spirocheten zijn een familie van bacteriën waarvan de individuele soorten twee soorten ziekten bij honden kunnen veroorzaken - ziekte van Lyme en leptospirose. Veel honden kunnen deze bacteriën dragen zonder ooit de daarmee samenhangende ziekten te ontwikkelen, maar als de symptomen zich ontwikkelen, zijn ze vaak levensbedreigend. De ziekte van Lyme kan de zenuwen, nieren, het hart en de gewrichten aantasten, terwijl ernstige gevallen van leptospirose lever- of nierfalen kunnen veroorzaken.
Ziekte transmissie en preventie van Lyme
Ziekte van Lyme, veroorzaakt door de bacterie Borrelia burgdorferi, wordt voornamelijk overgedragen via geïnfecteerde beten van de hertentek, hoewel ook andere soorten teken de ziekte kunnen dragen. De teek moet tussen 24 en 48 uur aan uw hond worden gehecht om de bacteriën te verspreiden. Zelfs na infectie zullen de meeste honden nooit symptomen van de ziekte ontwikkelen.
Regelmatig uw hond controleren op teken en onmiddellijk verwijderen wat u vindt, zal het risico op de ziekte van Lyme aanzienlijk verminderen. U kunt veilig een teek verwijderen door een pincet te gebruiken om het hoofd bij de huid te pakken en recht omhoog te trekken. Draai of verpletteren het lichaam van de teek niet tijdens het verwijderen, en was uw handen als u klaar bent.
Een actueel teekcontroleproduct zal uw hond verder beschermen tegen zowel ongewenste parasieten als ziektes. In gebieden waar de ziekte van Lyme vaak voorkomt, kan uw dierenarts een vaccin tegen de ziekte van Lyme aanbevelen, hoewel er enige bezorgdheid bestaat over de veiligheid en werkzaamheid.
Symptomen van de ziekte van Lyme
Ziektesymptomen van de ziekte van Lyme - die zich mogelijk pas maanden na een tekenbeet ontwikkelen - kunnen koorts, verminderde eetlust, vermoeidheid, kreupelheid, gewrichtspijn, gezichtsverlamming en toevallen zijn. Nierfalen is gebruikelijk bij deze aandoening. Hartfalen, hoewel zeldzamer, kan voorkomen. Zelfs bij een succesvolle behandeling kan kreupelheid of gewrichtspijn blijvend zijn.
Uw dierenarts kan een speciale bloedtest uitvoeren voor de antilichamen van de ziekte van Lyme om de diagnose te bevestigen, omdat standaard bloedtesten vaak niet wijzen op een infectie.
Behandeling van de ziekte van Lyme
Behandeling van de ziekte van Lyme is typisch een twee tot vier weken durende antibioticakuur, zoals doxycycline. De meeste honden reageren snel op de behandeling, hoewel sommige niet herstellen. Als de organen of het zenuwstelsel aangetast zijn, kan uw hond ondersteunende zorg nodig hebben om deze symptomen aan te pakken.
Als uw hond positief test voor de Borrelia burgdorferi bacteriën maar heeft geen symptomen, de meeste dierenartsen zullen aanbevelen om te wachten om te zien of de symptomen zich ontwikkelen, hoewel sommige preventieve antibiotica kunnen suggereren.
Leptospirose Transmissie en preventie
Leptospirose kan worden veroorzaakt door vier verschillende soorten leptospira spirochete: canicola, icterohemorrhagiae, grippotyphosa en pomona. Honden krijgen deze ziekte meestal op door geïnfecteerd water te drinken, hoewel de bacteriën ook door een snee in de huid kunnen gaan.
Varkens, runderen, ratten, wasberen, stinkdieren en opossums zijn de meest voorkomende dragers van leptospirose. Deze dieren kunnen de infectie doorgeven aan uw hond door te urineren in een watervoorziening of door bacteriën in de bodem achter te laten, waar ze tot zes maanden kunnen leven.
Door ervoor te zorgen dat uw hond alleen drinkt van schone waterbronnen, kan deze hem tegen deze aandoening beschermen. Afhankelijk van hoe vaak de infectie in uw gebied voorkomt, kan uw dierenarts ook vaccinatie en jaarlijkse booster-opnamen aanbevelen.
Symptomen van Leptospirose
Net als de ziekte van Lyme, zullen de meeste gevallen van leptospirose geen symptomen hebben, maar degenen die dat wel doen, kunnen levensbedreigend zijn. Vier tot twaalf dagen na blootstelling aan de bacteriën kan uw hond koorts, braken, lusteloosheid, diarree of bloederige urine ontwikkelen. Binnen enkele uren of dagen na het begin van de symptomen zullen aangetaste honden lever- en nierfalen beginnen te ervaren, wat kan resulteren in een gele kleur in het oogwit, bloed in de ontlasting en bloed uit de mond.
Uw dierenarts kan testen op lever- en nierfunctie of de urine testen op spirocheten om de diagnose te bevestigen.
Behandeling met Leptospirose
Omdat het een bacteriële infectie is, kan leptospirose worden behandeld met antibiotica, zoals penicilline of doxycycline. Ondersteunende zorg, zoals IV-vloeistoffen en medicatie om braken en diarree te beperken, kan nodig zijn om schade aan de lever of de nieren te voorkomen.
Uw dierenarts kan een antibioticakuur van zeven tot tien dagen aanbevelen als uw hond is blootgesteld aan de bacteriën, zelfs als hij geen symptomen vertoont. Leptospirose kan overgaan op de mens, dus wees voorzichtig met de urine van het geïnfecteerde dier om de verspreiding van de ziekte te voorkomen.
