Foto's door: Anna Hoychuk / Shutterstock
Omdat DNA-kits voor het bepalen van rassen voor honden steeds populairder worden, zijn genetici bezorgd over de betrouwbaarheid van de kits, omdat eigenaren van huisdieren op basis van de resultaten beslissingen over hun gezondheid nemen voor hun huisdieren.
Meer en meer ouders van huisdieren gebruiken DNA-testkits voor honden om de genetische geschiedenis van hun huisdier te zien, en dit omvat niet alleen rasinformatie, maar ook gezondheidsinformatie. Sommige hondenbezitters komen erachter dat hun honden mutaties in hun genen dragen die verband houden met omstandigheden die hun leven pijnlijk kunnen maken en / of zelfs fataal kunnen zijn.
Genetici maken zich echter zorgen om deze tests, omdat ouders van huisdieren deze informatie gebruiken en het gebruiken om gezondheidsbeslissingen te nemen voor hun huisdieren.
Gerelateerd: Mars Petcare kijkt naar Pioneer Genetic Testing voor Canine Eye Disorders
Elinor Karlsson is assistent-hoogleraar moleculaire geneeskunde aan de medische faculteit van de universiteit van Massachusetts en zei dat de genetische informatie die deze kits kunnen opleveren krachtige informatie is, maar de kits zelf zijn nieuwe hulpmiddelen en wetenschappers weten nog niet precies wat ze nu precies bedoelen.
In een onlangs vrijgegeven document, plaatst Karlsson een geval waar de ouders van het huisdier ontdekten dat hun 13-jarige mopshond een mutatie had die verband hield met een neurodegeneratieve ziekte die lijkt op amyotrofische laterale sclerose (ALS / Lou Gehrig's ziekte) bij mensen. De hond had problemen met lopen en ongelukken met de badkamer waardoor haar mensen een genetisch onderzoek van $ 65 kochten dat speciaal voor honden was gemaakt. Ze vreesden dat de symptomen het begin waren van een erg lelijk einde, en dus voordat het zo ver was, kozen ze ervoor om hun dierbare familielid te behoeden voor toekomstige pijn en haar in slaap te brengen.
De zorg in die liefdevolle daad is dat de betrouwbaarheid van de genetische test die beslissing mogelijk heeft genomen die haar ouders mogelijk niet hebben gemaakt, als ze in werkelijkheid hadden geweten dat de ziekte zich in slechts 1 op de 100 honden met de mutatie ontwikkelt, en dat de symptomen van de hond indicatief kunnen zijn geweest voor iets hanteerbaars voor hun hond en hen.
Wetenschappers vrezen dat die kits ouders van huisdieren ertoe aanzetten beslissingen te nemen op basis van informatie die niet volledig bekend en / of geldig is en die kan leiden tot het onnodig verlies van hun huisdieren.
Dr. Lisa Moses is dierenarts bij de Massachusetts Society for the Prevention of Cruelty to Animals-Angell Animal Medical Center en co-auteur van de krant. Ze zei dat situaties als deze niet geïsoleerd zijn omdat meer dierenartsen en eigenaren van gezelschapsdieren op de resultaten van deze genetische testkits vertrouwen om beslissingen te nemen over hun leven en dood.
Ze maken zich zorgen omdat de handel voor die kits lijkt te stijgen (schuldig!), Terwijl de wetenschap erachter nog steeds een nieuw gebied van onbekenden is. Meer en meer veterinaire ketens bevelen ze zelfs aan, zeggend dat ze de dierenarts geïndividualiseerde gezondheidszorg kunnen aanbieden en zelfs een trainingsadvies kunnen geven.
Karlsson zegt dat om werkelijk de kern van mutatie of combinaties van mutaties en hun relatie tot omstandigheden die honden zullen hebben, wetenschappers meer grootschalige onderzoeken met duizenden honden moeten doen. Het grootste deel van het onderzoek om deze genetische kits te steunen is gebaseerd op kleine studies met weinig wetenschappelijke onderbouwing en de nauwkeurigheid en het vermogen om gezondheidsresultaten te voorspellen is nog steeds niet volledig genoeg gevalideerd om te suggereren dat hondenlevens gebaseerd moeten zijn op resultaten.
De auteurs van het artikel bevelen de studies aan die de genetische sector delen met elkaar, zodat onderzoekers informatie kunnen lezen en evalueren die alle bedrijven ten goede komt, en genetische raadslieden van gezelschapsdieren kunnen trainen om de resultaten van de ouders van een huisdier met uitleg te geven, en dierenartsen kunnen trainen om te begrijpen de resultaten en beperkingen ook.
Ze bevelen ook aan dat de genetische industrie standaardmethodologieën heeft voor alle hondentestgenetica-degenen die consistente aantallen monsters dicteren die moeten worden verzameld, verzonden en geanalyseerd. De onderzoeksstudies moeten een bepaald aantal deelnemers hebben om de geldigheid en nauwkeurigheid te vergroten. Ze adviseren ook genetische bedrijven om de ernst van genmutaties te beoordelen, zodat ouders van een huisdier beter kunnen worden geïnformeerd over hoe waarschijnlijk het is dat er iets in het leven van hun hond zal gebeuren.
Gerelateerd: Studie: ontdekking gemaakt om genetische link in Dog Disc Disease
De auteurs gaan in hun krant verder om te zeggen dat de veranderingen voor honden ook ten goede zullen komen aan mensen, aangezien honden steeds meer modellen gebruiken voor het bestuderen van 'menselijke' ziekten zoals Alzheimer en kanker.
De onderzoekers zeggen niet dat ouders van huisdieren de kits niet zouden moeten gebruiken, maar dat als ze dat doen, te weten dat een indicatie van een mogelijk probleem geen volledig beeld is van de algehele gezondheid van uw huisdier, noch dat het een kristallen bol is voor wat er zal gebeuren aan je hond. Ze geloven dat als je de resultaten gebruikt om gezondheidsbeslissingen te nemen voor je huisdier, het beter is om te wachten tot het onderzoek achter de kits meer getest en volwassen is.
Het kan echt leven of dood betekenen voor je harige familielid.
