In september 2014 stierf de 48-jarige dierenarts en best-seller Dr. Sophia Yin aan zelfmoord. Dr. Yin was een voorloper in de gemeenschap voor hondentraining. Ze schreef boeken, maakte instructievideo's en ontwikkelde tools voor positieve bekrachtigingstraining.
In de Huffington Post, Anna Jane Grossman schrijft dat het onmogelijk is om de bijdrage van Dr. Yin aan de wereld te overdrijven.
Het is misschien deze overweldigende toewijding aan dieren die haar ertoe bracht haar eigen leven te nemen. Volgens diegenen die het dichtst bij haar stonden, had Dr. Yin waarschijnlijk last van medelevenmoeheid.
"Emotionele uitputting, veroorzaakt door de stress van de zorg voor getraumatiseerde of lijdende dieren of mensen."
Compassie-vermoeidheid is ook bekend als "secundaire-traumatische stressstoornis" (STSD). De symptomen van STSD zijn vergelijkbaar met PTSS. Net als bij PTSS kan medelevende vermoeidheid leiden tot depressie en zelfmoordgedachten.
STSD is niet zeldzaam en het leed van Dr. Yin was niet ongebruikelijk.
Uit het allereerste onderzoek naar de geestelijke gezondheid van dierenartsen is gebleken dat een op de zes zelfmoord heeft overwogen. Een recente studie van de American Journal of Preventive Medicine laat zien dat dierenreddingswerkers een zelfmoordcijfer van 5,3 miljoen op 1 miljoen werknemers hebben. Dit is het hoogste zelfmoordcijfer onder Amerikaanse arbeiders; een tarief dat alleen wordt gedeeld door brandweerlieden en politieagenten. Het nationale zelfmoordgemiddelde voor Amerikaanse werknemers is 1,5 per 1 miljoen.
Jessica Dolce, een gecertificeerde Compassion Fatigue Educator, zegt:
"Compassiemoeheid is een beroepsrisico van ons werk met dieren, of u nu een dierencontrolebeambte bent of een kennelbediende in een kleine stad of een internationaal erkende dierenarts. Ons werk vereist dat we met compassie en effectief reageren op de constante vraag om degenen die lijden en in nood zijn te helpen."
Toch bespreekt niemand deze zeer reële en zeer veel voorkomende epidemie. Misschien komt dat omdat we dierenverzorging als praktischer dan emotioneel beschouwen.
Persoonlijke beperkingen stellen is moeilijk in dierenwelzijn, omdat het niet 'gewoon een baan' is - het is net een religie. '
Dit betekent dat zelfs succesverhalen hun eigen littekens achterlaten. In feite is STSD volgens Colleen Mehelich van CompassionFatigue.org slechts minimaal gerelateerd aan euthanasie.
"Ze werd gevonden te midden van een stortvloed van water, stoom en vlooien. Ze woog een verwoestende 17 pond. Ze kon haar hoofd niet eens optillen, laat staan lopen. We hadden werknemers die 24 uur op 24 in schuilplaatsen kwamen naar het asiel om haar te voeden en haar lichaam om te draaien om bedzweren te voorkomen. Na onderzoek bleek dat haar moeder, Angel, in de kelder stierf van de honger - hetzelfde lot dat Precious zou hebben geleden."
Precious leeft nu een vreugdevol leven met een liefhebbende familie van zowel mensen als andere honden. Toch zal het trauma van het getuigen van Precious's strijd Calgiano nooit verlaten.
De Delco SPCA functioneerde ooit als een meer dierlijke controlemogelijkheid dan als een toevluchtsoord. In 2009 werden 2.325 dieren geëuthanaseerd, terwijl 1.845 werden geadopteerd.
Hoewel het gemakkelijk is om deze werknemers voor te stellen om tijd voor zichzelf te nemen en zelfzorg en stressmanagement te oefenen, is het niet zo eenvoudig om die technieken in de praktijk te brengen. De meerderheid van de reddingswerkers zijn vrijwilligers met een verschillende loopbaan.
De aard van het werk is niet het enige dat van invloed is op de geestelijke gezondheid van werknemers in dierenwelzijn. De aard van de arbeiders speelt hier ook een rol.
Psychotherapeut J. Eric Gentry vertelt het Sacramento Bee:
"Dierverzorgers zijn enkele van de meest pijnverzadigde mensen met wie ik ooit heb gewerkt. Hetgeen hen geweldig maakt op hun werk, hun empathie en toewijding en liefde voor dieren, maakt hen kwetsbaar."
Omdat er weinig tijd is om voor zichzelf te zorgen, is het belangrijk dat dierenartsen contact maken met ondersteuningsprogramma's.
"We leren de technische en wetenschappelijke vaardigheden, maar waar we geen genoeg van krijgen, zijn communicatie- en relatievaardigheden. Dierenartsen hebben wanhopig behoefte aan betere communicatievaardigheden."
UTK heeft ook S.A.V.E. gelanceerd, Suicide Awareness in Veterinary Education, dat informatie over geestelijke gezondheid verstrekt aan veterinaire studenten.
Naast deze services, adviseren veel in het veld dat realisme een van de beste methoden is om een crisis te voorkomen.
Dolce is het daarmee eens:
"Wanneer we erkennen dat het volkomen normaal is om beïnvloed te worden door ons werk, kunnen we gemakkelijker stappen ondernemen om de impact van compassievermoeidheid op ons leven beter te beheren. Begin met het opleiden van jezelf en je personeel. We kunnen niet aanpakken wat we niet begrijpen. Lees een boek, neem les of webinar."
Calgiano voegt eraan toe dat het instellen van kleine grenzen nuttig is. Iets eenvoudigs als het niet controleren van uw e-mail voor een paar uur in het weekend, kan uw emoties de tijd geven om op te laden.
Bijna alle dierenverzorgers zijn het erover eens dat je eerste verdedigingslinie tegen mededogenmoeheid het accepteren van de realiteit is dat je niet iedereen kunt redden. Neem de dingen van dag tot dag en onderschat niet het belang van het redden van één leven. Die ene handeling maakt een wereld van verschil voor dat dier en voor de mensen die van hen zullen houden.
Als u of iemand die u kent zich in een crisis bevindt, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline. Bel 1-800-273-TALK (8255) om 24/7 bereikbaar te zijn voor een bekwame, getrainde counselor in een crisiscentrum in uw buurt.
Uitgelichte afbeelding via gebruiker Jesús Alenda van Flickr.
Bronnen: De kunst en wetenschap van dierengedrag, De Huffington Post, PetFinder, Psychiatrische tijden, American Journal of Preventive Medicine, American Veterinary Medical Association, Jessica Dolce, CompassionFatigue.org, Delaware County SPCA, Kindred Companions, De Sacramento Bee, SocialWorkers.org, UTK, Royal College of Veterinary Services
