Het castreren van uw mannelijke hond - een gonadectomie - vermindert zijn niveau van het mannelijke hormoontestosteron, dus u kunt verschillen zien in hormoongerelateerde fysieke en gedragskenmerken; specifieke groei-effecten omvatten een grotere omvang doordat de groeischijven langer open blijven en in sommige gevallen obesitas. Er zijn echter nog andere variabelen die invloed kunnen hebben op deze mogelijke effecten, inclusief het ras en de leeftijd van uw hond wanneer deze gecastreerd worden. Bespreek mogelijke gevolgen en bezorgdheid bij uw dierenarts zodat hij de optimale tijd kan bepalen om uw hond te castreren.
Voordelen van het uitharden van de reu
Neutreren voorkomt het per ongeluk fokken en het toevoegen van ongewenste puppy's aan een al exploderende hondenpopulatie in de Verenigde Staten. Het beschermt ook uw hond tegen teelbalkanker en kan zijn prostaat gezond houden naarmate hij ouder wordt. Het verminderde testosteron vermindert waarschijnlijk het merken van urine en vermindert of elimineert ook zijn drang om te zwerven, waardoor zijn blootstelling aan externe gevaren wordt verminderd. Het kan agressieve neigingen verminderen, niet alleen in uw hond, maar ook in de reacties van andere honden op hem. Hij heeft misschien minder behoefte aan seksuele opkomst. Je merkt misschien niet zo veel verschil in een hond die oud genoeg is om dit gedrag en zijn gedrag in de loop van de tijd te ontwikkelen. Als ongewenst gedrag een problematische post-gonadectomie blijft, raadpleeg dan uw dierenarts voor suggesties of neem hem mee naar een professionele trainer.
Castratie en groei
Het verwijderen van testosteron vertraagt meestal het sluiten van de botgroeiplaten bij honden van 7 maanden of jonger, wat resulteert in een iets langere hond. Hij kan ook de neiging hebben om aan te komen, maar in tegenstelling tot zijn bottenplaten, is dit iets dat je kunt voorkomen of omkeren met een dieet en lichaamsbeweging en dat kan worden beïnvloed door de leeftijd waarop hij wordt gecastreerd.
Traditionele anti-aging leeftijden
Als je een pondpup hebt geadopteerd, is de kans groot dat de dierenarts van het asiel hem zo jong als 8 weken oud heeft gecastreerd, zolang hij maar gezond genoeg was voor de procedure. Verschillende onderzoeken ondersteunen de veiligheid van castratie in de vroege leeftijd, waaronder één die vond dat puppy's die nog geen 7 weken oud waren snel herstellen van anesthesie en minder complicaties hebben dan degenen die 7 maanden gecastreerd zijn. Vroege castratie voorkomt dat onderkomens op adopters moeten vertrouwen om honden gecastreerd te krijgen als een manier om een toename van ongewenste huisdieren te beheersen. Buiten de schuilplaatsen, dierenartsen traditioneel onzijdig op 6 maanden of later, maar dit lijkt te zijn geworteld in traditie in plaats van wetenschap. De American Veterinary Medical Association ondersteunt het oordeel van elke dierenarts over welke leeftijd om te castreren op basis van de voorkeuren en levensstijl van de individuele hond en eigenaar. Als u een intacte oudere hond adopteert of aanschaft, kan uw dierenarts bepalen of hij de gonadectomie veilig kan ondergaan. Hij heeft een grotere kans op complicaties als hij zwaarlijvig is, dus uw dierenarts kan voorafgaand aan de operatie een afslankprogramma aanbevelen.
Nadelen van Early Neutering
Vroege castratie - vóór een jaar oud - zou op jongere leeftijd kunnen leiden tot een verhoging van de diagnose van heupdisplays dan honden die later in het leven werden gecastreerd, maar onderzoekers die castratingsrecords beoordeelden, waarschuwden dat verschillende variabelen deze diagnoses kunnen beïnvloeden. Het is mogelijk dat veranderingen in de gewrichtsbevordering - veroorzaakt door de vertraging in botplaatafsluiting gecastreerde honden ervaren met de afname van testosteron - leiden tot onnauwkeurige diagnoses. De aandoening kan minder ernstig zijn bij vroege gecastreerde honden.
Vroege honden die gecastreerd zijn, kunnen ook vatbaarder zijn voor craniale kruisbandscheuren, leidend tot disfunctie van de achterpoten. Dit lijkt met name waar te zijn in bepaalde rassen, zoals golden retrievers die de focus waren van een studie uit 2014.
