Soms bij honden is lupus erythematosus een complexe en mogelijk ernstige auto-immuunziekte. De zeldzamere, serieuzere versie kan ervoor zorgen dat het lichaam van een hond antilichamen tegen zichzelf aanmaakt. De mildere versie beïnvloedt de huid van de hond. Als bij Duke de diagnose lupus is gesteld, weet je nooit wat de oorzaak is - hondenlupus is idiopathisch - maar hij kan worden behandeld.
Systemische Lupus Erythematosus
Systemische lupus erythematosus, of SLE, beïnvloedt meerdere systemen in het lichaam van Duke. Het is de meest ernstige van de twee soorten lupus die honden treffen; het lichaam van de hond maakt antilichamen aan die zijn eigen bloed, spieren, zenuwstelsel en andere systemen in zijn lichaam aanvallen. Het kan overal aanwezig zijn, maar komt het meest voor in de huid, nieren, longen, hart, lever en gewrichten. Symptomen zijn lethargie, zwakte, depressie, kreupelheid, gezwollen en pijnlijke gewrichten, een stijve gang en verdikte voetzolen. Andere symptomen van SLE zijn onder meer blaren en zweren, zweren in de mond, gezwollen lymfeklieren, toevallen, eiwit in de urine en een lager aantal bloedplaatjes en witte bloedcellen. Omdat andere aandoeningen SLE-symptomen nabootsen en de symptomen kunnen komen en gaan, kan het moeilijk zijn om een diagnose te stellen. Diagnose vereist positieve bloedtests voor specifieke antilichamen in combinatie met ten minste twee van de meest voorkomende symptomen.
Discoid Lupus Erythematosus
Net als bij SLE, is discoïde lupus erythematosus, of DLE, een geval van het immuunsysteem van Duke dat het lichaam aanvalt. DLE komt vaker voor en beïnvloedt Duke's gezicht, met name de brug van zijn neus, lippen, mond en oren, en af en toe zijn voeten, geslachtsorganen en huid rond zijn ogen. Afgezien van haaruitval of huidzweren of schilfering in de getroffen gebieden, is een hond met DLE in principe gezond. Als Duke tijd doorbrengt in de zon en DLE heeft, zullen zijn symptomen verslechteren. DLE kan toeslaan wanneer het immuunsysteem van een hond niet naar behoren functioneert; af en toe zal een hond met DLE in spontane remissie gaan. Dit type lupus vereist meestal een biopsie voor diagnose.
Oorzaken van Lupus
Er zijn een aantal verdachten voor de oorzaak van lupus, maar de precieze oorzaak van de ziekte is niet bekend. Voor beide vormen wordt genetica beschouwd als een sleutelfactor bij het triggeren van de aandoening, maar de wijze van overdracht is onbekend. Bepaalde hondenrassen worden meer getroffen door lupus dan andere en omvatten beagles, Ierse setters, Afghaanse windhonden, Duitse herders, ruige collies, poedels, oude Engelse herdershonden, malamutes, chow-chows, Siberische husky's en Shetland-herdershonden. Hoewel de ziekte weinig honden treft, wordt hondenlupus onderworpen aan grondig onderzoek in de wetenschappelijke gemeenschap. Gelukkig is er meer bekend over de behandeling van lupus.
Preventie en behandeling
Omdat de exacte oorzaak van lupus niet is vastgesteld, is er geen manier om dit te voorkomen. Honden gediagnosticeerd met lupus mogen niet worden gefokt; als Duke een van de meer gevoelige rassen is, zal hij het goed doen met extra bescherming, zoals het gebruik van waterdicht, hoogwaardig sunblock op de brug van zijn neus en uit het directe zonlicht blijven. Als hij de diagnose DLO heeft, krijgt hij waarschijnlijk een lage dosis glucocorticoïd, zoals prednison, en voedingssupplementen. SLE-behandeling is afhankelijk van de getroffen organen en omvat vaak hoge doses glucocorticoïden en andere geneesmiddelen. DLE is zelden levensbedreigend en een hond met dat soort lupus gaat vaak in remissie, dus de prognose is goed, hoewel Duke misschien niet zo knap is als vroeger. Helaas heeft SLE een lagere verwachting van herstel, omdat het onvoorspelbaar en verzwakkend voor de hond is.
Door Betty Lewis
