenmerkt door minder plassen, urineren 's nachts of bloederige urine, evenals uitdroging of braken, kan nieraandoening bij oudere honden ook bloedarmoede, hoge bloeddruk en vochtretentie veroorzaken. Zorgvuldig omgaan met het dieet en de lichaamsconditie van een hond onder toezicht van een erkende dierenarts kan zijn leven maanden of jaren verlengen.
Oorzaken en diagnose van nierziekten
Factoren die bijdragen aan nierfalen zijn de leeftijd van een hond, aangeboren of erfelijke aandoeningen, infecties door virussen, schimmels of bacteriën, parasieten of kanker. Veel eigenaren van gezelschapsdieren herkennen het niet-specifieke begin van symptomen niet. Zodra de symptomen duidelijk zijn, zijn de nieren ernstig beschadigd, volgens Pet MD. Om een nieraandoening te diagnosticeren, zal de dierenarts een reeks tests uitvoeren op een enkel bloedmonster, een chemiepanel genoemd. Een urineonderzoek en een volledig bloedpaneel testen de consistentie van de urine van de hond en zoeken naar de aanwezigheid van bloedarmoede, een indicator van nierziekte. Röntgenfoto's of echografie kunnen worden gebruikt om de grootte en vorm van de nieren te bepalen.
Vloeistoftherapie
Honden met een nieraandoening moeten altijd toegang hebben tot zoet water en moeten worden aangemoedigd om zoveel mogelijk te drinken, volgens de Washington State University. Het meeste vocht dat het lichaam van de hond passeert, is water, omdat de nieren het vermogen om urine te concentreren hebben verloren. Om uitdroging te voorkomen, kunnen gearomatiseerde bouillons met een laag natriumgehalte aan het drinkwater van de hond worden toegevoegd om hem aan te moedigen om te drinken. Dit is misschien niet genoeg om honden met nierfalen te ondersteunen. Veel dierenartsen schrijven subcutane toediening van vocht voor met extra kalium om het hart en de spieren van de hond te beschermen. Intraveneuze vloeistoffen kunnen nodig zijn. Houd het vochtverbruik van uw huisdier dagelijks in de gaten en noteer dalingen, omdat deze uitdroging en een bezoek aan de dierenarts kunnen signaleren.
Veranderingen in het dieet
De dierenarts van uw hond zal een dieet aanbevelen dat van hoge kwaliteit is, maar minder proteïnen bevat, om de nieren minder te belasten. Ingeblikt voedsel kan worden aanbevolen. Elke verandering in het dieet moet langzaam worden doorgevoerd zodat de hond blijft eten. Hondenvoer kan worden opgewarmd om de eetbaarheid te vergroten en wordt meerdere keren per dag in kleine hoeveelheden aangeboden om het risico van braken te verminderen. Als de hond na een maaltijd vaak braakt, kan zijn dierenarts u medicijnen tegen misselijkheid aanbevelen, zoals cimetidine of chloorpromazine. Fosforbindmiddelen en vitamine D-supplementen worden vaak toegediend om de verhouding van fosfor tot calcium in het bloed normaal te houden, volgens Pet MD.
Verdere behandeling en monitoring
Hemodialyse is een kostbare behandeling waartoe eigenaren zich kunnen wenden wanneer alle andere opties zijn mislukt. Hoewel sommige patiënten verlichting ervaren door hemodialyse, hebben anderen mogelijk geen respons, waardoor de dure behandeling nutteloos is. Niertransplantaties voor honden zijn beschikbaar in sommige veterinaire ziekenhuizen, volgens Pet Education. Als bij een hond de diagnose nierfalen wordt gesteld, moet zijn dierenarts op de hoogte worden gesteld van alle medicijnen die hij gebruikt, omdat deze zijn reeds versleten nieren kunnen benadrukken. De dierenarts kan ook bloeddrukverlagende medicatie voorschrijven om de bloeddruk van de hond te verlagen, en het geneesmiddel erytropoëtine stimuleert de productie van rode bloedcellen. Honden met een nieraandoening moeten regelmatig worden gecontroleerd bij het kantoor van hun dierenarts om ervoor te zorgen dat hun dieet en medicijnen nog steeds effectief zijn.
