Het is algemeen bekend dat katten een veel beter zicht hebben op de nacht dan mensen en dat ze in licht zes keer helderder kunnen zien dan wij. Dit is vrij intuïtieve informatie, aangezien katten schemerige wezens zijn die geneigd zijn om overdag te slapen en onopvallend rondlopen tijdens de donkere uren van zonsopgang en zonsondergang. Maar wist je dat hoektanden ook geëvolueerd zijn om behoorlijk goed te zien (tenminste op menselijke maatstaven) bij weinig licht? Lees verder om meer te weten te komen.
Van staven en netvliezen De ogen van honden hebben bredere netvliezen en veel meer lichtgevoelige cellen (a.k.a.-stangen) dan mensen, waardoor ze het voordeel hebben als ze in omgevingen met weinig licht kijken. We hebben echter meer kleurdetecterende cellen (a.k.a.-kegeltjes) waarmee we meer tinten in het kleurenspectrum kunnen zien dan onze hondenvrienden. Ook liggen de lenzen in de ogen van een hond dichter bij hun brede netvlies, waardoor ze een beter beeld krijgen van wat ze waarnemen.
Draai je om, heldere ogen Ten slotte, en het belangrijkste, hebben honden (zoals katten) een spiegelende laag weefsel, het tapetum lucidum (Latijn voor 'tapijt van licht') achter hun ogen. Wanneer licht de ogen van een hond binnendringt, waardoor hij de wereld om hem heen kan zien, reflecteert het tapetum lucidum eigenlijk licht terug in het netvlies, waardoor zijn ogen nog meer licht krijgen om mee te werken. We hebben allemaal gezien hoe de ogen van honden en katten een freaky, felle gloed afgeven als een lichtstraal hen in het donker raakt; dat is het tapetum dat het licht weerkaatst vanuit hun ogen. Dit vermogen om goed in het donker te zien, komt echter met een prijs. Afgezien van het feit dat we niet zoveel kleuren kunnen zien als we kunnen, zorgt de lichtverstrooiende functie van tapetum lucidum ervoor dat ze minder helder zien dan we kunnen.
Het is echter belangrijk om te beseffen dat, hoewel honden vrij goed kunnen zien in omstandigheden met weinig licht, ze niet beter zijn dan ons als het gaat om het zien in GEEN licht helemaal. Dat gezegd hebbende, verwacht niet dat ze door pekduister kunnen navigeren door onbekend terrein. Waar ze uitzonderlijk goed in zijn, is dat ze zich herinneren hoe een ruimte is neergelegd, zodat ze het verbazingwekkende vermogen hebben om zich in een volledig donkere kamer te bewegen zonder in muren te lopen of hun tenen te stoten - iets wat ik zeker niet over mezelf kan zeggen!
Door Maya M.
