Foto's door: igorr / Bigstock
Een nieuw onderzoek uitgevoerd in het Canale Cognitiecentrum van Yale heeft aangetoond dat je een hond advies kunt geven, maar als hij denkt dat het slecht is, zal hij het niet nemen!
De studie, onlangs gepubliceerd in Ontwikkelingswetenschap, hadden 40 honden van verschillende rassen geprobeerd om puzzeldozen op te lossen om een traktatie op te halen. De puzzeldozen waren erg basic qua ontwerp en resolutie, en de honden kregen precies te zien wat ze moesten doen om de puzzel op te lossen en de behandeling te krijgen, met één uitzondering: onderzoekers voegden een extra, onnodige stap toe aan de puzzeloplossing om te zien of de honden zouden beseffen dat ze niet echt de extra stap hoefden te volgen om te worden beloond.
Blijkt, zij deed beseffen dat, en uiteindelijk niet eens de moeite nemen met de extra stap. Elke hond nam een paar pogingen om een puzzeloplossing te vinden en ontdekte met vallen en opstaan precies wat er werkte om de behandeling te krijgen, terwijl hij negeerde wat niet … inclusief de overtollige stap die onderzoekers met opzet hebben ingebouwd.
Gerelateerd: Zes bizarre manieren waarop onze honden met ons praten
In de studie werd ook gekeken of wilde honden (in dit geval Australische dingo's) hetzelfde zouden doen en inderdaad leken ze ook te weten wanneer ze een overbodige stap volledig moesten omzeilen, ook al konden ze niet weten dat het overbodig was.
Of deden ze dat?
Het lijkt erop dat de studie dan de vraag zou oproepen of honden betere leerlingen waren dan mensen? Of impliceren deze bevindingen alleen maar dat de menselijke sociale orde, die meer complex en meerlagig is, geëvolueerd is tot een situatie waarin overtollige, schijnbaar irrelevante stappen nodig zijn? Hoofdonderzoekers Angie Johnston en Paul Holden zouden pleiten voor de laatste.
Een onderzoek uit 2005 waarbij een groep kinderen soortgelijke instructies kreeg - het volgen van stappen (inclusief een overbodig, onnodig exemplaar) om een behandeling op te halen - toonde aan dat kinderen anders dan de honden in dit onderzoek regelmatig zouden kopiëren alle stappen, of 'overimiteer' zoals mensen geneigd zijn te doen. Johnston beweert dat, hoewel de extra stap mogelijk niet relevant is, kinderen er consequent gebruik van zullen maken, wat een essentiële functie is om te leren hoe andere dingen te doen die misschien irrelevant lijken of overbodige stappen die ze zouden volgen - dingen zoals tanden poetsen of handen wassen na het toilet bijvoorbeeld.
Gerelateerd: honden begrijpen ons wanneer we in positieve of negatieve tonen spreken
Als kinderen kunnen beginnen met imiteren op een basisniveau, ongeacht de initiële en kennelijke behoefte om goede of slechte richting uit te roeien, zijn de stapstenen van een complex menselijk cultuur begint zich te vormen. Honden, hoewel duidelijk sociale wezens met hun eigen culturen binnen de hondenhiërarchie, hebben niet de behoefte aan dergelijke culturele bouwstenen en daarom zijn ze in essentie beter geworden in het wieden van de "bla, bla, bla" van de dag -dagelijkse interactie. (Moet leuk zijn!)
En dit betekent dat je niet gek bent … Je weet hoe je zou zweren dat je tegen je hond zegt iets te doen en hij kijkt je aan alsof je gek bent, omdat hij allebei weet dat hij niet hoeft te doen wat je ook bent hem vertellen om te doen?
Ja, dat is precies wat hij denkt! (Laten we eerlijk zijn, hij heeft gelijk!)
[Bron: Yale Nieuws]
