Hondvoetafdruk ziekten, formeel bekend als pododermatitis, het resultaat van allergische reacties, auto-immuunziekten, trauma, milieumiddelen, voedingsdeficiënties en andere zaken. De behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak. Als de voetzolen van uw huisdier rood of ontstoken raken, opgezwollen, gebarsten of overwoekerd zijn, breng hem dan zo snel mogelijk naar de dierenarts voor een onderzoek en diagnose.
Canine Pododermatitis
Honden met pododermatitis kunnen de aangedane voetzolen voortdurend likken, en u kunt bloed op de pads opmerken of een vieze geur ruiken. Uw dierenarts zal de voeten van uw hond onderzoeken en een geschiedenis van de gezondheid van uw hond nemen, waarbij hij nota neemt van begeleidende symptomen die geen verband houden met de voeten. Ze weet ook of bepaalde rassen vatbaar zijn voor specifieke vormen van pododermatitis. Verschillende voetzoolziekten vertonen verschillende symptomen, hoewel er sprake is van overlap. Voetkussymptomen veroorzaakt door allergieën - een van de meest voorkomende oorzaken - vereisen veranderingen in de voeding als de dader een voedselallergie of levensstijl verandert voor honden met milieuallergieën. Andere gezondheidsproblemen kunnen een ziekte onthullen waarbij voetpadproblemen slechts één symptoom zijn.
Idiopathische Nasodigital hyperkeratose
Oudere honden zijn vatbaar voor idiopathische nasodigital hyperkeratose, waarin overtollig keratine zich op de voetzolen en neus vormt. Hondenziekte kan een vergelijkbare keratinevorming veroorzaken, maar heeft de neiging om jonge honden te treffen en gaat gepaard met vaak levensbedreigende symptomen. Er is geen remedie voor idiopathische nasodigital hyperkeratose, maar het is geen pijnlijke aandoening en het is meer een cosmetisch probleem.
Pemphigus bij honden
De auto-immuunziekte pemphigus bestaat uit verschillende typen, waarvan pemphigus foliaceus is de meest voorkomende bij honden. Bij auto-immuunziekten valt het lichaam van de hond gezond weefsel aan, waardoor het verkeerd wordt geïnterpreteerd als ziek weefsel. Getroffen honden ontwikkelen pusgevulde of verzweerde lesies op het hoofd en de voetzolen, waarbij de aandoening zich uiteindelijk over het hele lichaam verspreidt. De voetzolen groeien ook onevenredig en scheuren. Uw dierenarts voert verschillende tests uit om de aandoening te diagnosticeren, met een huidbiopsie die nodig is voor een definitieve diagnose. De behandeling bestaat uit hoge doses steroïden, die aanzienlijke bijwerkingen kunnen veroorzaken. Deze immunosuppressieve therapie kan maanden nodig zijn voordat de pemphigus wordt uitgeroeid.
Zink Responsieve Dermatose
Als de voetzolen van uw hond beginnen te verdikken en scheuren ontwikkelen, kan hij last hebben van zinkgevoelige dermatose. Deze aandoening veroorzaakt ook haaruitval of schilfering rond het gezicht en geslachtsdelen. Alle getroffen gebieden kunnen worden getroffen door secundaire bacteriële infecties. Als uw dierenarts identificeert zink-deficiëntie in het dieet van uw hond, kan zij voedingsmiddelen aanbevelen met voldoende hoeveelheden van dit essentiële mineraal. Als uit onderzoek blijkt dat uw hond zink niet goed kan absorberen, kan levenslange suppletie de aandoening ongedaan maken. Uw dierenarts zal antibiotica voorschrijven voor eventuele secundaire infecties, evenals medicinale shampoos en zalven om laesies te genezen.
