Foto's door: Roger costa Morera / Shutterstock
Maagverwijding en volvulus (GDV), of bloat, kunnen dodelijk zijn voor honden, maar recent onderzoek laat zien dat het niet zozeer de doodstraf is als ooit.
Maagverzwaring en volvulus (GDV), of bloat, is angstaanjagend. Het komt snel en uit het niets, en het kan dodelijk zijn als het niet onmiddellijk wordt aangepakt. Dr. Dan O'Neill is een dierenarts-epidemioloog aan het Royal Veterinary College in het VK en hij vindt het noodzakelijk dat dierenartsen werken om patiënten de symptomen te laten kennen, zodat het zo snel mogelijk kan worden herkend en behandeld. O'Neill zegt dat bloat letterlijk een race in de tijd is in het leven van een hond en een topmoordenaar van honden is.
Gerelateerd: Wat is Dog Bloat?
Hij publiceerde onlangs informatie van een onderzoek door VetCompass aan het Royal Veterinary College dat aantoonde dat 80% van de honden die een operatie hadden ondergaan voor maagzuur overleefden, en nieuwe informatie vond over risicofactoren, overlevingspercentages van een bloat en de frequentie waarmee dit gebeurt.
De studie keek van 2012 tot 2014 naar meer dan 77.000 honden van 50 veterinaire klinieken in het Verenigd Koninkrijk. Hoewel het niet per se nieuwe informatie gaf over de ongrijpbare oorzaak (en) van bloat bij honden, bevestigde het wel dat er bepaalde honden zijn die een genetische aanleg hebben voor een opgeblazen gevoel.
Wanneer een hond wordt getroffen, vult zijn maag zich met gas. Dit zorgt ervoor dat de maag volledig ronddraait en het gas vasthoudt. Omdat het gas geen mogelijkheid heeft om te ontsnappen, kan de maag niet langer lucht of bloed krijgen, waardoor het meer opzwelt. Het drukt dan tegen de buikwand en zorgt ervoor dat de compressie van grote bloedvaten, en onbehandeld, eindigt in de dood, meestal als gevolg van de schok van het lichaam. Dr. O'Neill zegt dat het hele proces enkele uren of meerdere minuten kan duren en angstaanjagend is voor eigenaren.
Degenen met diep uitgezakte honden zoals Duitse doggen, Franse Mastiffs en standaard poedels moeten bijzondere aandacht besteden aan de symptomen van bloat, omdat die rassen een hoger risico lopen. De studie toonde ook aan dat oudere honden een verhoogd risico hebben op bloat en dat gecastreerde mannen drie keer meer kans hebben op een bloat dan vrouwelijke honden.
Voorafgaand aan deze studie werd aangenomen dat de diagnose van bloat zeer waarschijnlijk een doodvonnis zou zijn omdat chirurgie als oplossing gemengde resultaten had. Twintig jaar geleden was het sterftecijfer voor honden die een operatie ondergingen om bloat te corrigeren 50%, maar vandaag is uit de studie gebleken dat minder dan een kwart van de honden die door een bloatoperatie gaan uiteindelijk toch dood gaan. Dr. O'Neill is van mening dat dit komt omdat er een betere behandeling is voor shock, betere chirurgische methodologie en betere anesthesie voor honden die wordt gebruikt bij operaties.
Gerelateerd: Ik kan niet veroorloven My Dog's Vet Bill! Wat zal ik doen?
Met deze informatie weet Dr. O'Neill dat dierenartsen feitelijke feiten van eigenaren kunnen laten zien om hen te helpen betere beslissingen te nemen als het gaat om fokkeuze of zelfs al dan niet om de operatie uit te voeren. Voordien koos velen ervoor om dat niet te doen, uit angst voor het risico van overlijden was nog steeds te hoog. Nu zegt hij dat vier van de vijf honden die geopereerd worden in noodcentra voor dieren, kunnen overleven, wat betekent dat dierenartsen mogelijk betere prognoses kunnen delen voor honden die gediagnosticeerd zijn met GDV.
Hij zegt dat dit betekent dat mensen veel betere kansen hebben om hun harige vrienden bij zich te houden na de operatie, ondanks de huidige en eerdere overtuigingen is het praktisch een doodvonnis, en helpen mensen zich meer bewust te zijn van de mogelijkheden.
