Ik hou zo veel van dit verhaal - misschien is het het underdog-thema, of misschien het stukje over de tweede kans. Hoe dan ook, ik ben dankbaar dat ik een paar planken in de brug heb gehad om wat supercoole dingen te laten gebeuren. Laat het me uitleggen…
Een paar maanden geleden ontving ik een e-mail van mijn vriend Leona in Brownwood, TX. Ik zou haar een "reddingsvriend" noemen, omdat we elkaar nog nooit hebben ontmoet, maar we hebben heel veel heel belangrijke dingen samen gedaan voor honden. Ze werkt voor Ag Mart, een mega-dierenwinkel in het land. Afgezien van al haar vrijwilligerswerk met de plaatselijke opvang, is ze betrokken bij The Texas Juvenile Justice Department en hun PAWS-programma.
Het PAWS-programma koppelt selecte TJJD-jeugd met hondenpartners gedurende minimaal 12 weken. De honden, afkomstig van plaatselijke dierenasielen, leren elementaire commando's, verbeteren de socialisatievaardigheden en verdienen een Canine Good Citizen-certificering. Deze certificering wordt erkend als de gouden standaard voor het gedrag van honden. De kinderen leren verantwoordelijkheid en profiteren van het gezelschap.
Op een dag vertelde Leona me over Mimi. Ze is 18 jaar oud en zit al meer dan 2 jaar in het PAWS-programma van de Ron Jackson Juvenile Correctional Facility. Ze heeft met succes meerdere honden opgeleid voor hun Canine Good Citizen. Door haar goede gedrag is ze in staat om de faciliteit te verlaten en in Leona's winkel te werken - meestal verzorgt ze honden, maar helpt ze haar ook bij het inventariseren. Blijkbaar heeft iedereen het erg naar haar zin gehad om met haar samen te werken. Ze is een lieve meid en een hele harde werker en heeft iedereen in de winkel echt geraakt.
Leona zei:
Je weet dat ik geen "kid" persoon ben maar om te zien wat deze honden voor deze meisjes doen is geweldig. We weten allebei wat een band we krijgen van onze honden en hoe belangrijk die onvoorwaardelijke liefde is. Meestal is het voor het meisje de eerste keer dat ze een soort liefde krijgen zonder er iets voor te hoeven doen. En het beste deel is in de afgelopen 5 jaar van dit programma, meer dan 120 honden zijn geadopteerd en bijna 60 meisjes zijn afgestudeerd en geen van die meisjes is opnieuw het gevangenissysteem binnengegaan!
Leona vertelde me ook dat ze geloofde dat de brug tussen Mimi en succes haar vermogen zal zijn om een baan te vinden. Ze vroeg me om een paar telefoontjes te plegen om te zien of ik Mimi een positie kon helpen vinden in een trim- of hondenpension- en trainingscentrum. Ik maakte absoluut die telefoontjes en Mimi's interview met een van mijn favoriete hondentrainers, Matt bij The Texas Dogfather, was gepland voor 8 februari. Nu was het allemaal aan haar.
Zoals je waarschijnlijk al geraden had, was ze een geweldige match en ging meteen aan het werk! Ik had een kans om met Mimi op haar nieuwe baan te bezoeken. We spraken over haar tijd in de gevangenis en met betrekking tot het PAWS-programma, had ze dit te zeggen:
Het beste deel was te weten dat ik hielp een tweede kans te geven aan honden die anders zouden zijn neergehaald.
Het doel van ons TJJD-programma was om empathie te leren. Ze leerden ons over het concept in de klas, maar het was pas toen ik echt empathie ervoer met de reddingshonden dat ik het echt kreeg.Ik heb mijn gevoelens het grootste deel van mijn leven vermeden. Dus wanneer elke PAWS-hond zou afstuderen en zou vertrekken, zou ik echt verdrietig worden en niet weten hoe ik ermee om moest gaan. Het dwong me om op een gezondere manier met die emoties om te gaan. De honden hebben me daar echt mee geholpen. Ik hoefde geen muur te hebben of op mijn hoede te zijn als ik in de buurt was.Ik leerde probleemoplossend vermogen en hoe vindingrijk te zijn, zodat ik kon helpen het gedrag van de honden vorm te geven. Het zien van alle resultaten, zelfs na een verzorgingssessie, betekende echt veel voor mij.De honden hadden vaak vertrouwensproblemen toen ze voor het eerst binnenkwamen. Ik keek hoe ze reageerden op nieuwe dingen. Maar hun veerkracht heeft me echt geïnspireerd. Ik kon me hier helemaal in vinden omdat we veel rondliepen toen ik jonger was. Ik was altijd het nieuwe meisje op school, dus vertrouwen was nooit gemakkelijk voor me.Toen ik uitzoomde en naar het hele gezichtspunt keek, besefte ik dat ze iets moeilijks hadden moeten doorstaan. Langzaam werden ze meer begrip en minder angstig. En ik denk dat ik het ook deed.Het werken met honden heeft mijn leven veranderd.Matt, de werkgever van Mimi:
Mimi is een zeer intuïtieve persoon. Onze richtlijnen zijn duidelijk op de ranch - we laten al ons drama achter bij de gate en communiceren zeer goed binnen het team, zodat de honden stabiliteit en routine kunnen hebben. Ze heeft al goede relaties met elk personeelslid en bezit van een paar taken, bijvoorbeeld het baden van de honden.
Iedereen hier is op hun tweede of derde kans. Misschien niet uit de gevangenis, maar we zijn allemaal op een of andere manier herstellende van fouten uit het verleden. Het betalen aan honden is hoe we onszelf genezen, dus in die zin heeft Mimi een familie gevonden bij The Texas Dogfather. Ze past natuurlijk in het team omdat we EERST EERST HONDEN ZETTEN.Trouwens, terwijl hij in de gevangenis zat, studeerde Mimi af van de middelbare school en voltooide een paar college-cursussen. Ze heeft ook de laatste PAWS-hond geadopteerd die ze heeft opgeleid. Haar naam is Skye.Welkom bij onze niet-zo-kleine club Mimi. We wensen je het allerbeste dat een leven vol met liefhebbende honden te bieden heeft!Als u de PAWS-honden beschikbaar wilt zien voor adoptie, bezoekt u hier hun Adoptiepagina.
