Gekenmerkt door gezwollen, rode zwelling aan beide zijden van de anus van een hond, wordt anale klierinfectie veroorzaakt door bacteriën die de klier binnenkomen, hoogstwaarschijnlijk door het kanaal. Aangedane honden kunnen het gebied onder hun staart bijten of likken, of hun bodems op de grond schrobben om ongemak te verlichten. Onbehandelde infecties kunnen ervoor zorgen dat de anale zakjes barsten, waardoor de anus en het rectum van de hond worden beschadigd.
Gezonde anale sac-functie
Aanwezig in alle predatoray-dieren, zijn anale klieren twee kleine holtes die zich onder en aan elke kant van de anus bevinden. De zakjes zijn bekleed met talgklieren en apocriene of zweetklieren die een olieachtige bruine vloeistof produceren. De vloeistof loopt door een kort, slank kanaal langs de binnenrand van de anus. Wanneer de hond de ontlasting passeert, veroorzaakt de druk op de anale zakjes dat ze hun prikkelende vloeistof op het oppervlak van de ontlasting afgeven, wat het markeren door honden van territorium en het identificeren van andere honden door de unieke geuren van hun klieren vergemakkelijkt.
Oorzaken en risicofactoren
Bepaalde factoren kunnen omstandigheden creëren die de infectie van de anale klieren van een hond stimuleren. Kleine rassen van honden, zoals de Chihuahua en speelgoed en miniatuur poedels zijn bijzonder gevoelig, volgens Pet MD. Hoewel de oorzaken van infectie onbekend kunnen zijn, kunnen honden die chronisch zachte uitwerpselen produceren of herstellen van aanvallen van diarree gevoelig zijn voor een anale-sac-infectie. Bepaalde honden kunnen hogere hoeveelheden klierafscheiding produceren, resulterend in impotentie; andere kunnen een slechte anale spierspanning hebben en zijn dus niet in staat de overtollige vloeistof af te scheiden. Anale sac-infecties kunnen vaker voorkomen bij een hond die is gediagnosticeerd en behandeld voor anale-sac-carcinoom.
Dieetfactoren
Veel honden zijn gevoelig voor de verwerkte granen die in commercieel voer voor gezelschapsdieren aanwezig zijn, en anale klierinfecties kunnen een gevolg zijn van deze gevoeligheid. Volgens Dr. Karen Becker, een dierenarts uit Chicago met een website gesponsord door Mercola, kunnen voedingsmiddelen die maïs, aardappelen, soja, tarwe, havermout en rijst bevatten, in de hoektanden een auto-immuunreactie activeren die resulteert in de opbouw van vocht in de anale zak van de hond.. Honden kunnen vergelijkbare symptomen ervaren als gevolg van de consistente consumptie van slechts een of twee soorten eiwitten. Becker stelt voor om een soort passend dieet te geven, samen met probiotica en spijsverteringsenzymen om de spijsvertering te verminderen en infecties te voorkomen. Honden met chronisch zachte stoelgang kunnen baat hebben bij een vezelsupplement, zoals zemelen, om bulk toe te voegen.
Diagnose en behandeling
Als de anale klieren van de hond zijn geïnfecteerd, voert de dierenarts een lichamelijk onderzoek uit en kan hij navraag doen naar de geschiedenis van de hond, wanneer de symptomen zijn opgetreden en wat er mogelijk is gebeurd om de aandoening te verergeren. Een bloedchemisch profiel, elektrolytpaneel, urineanalyse en compleet bloedbeeld kunnen worden uitgevoerd om andere oorzaken uit te sluiten. De dierenarts kan een monster vocht uit de geïnfecteerde zak nemen voor testen en kweken, en zal de zakjes uitdrukken als ze niet gescheurd zijn. Eenmaal uitgelekt kunnen de zakjes worden gereinigd en gespoeld en vervolgens worden behandeld met antibiotica. Als de conformatie van de hond voorkomt dat de anale zakjes op natuurlijke wijze worden geleegd, kan chirurgische correctie nodig zijn om toekomstige infecties te voorkomen.
