Totdat een mens het leven als een hond ervaart, is het onwaarschijnlijk dat debatten over de emoties van honden kunnen worden opgelost. De meeste hondenbeschermers, samen met enkele wetenschappers, beweren nadrukkelijk dat honden kunnen "liefhebben" en "haten" - in het algemeen op dezelfde manier als mensen. Andere onderzoekers beweren even heftig dat honden niet in staat zijn tot complexe emoties. En Mike Mendl, hoofd van de University of Bristol's Animal Welfare and Behavior onderzoeksgroep, wijst erop dat emoties inherent privé zijn.
Honden kunnen complexe emoties voelen.
Marc Bekoff, auteur van 'The Emotional Lives of Animals: A Leading Scientist Explores Animal Joy, Sorrow, and Empathy - and Why They Katter', zit in het kamp van onderzoekers die beweren dat honden wel emoties voelen. Bekoff zegt dat emoties ervoor zorgen dat dieren, inclusief mensen, zich in verschillende situaties op verschillende manieren gedragen. Degenen die het met Bekoff eens zijn, zeggen dat de liefde van je hond ervoor zorgt dat hij met zijn staart kwispelt en aan je gezicht likte wanneer je thuiskomt. Uw hond kan een hekel hebben aan - of op zijn minst een hekel hebben aan - uw kat, die al jaren bij elke gelegenheid zijn neus krabt, en daarom gromt hij naar haar wanneer zij de kamer doorkruist.
Honden kunnen geen complexe emoties voelen.
De in Pennsylvania gevestigde dierenarts Fred Metzger is een van de wetenschappers die beweren dat honden geen emoties voelen, zoals liefde en haat. Honden doen gewoon wat ze moeten doen om te krijgen wat ze willen of om weg te blijven van wat ze niet willen, aldus Metzger. Je hond kwispelt met zijn staart omdat hij weet dat je hem eten geeft. Hij heeft geleerd dat hoe meer hij met zijn staart kwispelt, hoe meer zijn mens reageert met 'geschenken' die hem ten goede komen. Het omgekeerde is wanneer uw hond naar uw kat gromt. Hij herinnert zich eenvoudig de kat die zijn neus krabt en hij wil afstand houden zodat hij niet gewond raakt.
Bestudeer de emotionele levens van honden.
De chemie en structuur van de hersenen die verantwoordelijk is voor emoties, waaronder liefde en haat, is vergelijkbaar bij mensen en honden. Hondenhersenen geven dopamine af, een chemische stof die een integraal onderdeel is van de emotie van liefde, wanneer ze gelukkig zijn. Net als menselijke hersens laten hondenhersenen adrenaline vrij - de chemische integraal om te haten - wanneer ze boos zijn. Onderzoek aan de Eotvos Lorand Universiteit in Boedapest heeft aangetoond dat honden emoties overbrengen in hun geblaf, en zelfs mensen kunnen ontcijferen of de schors van een hond geluk of woede uitdrukt. En onderzoek aan Goldsmiths University in Londen heeft aangetoond dat honden empathisch zijn voor menselijke emoties.
Conclusie
Elke hondenbezitter heeft waarschijnlijk een verhaal dat de liefde of haat van haar hond illustreert. Onder hen is het verhaal van Rocky, de bokser die na twee bijna-verdrinkende ervaringen niet kon worden aangezet om ergens in de buurt van een waterlichaam te komen. Toen het meisje dat hem opvoedde in een meer viel, dook Rocky achter haar aan en bracht haar in veiligheid.
In haar boek Door A Dog's Eyes (hier een uittreksel), vertelt Jennifer Arnold het verhaal van een hulphond genaamd Nick die bij een stervend kind bleef. Toen het kind voorbij was, troostte Nick de moeder van het kind instinctief en hield zijn emoties onder controle totdat hij de ziekenhuiskamer verliet. Na het verlaten van de aanwezigheid van de rouwende moeder, Nick ingestort, kreunde en weigerde te lopen voor een paar uur. Een dierenarts kan niets fysieks vinden om het gedrag van Nick uit te leggen. Arnold schrijft het toe aan het enorme gewicht van zijn emoties.
