De medische wetenschap heeft ons toegestaan een vrouw haar 122e verjaardag te zien vieren, een idee dat onze niet zo verre voorouders waarschijnlijk vol ongeloof zouden hebben bespot. Met meer en meer van ons op zoek naar geavanceerde veterinaire behandelingen om het leven van onze huisdieren te verlengen, kunnen we dan ook op het punt staan om het mysterie van de levensduur van de hond op te lossen?
Wetenschappers hebben lang geprobeerd de sleutel tot een duurzaam leven te ontdekken. Aristoteles woog in 350 voor Christus zelfs over het onderwerp met zijn theorie over het vochtgehalte. Hij geloofde dat, aangezien grotere dieren meer water bevatten, het langer duurde om uit te drogen dan hun kleinere neven. Deze theorie en vele andere zijn in de loop van de tijd getest en weerlegd.Steven Austad, biogenteroloog aan de Universiteit van Alabama in Birmingham, is een voorstander van een van de meer recente theorieën over de omvang als het gaat om overleven. Kortom, hoe groter het dier, hoe langer het leeft.
In de natuur hebben grote dieren zoals olifanten veel minder roofdieren dan veldmuizen. In de loop van de tijd evolueerden grotere dieren langzaam en grondiger en werden ze zich later in het leven voortplant. De kleine jongens die voortdurend gevaar liepen een maaltijd te worden, aangepast door zich vroeg en vaak snel te ontwikkelen en te reproduceren.
Dingen zijn een beetje anders als het gaat om onze huisdieren. Katten zijn over het algemeen kleiner dan honden. Toch leven ze gemiddeld 15 jaar, terwijl onze honden een gemiddelde levensduur hebben van slechts 12 jaar. Dit kan betekenen dat de voorouders van katten simpelweg beter in het vermijden van roofdieren waren, waardoor ze hartiger lichamen konden ontwikkelen dan honden.
Ook waren hondachtige voorouders sociale dieren die het risico op overdraagbare ziekten verhoogden. De grote katten die aan onze kattenachtigen voorafgingen, waren meestal eenzaam en hadden minder kans om ziektes van elkaar op te lopen.
Katten hebben een evolutionair voordeel gemeen met twee van de kleinere dieren met langere levensduur die werden bestudeerd - vleermuizen en molratten. Ze hebben allemaal bepaalde eigenschappen die hun overlevingskansen verhogen. Vleermuizen kunnen eenvoudig wegvliegen, molatten kunnen zich ondergronds verbergen en katten zijn uitgerust met scherpe tanden en vier sets klauwen om potentiële roofdieren af te weren.Interessant is dat honden een tegenovergestelde levensduurtrend hebben dan dieren zoals olifanten en muizen. Binnen de hondachtige soort, hebben de kleinere honden de neiging om langer te leven dan de grotere. Dit kan iets te maken hebben met het feit dat honden meer diversiteit hebben dan enige andere soort met 184 AKC-erkende rassen.
Kleine rassen zoals Shih-Tzus en Chihuahuas hebben de neiging om bijna twee keer zo lang te leven als gigantische rassen zoals Duitse Doggen en Bull Mastiffs (gemiddelden van 12 jaar voor de kleine jongens en 7 jaar voor de grote honden).
Omdat de meeste hondenrassen minder dan een paar honderd jaar oud zijn, kunnen evolutionaire factoren hier niet een te grote rol spelen. Waarschijnlijker zijn groeihormonen en groeisnelheid.
Insuline-achtige groeifactor 1 is een eiwit dat verantwoordelijk is voor massale groei bij grote en grote rassen. De reden waarom is onduidelijk, maar dit eiwit is in verband gebracht met verkorte levensduur in de grotere rassen.
Ook groeien en groeien rashonden enorm snel in vergelijking met kleine honden, vaak verdubbelend in slechts enkele weken als pups. Dit kan leiden tot meer fragiele of "jerry-built" lichamen die vatbaar zijn voor ziekten zoals heupdysplasie en bepaalde kankers.
Ondanks deze problemen leven onze honden en katten langer dan ooit tevoren, waarschijnlijk om dezelfde redenen als wij, betere gezondheidszorg en voedingsopties. Veertig jaar geleden was de gemiddelde levensduur van de hond ongeveer de helft van wat hij nu is.
Helaas zijn sommige onderzoekers bezorgd over de effecten van de epidemische toename van obesitas bij onze honden en katten. Meer dan de helft van de Amerikaanse huisdieren heeft nu overgewicht of obesitas. Ze worden ook blootgesteld aan dezelfde kankerverwekkende stoffen en vrije radicalen die we zijn.
Dus waar past een medische (of in dit geval, veterinaire) interventie in? Een medicijn bevindt zich momenteel in de proeffase van het Dog Aging Project van de University of Washington dat mogelijk het leven van onze pups met maximaal 5 jaar zou kunnen verlengen. De website van The Aging Project benadrukt dat ze proberen het aantal jaren dat onze honden gezond zijn te verlengen, en niet om de kwetsbare oudere jaren te verlengen.
32 honden van middelbare leeftijd (tussen 6 en 9) worden behandeld met het door de FDA goedgekeurde geneesmiddel, Rapamycin. Het medicijn is momenteel in gebruik bij mensen om bepaalde kankers te behandelen en afstoting van orgaantransplantaten te voorkomen. Laboratoriumproeven met muizen hebben aangetoond dat het het verouderingsproces kan vertragen.
De onderzoekers bij UW volgen het effect van het medicijn op het lichaamsgewicht, activiteitsniveau en hart-, cognitieve en immuunfuncties van de 32 honden gedurende een periode van 3 tot 6 maanden. Als het medicijn effectief blijkt te zijn bij deze honden en beschikbaar komt voor het publiek, kan dit 2 - 3 extra gezonde jaren betekenen bij onze grote honden en tot 4 of 5 bij onze kleine puppy's. Succesvolle hondenproeven kunnen zelfs leiden tot het gebruik van Rapamycin bij katten en andere soorten.
Afgezien van mensen hebben wetenschappers en medische onderzoekers veel meer gegevens om met katten en honden te werken dan met welke andere soort dan ook, waardoor ze de perfecte onderzoeksonderwerpen zijn voor het overwinnen van het mysterie van een verlengd leven. Het blijven volgen van de levensduurtrends binnen deze soorten is een begin. Het oplossen van de zwaarlijvigheid en kankerproblemen is een andere logische stap.
Met alle vooruitgang op de horizon, kan het voor ons redelijk zijn om ernaar uit te zien genieten van langere levens met onze dierbare huisdieren aan onze zijde.Immers, wat voor plezier zou het leven zonder hen zijn?
H / T naar sciencemag.org en sciencealert.com
Uitgelichte afbeelding via @handonbroward / Instagram
Meer gewonde dieren dan ooit krijgen een tweede kans op mobiliteit, dankzij prothetische en orthetische apparaten geproduceerd door 3D-printers en geavanceerde kunststoffen.
