Engelse buldoggen kwamen voor het eerst ter plekke aan in de jaren 1600 en werden speciaal gefokt voor de Engelse sport van het vechten tegen bulls - een vechtwedstrijd waarbij getrainde honden een aangebonden stier aanvielen terwijl toeschouwers wedden of de hond of de stier zou overleven. Toen landen in de jaren 1800 begonnen met het verbieden van stierengangen, gingen Engelse buldoggen over van jagers naar gezelschapsdieren. Vandaag, met routine veterinaire zorg, zullen Engelse buldoggen gemiddeld 8 tot 10 jaar oud zijn.
Genetische gezondheidsproblemen
Ondanks hun reputatie als felle, sterke krijgers, zijn buldoggen kwetsbaar voor verschillende gezondheidsproblemen die hun algehele levensverwachting en kwaliteit van leven zouden kunnen beïnvloeden. Volgens Vet Street ontwikkelen buldoggen vaak het brachycefalische luchtwegsyndroom, een aandoening van de luchtwegen die ervoor zorgt dat de luchtwegen van een hond smaller worden, waardoor het moeilijk wordt voor de hond om te ademen. Deze toestand is bijzonder gevaarlijk in de zomer, omdat het een buldog kan oververhitten en hittegerelateerde verwondingen kan veroorzaken. Terwijl bulldogs zeer worden erkend vanwege hun rimpelige huid, kan deze handelsmerkstijl ook bijdragen aan gezondheidscomplicaties. Vanwege de rimpels en plooien zijn buldoggen zeer gevoelig voor huidinfecties en vereisen regelmatig trimmen. Ondanks deze potentiële gezondheidsproblemen, worden buldoggen algemeen beschouwd als sympathieke, vriendelijke en goede gezinsgenoten. Met de juiste veterinaire zorg kunnen buldoggen en eigenaren samen vele gelukkige jaren beleven.
