We zijn zo enthousiast om Nina Huang te promoten + te benadrukken in dit bericht, als je haar Kickstarter-project wilt steunen, klik dan hier! Voor Nina Huang was het pad om dierenportrettist te worden een beetje krom. Nina schildert sinds ze veertien was toen ze voor het eerst een penseel pakte, maar ondanks haar felle liefde voor schilderen, aarzelde Nina om een carrière in de kunsten na te streven omdat haar goedbedoelende familie haar deed geloven dat het geen realistische carrière was pad. Tegenwoordig woont Nina in Portland, Oregon met haar man Barry en hun reddingspup Apollo, maar ze heeft een ongelooflijk verhaal over hoe ze daar terecht is gekomen.
Terwijl ze op Harvard zat, werkte Nina twee jaar als onderwijscollega terwijl ze aan de zijkant schilderde. Toen ze haar promotie afmaakte, begon ze het gevoel te krijgen dat ze niet verder kon. Haar pad voelde niet goed en ze onderzocht alles in haar leven opnieuw.
Nina gelooft dat het leven altijd mensen aanspoort om de ware verlangens van hun harten te volgen, en in haar geval was dit schilderen. Tijdens de tumultueuze tijd nadat ze Harvard had verlaten, namen Nina en Barry een levensveranderende reis naar een Greyhound-redding in Massachusetts: "Gewoon om een kijkje te nemen." Ze hadden het gehad over het adopteren van een reddingsgreyhond, maar ze waren niet zeker of ze waren klaar om de sprong te wagen.
Maar op het moment dat ze Apollo ontmoetten, wisten ze dat ze hem op geen enkele manier konden thuisbrengen. Sinds Apollo werd gebruikt als een racegeur, groeide hij op een racebaan in Florida. Hij was elke dag 18 uur in de bench en werd alleen uitgelaten om te racen, te eten en om zichzelf te verlichten met de andere Greyhounds. Toen Nina en Barry Apollo ontmoetten, was hij twee jaar oud en had hij maar elf races lopen.
Toen ze voor het eerst begonnen met het verzorgen van Apollo, ontdekten Nina en Barry dat Greyhounds erg veel lijken op puppy's in termen van levenservaring. Ze begrijpen geen traktaties, auto's, trappen, speelgoed … Ze zijn bang, schuchtere wezentjes en je moet ze leren hoe je een hond moet zijn. Het was een lange reis, maar vandaag speelt Apollo met speelgoed en speelt zelfs een beetje touwtrekken met Nina en Barry.
De adoptie van Apollo was een belangrijk keerpunt in de schildercarrière van Nina. Voordat ze de harige kerel adopteerde, schilderde Nina alles van walvissen tot menselijke portretten. Na Apollo kan Nina niet stoppen met het schilderen van dieren, vooral honden. Tijdens dat keerpunt begon Nina met het maken van aangepaste portretten voor anderen en begon haar bedrijf.
Voor haar portretten van huisdieren heeft Nina verzamelaars over de hele wereld. Haar dierenschilderijen zijn bekend en gevierd om hun levendige kleuren, rijke tonen en Nina's vermogen om de essentie van haar onderwerpen vast te leggen. Hieronder is Chet Baker, een Amerikaanse Staffordshire Terrier. Nina creëert vaak totaal verschillende achtergronden voor de portretten.
Dit is Ducky. Soms krijgt Nina een echt wazig beeld van een verzamelaar die misschien al zijn huisdier kwijt is of een slechte foto van een geweldige pose van hun pup heeft gehad waar ze echt dol op zijn. Dit gold voor het portret van Ducky-Nina wilde echt het uiterlijk van één oor omhoog en één oor naar beneden halen.
Walter de mop.
"Rambo the Puppy," een beroemdheidspup op Facebook.:)
Naast het maken van aangepaste portretten voor huisdieren, heeft Nina ook gewerkt aan het zelf publiceren van een kinderboek over een jongetje genaamd Briar dat emotionele problemen doormaakt omdat zijn moeder hem verliet. Door Briar's verhaal laat Nina de prachtige relatie tussen mens en hond zien en hoe ze elkaar wederzijds kunnen redden.
Omdat het ongelooflijk moeilijk en traag is om een kinderboek af te werken via een uitgever, besloot Nina het boek alleen te publiceren. Het is gisteren op 14 oktober gelanceerd op Kickstarter en u kunt helpen het succesvol te maken! Nina gaf The BarkPost ook een voorproefje van een aantal pagina's in het boek, zodat je een deel van het ongelooflijke verhaal zelf kunt zien.
Dit is de eerste pagina van het boek waarin Briar alleen staat in zijn kamer. Hij voelt zich eenzaam en verdrietig en de boom is kaal. Het is een lange winter geweest, omdat hij worstelt op school en zich realiseert dat zijn moeder misschien niet naar huis terugkeert.
Dit is de 4e pagina in het boek. Na een demoraliserende ontmoeting met de schoolleraar van Briar besloot Briar's vader hem mee te nemen naar het hondenasiel en hem toe te staan een reddingshond mee naar huis te nemen. Briar ontmoet de windhonden voor de eerste keer en merkt alle verschillende kleuren en patronen op. Binnen deze prachtige honden kiest hij de meest verlegen en verontruste hond, Apollo.
De 8e pagina van het boek. Briar is thuis bij Apollo en hij bereikt en probeert hem te aaien. Hij merkt op dat Apollo een intense angst heeft om aangeraakt te worden door een mens. Telkens wanneer iemand Apollo probeert aan te raken, schudt hij en verbergt hij zich.
Langzaam helpt Briar Apollo uit zijn schulp te laten komen. In deze spread hieronder neemt Briar Apollo mee uit voor een wandeling, iets waar Apollo dol op is.
Later in het boek begint Briar echt te leren hoe hij voor Apollo moet zorgen en Briar maakt een bed voor Apollo in zijn kamer om Apollo te laten zien dat zijn veilige plek bij hem is.
Om de rest van het verhaal te lezen, kun je naar Nina's Kickstarter-pagina gaan en $ 25 beloven om het boek te krijgen wanneer ze haar doel bereikt. Hier bij The BarkPost en Bark & Co., Willen we alles doen wat we kunnen om het nieuws te verspreiden over mensen die hun passies nastreven en de reddingsruv delen. ♥
Voor meer informatie over Nina, kijk op haar website en haar Facebook-pagina.:)
