Omdat slangen geen duidelijke externe aanwijzingen hebben die wijzen op hun geslacht, de beste manier om mannelijke en vrouwelijke balpythons te onderscheiden (Python regius) is om ze te laten onderzoeken door een ervaren houder of dierenarts. Het proces is minimaal invasief, goedkoop en - voor degenen die ervaring hebben met de techniek - relatief eenvoudig. Als uw balpython nog erg jong is, kan uw dierenarts misschien proberen de voortplantingsorganen van het specimen handmatig in te stellen, hoewel deze optie niet altijd sluitende resultaten oplevert.
Voortplantingsanatomie
Mannelijke slangen hebben er twee intromittent organen genaamd hemipenen (enkelvoud: hemipenis). Deze hemipenen bevinden zich in de staartbasis wanneer ze niet worden gebruikt. Bij het paren, mannetjes ooit een van de hemipenen en steek het in de opening van de vrouw, waardoor de overdracht van sperma. Vrouwtjes hebben geen hemipenen, hoewel ze kleine zakjes hebben die aan de cloaca-wand zijn bevestigd homologen van hemipenen.
Sondediepte
Probing is een techniek waarbij een keeper of dierenarts voorzichtig een gladde stalen staaf in de opening van een slang steekt om het geslacht van de slang te bepalen. Wanneer de sonde in de ventilatieopening van een man komt, komt deze in een van de twee omgekeerde hemipenen; wanneer de sonde in de luchtopening van een vrouw passeert, komt deze in een van hemipeenhomologen. Hemipenen zijn veel langer dan homologen, waardoor de sonde veel dieper in de staartbasis van een man dan van een vrouw kan komen. Door de diepte te noteren waarnaar een sonde passeert, kun je het geslacht van het dier afleiden. Probes penetreren meestal vrouwen tot een diepte die overeenkomt met een tot vijf schaalrijen, terwijl sondes ongeveer vijf tot zestien schalen diep in mannetjes passeren.
Handmatige Eversion
Handmatige eversie van de hemipenen van een slang - vaak "knallen" genoemd - is een andere techniek die aanwijzingen kan geven over het geslacht van een slang. Om de hemipenen van een slang te laten voortduren, kan een ervaren keeper of uw dierenarts zachte, rollende druk uitoefenen (zoals knijpen in een tube tandpasta) op de staartbasis van de slang. Dit veroorzaakt meestal dat de hemipenen van een slang - indien aanwezig - uit de ventilatieopening springen.
Popping is echter geen onfeilbare techniek; het levert alleen definitieve resultaten op in het geval van mannen. Om verschillende redenen falen de hemipsen van mannen soms, wat ertoe kan leiden dat mannen ten onrechte als vrouw worden geïdentificeerd. De techniek is het meest effectief wanneer het wordt uitgevoerd op zeer jonge slangen, omdat volwassen mannetjes hun hemipenen in hun lichaam kunnen houden.
Cloacal Spurs
Balpythons - en de meeste andere pythons - dragen twee kleine, klauwachtige aanhangsels nabij hun staartbases. Called spurs, deze structuren zijn de rudimentaire overblijfselen van achterbenen. Mannetjes gebruiken ze om vrouwen te stimuleren en te positioneren tijdens het paren, dus hun sporen zijn normaal groter dan die van wijfjes. Uitzonderingen komen echter vaak voor, dus spoorafmetingen zijn geen betrouwbaar criterium voor het onderscheiden van mannen en vrouwen.
Veeteelt is hetzelfde
Mannelijke en vrouwelijke balpythons vereisen een gelijkaardige verzorging. Vrouwtjes kunnen iets sneller groeien, iets grotere omvang bereiken en iets grotere hoofden hebben dan mannen, maar er zijn weinig andere verschillen. Mannen hebben de neiging om iets vaker op de markt te komen, omdat fokkers vaak twee tot vier keer zoveel vrouwen als mannetjes houden, waardoor mannen vaker beschikbaar worden.
