Honden met keratitis lijden aan een ontsteking van het hoornvlies, de transparante voorzijde van het oog, maar de aandoening is er in verschillende vormen. Hoewel ze enigszins van elkaar verschillen, kunnen ze allemaal leiden tot gedeeltelijk of volledig verlies van het gezichtsvermogen. Als uw hond tekenen van oogproblemen vertoont, moet u hem onmiddellijk naar de dierenarts brengen. Een snelle behandeling kan het gezichtsvermogen van uw hond redden.
symptomen
Een troebel oog is het meest voor de hand liggende symptoom van hondenkeratitis. Loensen, buitensporig scheuren, licht vermijden, oogverblinden, roodheid en het uiterlijk van het "derde ooglid" van de hond duiden op een of andere vorm van de ziekte. Uw dierenarts stelt de vorm van de keratitis vast door een speciale kleurstof in het oog te zetten. Als het hoornvlies is gezweerd, verzamelt de kleurstof zich in de laesie, waardoor een vlek op korte termijn zichtbaar wordt onder ultraviolet licht. Als de keratitis niet-ulceratief is, is het hoornvlies niet gekleurd.
Canine Bacterial Keratitis
Meestal genezen kleine corneale schaafwonden vanzelf. U merkt misschien helemaal geen probleem met het oog van uw hond. Corneale ulcera zijn echter vaak het gevolg van een bacteriële infectie bij die lichte verwonding. Volgens het diergeneeskundig centrum van Long Island zijn de meest voorkomende organismen die worden gevonden in gevallen van hondenbacteriële keratitis Staphylococcus intermedius, beta-hemolytische Streptococcus en Pseudomonas aeruginosa. Uw dierenarts kan een combinatie van actuele antibiotica voorschrijven om de infectie te behandelen. Als de hond lijdt aan verminderde traanproductie, kunnen bacteriën gemakkelijker voet aan de grond krijgen. Dergelijke honden kunnen verwijzing naar een veterinaire oogarts en ziekenhuisopname vereisen voor behandeling en monitoring.
Oppervlakkige keratitis
Oppervlakkige keratitis heeft in het algemeen betrekking op beide ogen, met witachtig roze laesies die zich ontwikkelen op het onderste deel van het hoornvlies. Het derde ooglid kan dikker worden of van kleur veranderen. De randen van het oog kunnen vette afzettingen bevatten. Onbehandeld kan blindheid voorkomen. Pannus, ook bekend als de ziekte van Uberreiter, is een vorm van chronische oppervlakkige keratitis die bij sommige honden een aan het immuunsysteem gerelateerde, erfelijke ziekte lijkt. Deze progressieve ziekte bedekt uiteindelijk het hoornvlies, maar de aandoening kan worden behandeld met verschillende medicijnen, vaak nodig voor het leven van de aangedane hond.
Betrokken rassen
Hoewel elke hond pannus kan ontwikkelen, komt hij vaker voor bij bepaalde rassen. Deze omvatten de Duitse herder, Engelse wijzer, Belgische Tervuren, windhond, Dalmatische, teckel, border collie, Siberische husky, Belgische herdershond en Australische herder. Brachycephalic rassen met korte neus, zoals bulldogs, mops en Boston terriërs, zijn meer vatbaar voor bacteriële keratitis bij honden. Dat komt door een gewoon onvermogen om hun ogen volledig te sluiten - een aandoening die bekend staat als lagophthalmos - en verminderde traanproductie.
Door Jane Meggitt
