Foto's door: Ken / Flickr
Recent nieuws over een agressiviteitsgen dat bij honden wordt gevonden, past niet zo goed bij mij. Laat me je vertellen waarom het allemaal blaft en geen hap.
Wetenschappers van het Center for Molecular Human Genetics in het Research Institute van het Nationwide Children's Hospital denken dat ze iets van plan zijn. Ze wisten dat er menselijke genen waren die gerelateerd waren aan de uiting van angst en besloten om te testen op genen die agressie uitdrukken.
De enige manier om dit in het begin te doen, is door het met honden te testen. Er zijn honden die agressief zijn tegen andere honden. Andere honden zijn agressief tegen mensen. En andere honden zijn agressief tegen hun eigenaars. Misschien was er een gen dat de agressiviteit van honden zou verklaren.
Ze vonden zelfs 12 verschillende agressiviteitsgenen die agressie bij de honden kunnen veroorzaken. Interessant genoeg werden agressies gericht tegen verschillende mensen of andere dieren blijkbaar behandeld door verschillende genen. Als Fido bijvoorbeeld agressief is over eekhoorns, is dat een ander gen dan het gen voor agressie tegen de eigenaar van Fido.
Gerelateerd: Ierse raadslid gezwicht op sociale media voor "Dangerous Breeds" Post
De genen communiceren op de een of andere manier met een neuraal pad in de hersenen tussen de amygdala, de plaats waar de emoties worden behandeld en de hypothalamus-hypofyse-bijnierklieras. Niemand weet precies hoe dit op dit moment gebeurt.
Wat veel genetici echt denken
Het onderliggende idee van veel genetici is dat genen in steen gebeiteld zijn en produceren waarvoor ze gecodeerd zijn. Als u een gen heeft dat is voor borstkanker, dan zult u later borstkanker krijgen. Er is geen discussie over - je genen zijn krachtiger dan al het andere wat je doet. Dit idee kan een opwindende factor zijn wanneer mensen beslissingen nemen, zoals het laten verwijderen van de borsten voordat ze kanker krijgen in de eerste plaats.
Wat ontbreekt in de Aggressiveness Gene Study
Maar wat vaak over het hoofd wordt gezien, is dat genen op verschillende momenten in je leven worden in- en uitgeschakeld, afhankelijk van wat je doet. Je hebt de controle om genen in of uit te schakelen. De cel wordt niet gecontroleerd door genen. Het is de perceptie van de omgeving door de eiwitten van de cel die de genen controleert.
Gerelateerd: Nieuwe studie Brandstoffen Anti-Tail Docking en Ear Cropping Standards
Met andere woorden, val niet voor het idee dat als je hond een agressief gen tegen zijn eigenaar heeft, hij je ooit in het leven tegen je zal uithalen - tenzij je hem de drug geeft die je van de mogelijke schade redt. Voor wie is dit logisch?
Een hond met genen voor agressie moet vanuit een heel ander perspectief worden onderzocht. Hoe zit het met het bekijken van de geschiedenis van de stamboom van de hond en de blootstelling aan chemicaliën? Chemische stoffen activeren destructieve genen, bijvoorbeeld genen voor ziekten.
Was het ondervoeding die de genen voor agressie aantrok? Een tekort aan magnesium veroorzaakt duidelijk agressie. Hebben ze dit getest in de stamboom van de hond of zelfs in de honden waarvan werd vastgesteld dat ze het agressieve gen hadden? Nee, dat deden ze niet … daarom moeten de onderzoeksresultaten met een korrel zout worden genomen.
The Ultimate Expression of Aggressiveness Gene Research
Hier is nog een probleem met een studie als deze: het wordt toegevoegd aan de lijst met redenen waarom bepaalde hondenrassen moeten worden verboden en alle huisdieren met het aggressiviteit-gen moeten worden geëuthanaseerd.
Een paar jaar geleden was er sprake van mensen die een "krijger-gen" hadden en die eerder in de gevangenis belandden vanwege gewelddadige neigingen. Sluiten we elke persoon met dit gen? Waarom zijn sommige mensen met dit gen in staat normaal, niet-agressief en gezagsgetrouw leven te leiden?
Voordat we gaan springen op de weg van elk onderzoek, is het belangrijk dat we dieper op de onderwerpen ingaan. Ga een deel van het originele onderzoek of zelfs nieuwsverslagen over deze onderwerpen zoeken. Je zult dan in staat zijn om tot je eigen conclusies te komen.
Ja, ik ben anti-genetisch onderzoek. Ik denk dat het allemaal moet worden verboden totdat hun 'wetenschap' kan worden bewezen en andere factoren zoals milieutoxines en voedingsstatus worden overwogen. En tot deze factoren worden overwogen, zal ik geen enkel genetisch onderzoek vertrouwen dat ik heb gelezen. En ik zal hen niet applaudisseren voor het vinden van 12 agressiviteitsgenen.
[Bron: Science Daily]
