Mist Lucy wat snorharen? Richt de vinger naar haar broer Carter. Honden kauwen gewoonlijk op de snorharen van een ander tijdens verzorgingssessies. Dit gedrag heeft echter weinig met netheid te maken. Canadese neurowetenschappers hebben gesuggereerd dat dit kennelijk aanhankelijke "whisker-kauwen" in werkelijkheid een dominante daad kan zijn.
Vissibrae
Whiskers zijn niet alleen schattig; het zijn extreem acute sense-receptoren. De technische term is vissibrae en ze fungeren als multidirectionele antennes en vergemakkelijken het vermogen van een hond om de fysieke omgeving te begrijpen en potentiële partners aan te trekken. Vissibrae is zo belangrijk, zegt de hondenexpert Dr. Stanley Coren, die elk naar specifieke punten in de hersenschors traceert.
Waarom snorharen?
Als het gaat om objecten van dichtbij, legt dr. Coren uit, honden zien het niet goed. Geef het de schuld dat ze hun ogen recht boven die pluizige snuit uitsteken. Maar dit is waar snorharen het overnemen. Ze helpen honden om onderscheid te maken tussen items waar ze het liefst eten, spelen of vermijden. Honden gebruiken ook snorharen om door kamers te navigeren zonder tegen muren aan te stoten, beweging te detecteren en luchtstromingen te beoordelen. Whiskers hebben nog een ander opmerkelijk kenmerk: ze helpen de verspreiding van feromonen, het hormoon dat leden van het andere geslacht aantrekt. Deze kleine aanhangsels zijn dus essentieel voor het verzamelen en paren van informatie.
Het Dalila-effect
Veel andere zoogdieren, waaronder muizen, bezitten ook vissibrae. Onderzoekers aan de Universiteit van Lethbridge in Canada, geleid door Dr. Justyna Sarna, observeerden groepen muizen in een laboratorium en theoretiseerden dat de grotere, meer dominante muis (mannelijk en vrouwelijk) gewoonlijk het "whisker-kauwen" -gedrag uitvoert, in wezen niet-willende rivalen zijn. Hoewel pijnlijke, slaafse muizen het vaak graag accepteren en zelfs opzoeken. De wetenschappers noemden deze interactie het 'Dalila-effect', verwijzend naar het bijbelse karakter dat Sampson's lokken doorsneed - de bron van zijn fysieke kunnen.
Van muizen en honden
Als de 'whisker kauw'-conclusies van Dr. Sarna overeenkomen met hetzelfde gedrag bij honden, zou dit bevestigen wat veel hondenbezitters al vermoeden. Door de snorharen van een ander weg te knabbelen, beweert een van uw honden de dominantie over de andere. Niet dat Carter moet worden gestraft, let wel. De noodzaak om een "pikorde" vast te stellen is instinctief. Misschien wilt u dit echter beteugelen. Bereidwillig onderworpen aan of niet, het verlies van zo'n waardevol gereedschap is ongetwijfeld verwarrend en stressvol voor Lucy, niet anders dan de tijd dat Carter je portemonnee begroef.
Van Christopher Lapinel
NDI Behavioral Brain Research: The Dalila Effect; J.R. Sarna et al. NCBI PubMed: de rol van Vibrissae in gedrag Psychologie vandaag: waarom honden snorharen hebben
