B.F. Skinner's gerenommeerde studies op het gebied van behaviorisme vonden dat duiven bepaalde gedragingen leerden kennen door acties te associëren met (door onderzoekers gecontroleerde) gevolgen - een proces dat operante conditionering wordt genoemd. Latere onderzoekers ontdekten dat dit ook gold voor andere dieren, waaronder honden, en trainers van honden hebben sindsdien operante conditioneringstrainingtechnieken gebruikt. De technieken zijn gebaseerd op het ontmoedigen en aanmoedigen van gedrag met onmiddellijke gevolgen - bijvoorbeeld een traktatie geven wanneer uw hond zit.
Positieve versterking
Het eenvoudige proces om een hond te belonen wanneer hij een gedrag vertoont, vergroot de kans dat hij het zal herhalen. Hier is positieve versterking in zijn vriendelijkste vorm. Als je bijvoorbeeld je hond een traktatie geeft om te zitten, leert hij na verloop van tijd dat het zitten het positieve resultaat van het ontvangen van een traktatie oproept. Uiteindelijk zal hij vrijwillig gaan zitten, omdat hij in zijn eigen geest een positieve relatie heeft opgebouwd met de vereiste actie.
Positieve straf
Mobster-films bevatten perfecte voorbeelden van negatieve versterking. Iemand uit een raam houden totdat ze je vertellen wat je wilt weten, is een geweldige manier om een resultaat te krijgen, maar het is geen manier om een vriend te behandelen. Choke- of tandriemen werken op dezelfde theorie. Zolang de hond aan de leiband trekt, wringt de kraag hem. Pas als hij stopt met trekken, ervaart hij het reliëf van het lossnijden van de kraag. Je krijgt misschien snel resultaat, maar honden die getraind zijn met negatieve bekrachtiging hebben waarschijnlijk een angst voor de bekrachtiger, niet een verlangen om de eigenaar te behagen.
Negatieve bekrachtiging
Mobster-films bevatten perfecte voorbeelden van negatieve versterking. Iemand uit een raam houden totdat ze je vertellen wat je wilt weten, is een geweldige manier om een resultaat te krijgen, maar het is geen manier om een vriend te behandelen. Choke- of tandriemen werken op dezelfde theorie. Zolang de hond aan de leiband trekt, wringt de kraag hem. Pas als hij stopt met trekken, ervaart hij het reliëf van het lossnijden van de kraag. Je krijgt misschien snel resultaat, maar honden die getraind zijn met negatieve bekrachtiging hebben waarschijnlijk een angst voor de bekrachtiger, niet een verlangen om de eigenaar te behagen.
Negatieve straf
In plaats van ongewenst gedrag te straffen, beloon je normaal gedrag. Haal dan de beloning weg als Fido uit de rij gaat. Het is een beetje alsof je je kinderen laat spelen met hun speelgoed, maar ze meeneemt als ze zich uitleven. Als je bijvoorbeeld wilt dat je hond stopt met aan de lijn te trekken, prijs hem dan mondeling zolang hij beleefd loopt, negeer hem dan als hij trekt. Hij zal uiteindelijk leren dat goed lopen een positief resultaat heeft, terwijl trekken negatief uitpakt.
Toepassing
De meeste bekende hondentrainers vertrouwen op een schema van positieve bekrachtiging. Het is vriendelijk en brengt geen angst of pijn met zich mee. Positieve straf heeft zijn plaats als laatste redmiddel wanneer positieve versterking mislukt. Hoewel negatieve straf klinkt als een onaardige manier van trainen, kan het eigenlijk een effectieve en vriendelijke operante conditioneringstechniek zijn (in tegenstelling tot negatieve bekrachtiging) die simpelweg het principe van positieve straf omdraait.
Door Simon Foden
Gezinseducatie: de belangrijkste principes voor het conditioneren van operatoren voor honden Page 1 Gezinseducatie: de belangrijkste principes voor het conditioneren van operatoren voor honden Page 2 Ed Wasserman, Department of Experimental Psychology, University of Iowa: Punishment Simply Psychology: Operant Conditioning
