Teckels, met hun lange, lage lichamen, zijn gemakkelijk herkenbaar. Ze zijn echter een divers ras. De American Kennel Club herkent twee maten en drie vachttypes. Er is een standaard of miniatuur teckel om uit te kiezen, en beide maten kunnen gladde, lange of harde lagen hebben. Hun jassen komen ook in een breed scala aan kleuren. Verschillende vachtpatronen dragen bij aan het gevarieerde uiterlijk van de teckel.
Teckel geschiedenis
Teckels zijn ontstaan in Duitsland in de jaren 1700, waar ze werden ontwikkeld voor het jagen op dassen, vossen en andere kleine zoogdieren. Hun korte benen en lange, gespierde lichamen maakten ze ideaal voor het ondergronds volgen van hun steengroeve. Ze zouden hun prooi naar de oppervlakte spoelen of trekken; of houd een das op een afstand voor jagers om het uit te graven. De AKC erkende de teckel officieel als een ras, in de jachtgroep, in 1885. Teckels zijn tegenwoordig populaire huisdieren.
Twee maten
Teckels worden gefokt en getoond in twee maten. Volgens de AKC-rasstandaard, wegen standaardtakels gewoonlijk tussen de 16 tot 32 pond. Miniatuur Teckels zijn in dezelfde classificatie als standaard honden, maar ze concurreren in een klasse divisie voor honden met een gewicht van 11 pond of minder op 12 maanden of ouder. De AKC-rasstandaard specificeert geen enkele hoogte voor teckels. D. Caroline Coile, Ph.D., in "The Dog Breed Bible," geeft de hoogte voor standaard teckel als 8 tot 9 inch aan de schoft en 5 tot 6 inch voor miniatuurhonden.
De vlotte teckel
Gladde teckels waren de oorspronkelijke variatie van het ras. Ze hebben idealiter korte, gladde, glanzende vachten die netjes tegen hun lichaam liggen. Hun staarten moeten goed bedekt zijn met haar - de onderkant kan langere haren hebben - en taps toelopen naar een punt aan het einde. De gladde oren mogen er niet leerachtig uitzien. Hun gladde jassen hebben slechts een wekelijkse borstel nodig om dode haren te verwijderen en af en toe een bad als ze vies worden.
De langharige teckel
De langharige teckel werd ontwikkeld door jagers die honden wilden met een betere bescherming tegen de kou. Canine onderzoeker D. Caroline Coile Ph.D., legt in haar boek, "Barron's Dog Bibles Dachshunds," uit hoe gladde teckels gekruist kunnen zijn met spanielen om de langharige variatie te produceren, of jagers zouden selectief kunnen hebben gefokt uit gladde teckels die met langere tijd zijn geboren haar. Langharige teckels hebben recht of licht golvend haar, wat langer is aan hun oren en borst, onder hun nek, de onderkant van hun lichaam en achter hun benen. Het lange haar op hun staart vormt een vlagvorm. Hun elegante jassen hoeven niet te worden getrimd, maar moeten twee keer per week worden geborsteld en maandelijks worden gebaad.
De roodharige teckel
In 1890, vijf jaar nadat teckels door de AKC als ras werden erkend, erkende de organisatie officieel draadharige teckels als een derde variant. In haar boek "Barron's Dog Bibles Dachshunds", geloofde Coile, werden hardcoated terriers en wirehaired pinschers waarschijnlijk gekruist met gladde teckels om de draadharige variëteit te produceren, aangezien jagers honden nodig hadden met jassen die maximale bescherming zouden bieden in dichte begroeiing. Ruwharige teckels hebben een korte, dikke, ruwe buitenlaag, met een zachtere ondervacht, verdeeld tussen de grovere haartjes. Baarden en wenkbrauwen zijn de onderscheidende gezichtskenmerken van de draadharige honden. Ze hebben dikharige staarten die taps toelopen. Ruwharige teckels hebben om de paar maanden een wekelijkse poetsbeurt en baden nodig. Hun jassen moeten ook twee keer per jaar worden gestript om dode haren te verwijderen.
Vacht kleuren en patronen op
Gladde en langharige teckels jassen kunnen rood of crème zijn, met of zonder afgewisseld donkere haartjes. Ze kunnen ook tweekleurige vachten hebben die zwart, chocolade, wild zwijn, grijs of fawn kunnen zijn - Isabella - met tan- of crèmemarkeringen. De meest voorkomende kleuren voor ruwharige teckels zijn wild zwijn, met de variaties van rood zwijn en chocolade en geelbruin zwijn, zwart en bruin of verschillende tinten rood. De AKC maakt echter dat draadharige honden een van de erkende kleuren kunnen zijn. Alle drie de laagsoorten kunnen patronen hebben die over de dominante kleur heen liggen. EEN vlek patroon heeft vlekken van een lichtere kleur in contrast met de donkerdere hoofdkleur. brindle teckels hebben een patroon met zwarte of donkere strepen over hun hele lichaam. Sables zijn rode jassen met een uniforme overlay van haartjes, die donkerder zijn aan de uiteinden.
