Soms moet je die poepgrap gewoon vertellen.
Aldus voelt Wulf Beleites, oprichter van het Duitse "Dog Hater" -magazine Kot & Köter. Het staat in de titel. Kot in het Duits betekent kak. Köter? Pooper.
Volgens Beleites zijn mensen in zijn geboorteland Duitsland (een land dat gek is op honden) verdeeld in twee kampen: hondenliefhebbers en hondenhaters. Begonnen als een grap met collega-journalistenvrienden, werd het idee al snel iets meer. Later een crowdfunding en BAM: Kot & Köter werd werkelijkheid.
Het tijdschrift greep al snel in bij hondenliefhebbers en hondenhaters. Het satirische tijdschrift begon met een verhaal over Hitler en zijn hond Blondi. Het is geschreven artikelen over de voordelen van een alarmsysteem versus de beproevingen en beproevingen van het hebben van een Duitse herder, evenals een stuk over "sletterige poedels."
Alles is leuk, hoewel Beleites zelf geen hondenliefhebber is. Toen hij een kind was, werd hij geslagen door een pup en is hij sindsdien altijd afstandelijk tegenover honden geweest.
Misschien, maar de honden lachen het laatst. Hoewel hij geen grote fan van honden is, houden ze van hem. Volgens zijn vrouw, op openbare plaatsen, "gaan de honden altijd naar hem toe." Het is duidelijk dat de honden niet ontbreken in hun eigen gevoel voor humor. 🙂
h / t naar The Wall Street Journal
Uitgelichte afbeelding via Wordzopoliz
