De ogen van uw hond kunnen om verschillende redenen inzakken, variërend van gelokaliseerde oogproblemen tot systemische aandoeningen die onmiddellijke aandacht van dierenarts vereisen. De medische term voor verzonken ogen is enophthalmus en slechts één oog of beide ogen kunnen worden beïnvloed. Omdat veel oorzaken van zinkende ogen bij honden vrij ernstig zijn, is het belangrijk dat uw hond door uw dierenarts wordt gezien voor een juiste diagnose en behandeling.
Pijnlijke oogaandoeningen
In tegenstelling tot mensen zijn de ogen van een hond uitgerust met retractor bulbi, speciale spieren waarmee honden hun ogen terug in hun kassen kunnen terugtrekken. Wanneer een hond met een verzonken oog presenteert, kan dit een aanwijzing zijn voor ernstige oogpijn, omdat deze spieren de neiging hebben om te spasmen als een reactie op pijnlijke aandoeningen die het oppervlak van het oog aantasten, zoals te zien is aan corneale zweren. Een corneale zweer kan worden gedetecteerd door het oppervlak van het oog te kleuren met een fluorescerend groene kleurstof.
Ernstige oogproblemen
Soms veroorzaken ernstige en destructieve oogziekten en traumatische letsels de ogen onomkeerbare schade, wat leidt tot ooginkrimping, ook bekend als phthisis bulbi, samen met zinken in de socket. Dit kan optreden als gevolg van complicaties als gevolg van intraoculaire oogchirurgie, glaucoom, oculair trauma en intra-oculaire ontsteking. Een grondig oogonderzoek door een dierenarts of dierenarts opthamoloog kan de aanwezigheid van deze oogaandoeningen bepalen.
Aanwezigheid van missen
In sommige gevallen kan de oogbal van een hond achteruitgaan vanwege de aanwezigheid van massa's, wat kwaadaardig kan zijn. Vanwege de beperkte ruimte in de baan zorgen massa's of zwellingen in het voorste deel van de baan ervoor dat het aangetaste oog naar binnen valt, omdat de oogbal wordt teruggedrukt. Samen met gezonken ogen kunnen massa's in het oog ook leiden tot verlies van oculaire motiliteit, blindheid, scheelzien, uitsteeksel van het derde ooglid en mogelijk pijn. Röntgenfoto's van de schedel kunnen helpen bij het bepalen van de exacte locatie van elke massa.
Teken van uitdroging
Bij ernstig uitgedroogde en uitgemergelde honden kunnen beide ogen diep in de baan zakken vanwege het verlies van substantie in de vetkussentjes net achter de ogen van de hond. In dergelijke geavanceerde gevallen lopen honden het risico slachtoffer te worden van shock en instorting. De behandeling bestaat uit een onmiddellijke veterinaire interventie om de uitdroging te corrigeren door middel van intraveneuze vloeistoftherapie en om verder verlies van vocht te voorkomen.
Mogelijk Horner-syndroom
Wanneer de zenuwen die naar het oog leiden worden aangetast, kunnen honden een aandoening ontwikkelen die bekend staat als het Horner-syndroom. Middenooraandoeningen, trauma aan de nek en tumoren kunnen boosdoeners zijn, maar soms kan een precieze oorzaak niet worden gevonden. Idiopathisch Horner-syndroom betekent dat de oorzaak onbekend blijft. Het syndroom wordt gekenmerkt door ingevallen ogen, derde ooglid uitsteeksel, vernauwde pupillen en hangende oogleden. Horner's lost vaak spontaan op; het is echter belangrijk om uw dierenarts te laten bepalen of er een onderliggende oorzaak is, zodat deze dienovereenkomstig kan worden behandeld.
Andere systemische stoornissen
Verschillende andere aandoeningen die meerdere delen van het lichaam van de hond treffen, kunnen ingevallen ogen als een symptoom omvatten. Tetanus staat bekend om het veroorzaken van bilaterale ingevallen ogen vanwege spasmen van de spieren van het oprolmechanisme, waardoor de oogbollen zich terugtrekken samen met het uitsteeksel van de derde oogleden. Strychnine vergiftiging en chronische kauwspier myositis zijn andere boosdoeners, terwijl door teken overgedragen ziekten ook bekend staan om het veroorzaken van ingevallen ogen samen met vele andere symptomen.
