Toen mijn grootmoeder 9 jaar geleden de diagnose Alzheimer kreeg, wist onze familie dat we een uitdagende weg voor de boeg hadden. Om het kort samen te vatten, Alzheimer is echt b ** ch! Maar zelfs nu, wanneer deze eens zo levendige vrouw nauwelijks meer kan praten, weten we dat ze nog steeds liefde kan voelen, zowel uit de menselijke als de harige familie. Hoe? Ze reageert elke keer als hij op mijn hond Pumpkin komt, instinctief naar haar toe om hem te aaien met een glimlach op haar gezicht. En de laatste volledige zin zei ze tegen mij (na "Ben je nog getrouwd, schat?") Was "Aww, he's cute!"
Er is geen twijfel mogelijk: honden hebben magische pawers om te weten wanneer onze fragiele menselijke zielen enige verzorging nodig hebben. En deze elevator-riding teacup poedel in een verzorgingstehuis in Minnesota leidt het sixth-sense pakket!
Uitgelichte afbeelding van en h / t naar Kare 11
