Foto's door: Garrett 222 / Wikimedia
In het tweede artikel van Amanda Schlee's zoektocht naar de perfecte hond, neemt ze een terugblik op een ras dat ze al opgroeide, maar is het nu nog steeds geschikt voor het leven?
Door een hond begroet te hebben, moet ik altijd glimlachen; Ik hou gewoon van de kwispelende staart en de tomeloze genegenheid. Wat er ook gebeurt, honden zijn altijd blij je te zien en zelfs na een lange dag op het werk is dit geluk aanstekelijk. Voor mij zijn honden stemmingswisselaars, direct wordt mijn dag zoveel beter als ik er een ben. Dit is een van de vele redenen waarom ik ernaar uitkijk om in de toekomst een eigen hond te hebben. Tot die tijd zal ik alleen moeten vertrouwen op het zien van de honden van mijn familie en vrienden, wat eigenlijk het belangrijkste onderwerp van dit artikel is. Wanneer je een ras voor je eigen gezin probeert te selecteren, begin dan met het echt kijken naar de rassen waar je al bekend mee bent door je eigen ervaringen.
Ik denk dat het belangrijkste om te overwegen bij het kiezen van een hondenras je energieniveau en interesses zijn. Ben je een actieve persoon die houdt van hardlopen, wandelingen en een algemene outdoor levensstijl? Of heb je de neiging om meer van het binnenklimaat te leven, opgerold op de bank? Soort levensstijl? Ik zou zeggen dat ik ergens in het midden van deze twee uitersten zit, minus de paar maanden dat het ondraaglijk warm is in de zomer en ijskoud in de winter (ik kan altijd in de maanden op de bank worden gevonden). Ik hou er min of meer van om buiten te zijn en actief bezig te zijn, maar ik hou ook van mijn luie en luie weekend met een paar comfortabele middagslaapjes hier en daar.
Voor mij is een goede hond metgezel degene die ik op lange wandelingen en korte jogs kan nemen, maar aan het eind van de dag ook kalm en zacht kan zijn in het huis. Daarom denk ik dat een ras geclassificeerd is als een werkende of sportieve hond.
Voor degenen onder u die het niet weten, zijn er zeven verschillende hondenclassificaties van de Amerikaanse Kennel Club: sporthonden, hondenhonden, werkhonden, hoedende honden, niet-sportieve honden, speelgoed en terriërs. Rassen uit elke classificatie hebben algemene kenmerken en zijn voor bepaalde doeleinden gefokt. Het is gemakkelijk om te leren uit welke classificatie een ras bestaat en je zult waarschijnlijk altijd favoriete rassen hebben van een of twee classificaties.
Er zijn dus 100+ hondenrassen om te onderzoeken, waar begin je? De beste plaats om te beginnen is met rassen die u kent.
Ik zei in mijn eerste artikel dat ik een beagle had met de naam Roxy die opgroeide, ze was zo'n geweldige hond en ik hield oneindig veel van haar. Dus toen ik begon na te denken over raskeuzes voor mijn man en ik, was een beagle het eerste ras dat ik overwoog.
Beagles komen uit de Hound-groep; het zijn geweldige familiehonden, zachtaardig met kinderen en loyaal aan hun baasjes. Ik vind Beagles heel schattig; Ik ben dol op hun driekleurenmarkeringen en korte vacht. Qua grootte zijn ze kleiner dan mijn man en ik over het algemeen leuk vinden, maar het is geen dealbreker. Het is het feit dat ze deel uitmaken van de hondengroep die niet echt voor mij werkt; het zijn jachthonden die afhankelijk zijn van hun reukvermogen om een geur te volgen en op hun prooi jagen.
Terugdenkend aan Roxy was haar lopen een beetje stressvol; zodra ze iets rook dat haar interesse wekte, was ze er op uit om het te achtervolgen en me met haar mee te slepen. Roxy was afgestudeerd aan een hondentraining, maar hoe we ook probeerden te zorgen dat ze goed aan de leiband kon 'genezen', het ging allemaal uit het raam toen ze de geur van de wind opving. Het is de aard van het ras en het zijn hun jachtvaardigheden waarvan sommige mensen houden.
Ik wil er echter op wijzen dat Roxy zich alleen als een beagle gedroeg toen ze werd gelopen. Beagles staan erom bekend het veld lief te hebben en de hele dag buiten te zijn, niet mijn Roxy, ze hield echt van haar plek op de bank; voor haar was het buitenleven eigenlijk alleen maar om gelopen te worden of "de wasruimte te gebruiken" om zo te zeggen. Eigenlijk had Roxy nog niet het geblaf of gehuil van Roxy. In feite het hele eerste jaar dat we haar hadden, waren we ervan overtuigd dat ze niet wist hoe ze moest blaffen omdat ze dat gewoon nooit deed; het was een kenmerk van haar dat we allemaal verwelkomden.
Dat alles terzijde, hoewel Roxy een speciaal plekje in mijn hart heeft en altijd zal houden, heb ik braafjes geregeerd als een hondenkeuze voor mijn man en ik. Ik bracht mijn jeugd door een hond rond getrokken toen ze de wind van een geur, ik weet dat ik een andere goede metgezel in een beagle zou kunnen vinden, maar ik ben er niet zo van overtuigd dat ik er een zou vinden waar ik van kan genieten tijdens een wandeling met wanneer ik een van mijn minder buitenissige dagen heb.
Een beagle is niet voor mijn man en ik, of misschien zijn mijn man en ik niet voor een beagle. Dat is een ras op onze "nah" -lijst, en nog veel meer rassen moeten nog gaan. Veel plezier bij het zoeken!
