Je denkt waarschijnlijk niet veel na over het doorslikken van je eten, maar de volgende keer dat je je lunch eet, overweeg dan hoe je slokdarm je eten langs zijn weg beweegt. Soms werkt de slokdarm niet, wat betekent dat het voedsel nergens heen kan en in de slokdarm zit, een aandoening die bekend staat als megaesophagus. Er is geen remedie voor deze aandoening, maar als uw hond megaesophagus heeft, kunt u de aandoening beheren met voedsel, medicijnen en een beetje vindingrijkheid.
Een verwijde slokdarm
Wanneer de slokdarm zijn spierspanning verliest, kan hij geen voedsel naar de maag sturen, een proces waarnaar wordt verwezen peristaltiek. Het verlies van spierstad zorgt ervoor dat de slokdarm vergroot, dus voedsel beweegt niet wanneer het de slokdarm bereikt. Elke hond kan deze aandoening ontwikkelen, maar een paar rassen - Ierse setter, Duitse herder, Labrador retriever, Great Dane, Newfoundland, miniatuurschnauzer en Shar-Pei - zijn er meer vatbaar voor. Er kan een hond mee worden geboren of hij kan het als volwassene ontwikkelen.
Meestal is de oorzaak idiopatisch of onbekend, hoewel het soms kan voorkomen als gevolg van een andere ziekte, zoals hypoadrenocorticisme, oesofagitis en hypothyreoïdie. Symptomen omvatten bijna altijd regurgitatie - anders dan braken omdat het voedsel nooit de maag bereikt - en vaak ook gewichtsverlies. Aspiratie-pneumonie komt vaak voor bij honden met megaesophagus omdat het gemakkelijk is voor het voedsel dat in de slokdarm zit om zijn weg naar de longen te vinden; het is een normale doodsoorzaak voor honden met megaesophagus.
Voedsel voor Megaesophagus
Het type en de consistentie van voedsel dat uw hond eet, kan een verschil maken in hoe hij omgaat met megaesophagus. Hij kan een vetarm dieet beter tolereren in het begin van de behandeling, omdat vetrijke diëten regurgitatie kunnen veroorzaken. Als koken voor uw hond belangrijk is, moet een voedingsdeskundige voor dieren uw keuzes begeleiden, omdat bepaald voedsel, zoals rijst, voor een hond moeilijk te verdragen is.
Naast het spelen met wat uw hond eet, zult u waarschijnlijk moeten experimenteren met zijn vorm. Sommige honden doen het goed op een vloeibaar dieet, terwijl sommige honden ingeblikt voedsel beter kunnen verwerken. Anderen vinden het leuk om voedsel met een consistentie te eten om gehaktballetjes te vormen, en zelden zal een hond goed zijn voor droog voedsel. Met vallen en opstaan kunt u ontdekken wat uw hond het beste zal verdragen. Ongeacht de vorm van zijn eten, zullen een of twee voedingen per dag voor hem niet werken; een hond met megaesophagus moet tussen de drie en zes kleine maaltijden per dag eten.
Rechtop eten en drinken
Zwaartekracht is je vriend als het gaat om omgaan met megaesophagus. Een Bailey-stoel, die eruit ziet als een open doos, is een speciaal gemaakte stoel waarmee een hond rechtop kan eten. Dit helpt het voedsel door zijn slokdarm naar beneden te trekken, in plaats van op één plaats te zitten. Als een Bailey-stoel geen optie is, kan er een trapje worden ingevuld, waarbij het voedsel op de derde of vierde trede wordt geplaatst, zodat de hond in een verticale positie moet eten. De hond moet gedurende ten minste 20 minuten rechtop blijven staan om het eten de tijd te geven zich een weg naar zijn maag te banen. Als positionering niet werkt, kan de dierenarts een voedingssonde in de maag van uw hond steken om zich te voeden, zonder zijn slokdarm te passeren.
Wanneer het tijd is om water te drinken, moet het ook worden aangeboden vanuit een verticale toestand. Uw hond moet ten minste 5 minuten na het drinken rechtop blijven staan om het water in zijn maag te laten komen. Sta hem geen toegang toe tot waterbakken of andere waterbronnen op een laag niveau.
Megaesophagus Medicijnen
Er zijn enkele medicijnen die uw dierenarts kan voorschrijven om de aandoening te helpen. Antacida zijn nuttig om de slokdarmbeschadiging tot een minimum te beperken, terwijl misselijkheidsmedicatie ervoor kan zorgen dat uw hond zich beter voelt. Eén medicijn, metoclopramide, richt zich op de spierspanning in specifieke delen van de slokdarm. Het is belangrijk om de symptomen van aspiratiepneumonie - hoesten, lethargie en koorts - te begrijpen, omdat het een ernstige, potentieel dodelijke aandoening is die een veel voorkomende bedreiging vormt voor mega-slokdarm.
