Verschillen tussen de mastiff en bullmastiff zijn subtieler dan voor de hand liggend. Het zijn beide massieve, krachtig gebouwde hoektanden, loyaal aan hun eigenaars en behoorlijk beschermend. Ze zijn nauw verwant, met de "stier" in bullmastiff afkomstig van kruisen met bulldogs in de 19de eeuw. Zoals veel grote rassen hebben beide een relatief korte levensduur, variërend van 8 tot 10 jaar.
Ras geschiedenis
Mastiffs stammen af van de oude molosser-type honden waarvan de oorsprong duizenden jaren teruggaat. Deze enorme hoektanden werden gebruikt in oorlog, en als bewakingsdieren en in hondengevechten. De moderne mastiff, ook wel bekend als de Oude Engelse of Engelse mastiff, was vanaf 1400 werkzaam als landgoedbeschermer in Groot-Brittannië.
De bullmastiff werd halverwege de 19e eeuw ontwikkeld door jachtopzieners die een hond zo groot als de mastiff zochten, maar met meer snelheid om stropers te vangen. Het oversteken van mastiffs en bulldogs heeft de truc gedaan. Kruisingen waren gebruikelijk tot begin 1900, toen het ras als een specifiek type naar voren kwam.
Lengte en gewicht
De mastiff is iets groter dan de bullmastiff. Een volwassen mannelijke mastiff staat ten minste 30 centimeter lang op de schouder, met vrouwtjes ten minste 27,5 centimeter hoog. Hoewel de rasnorm van de mastiff geen gewicht specificeert, kunnen deze honden tussen de 130 en 220 pond bedragen, waardoor ze de grootste van alle rassen zijn.
De mannelijke bullmastiff staat tussen de 25 en 27 centimeter lang, met vrouwtjes tussen de 24 en 25 centimeter hoog. De rasstandaard specificeert een gewichtsbereik van 110 tot 130 pond voor mannen, en van 100 tot 120 pond voor vrouwen.
Fysiek uiterlijk
Beide fokken sport korte jassen. Aanvaardbare kleuren in de mastiff omvatten abrikoos, fawn of gestroomd, de laatste donkere striping over een abrikoos of fawn jas. De oren, snuit en neus van de hond zijn donker, net als het gebied rond de ogen.
Toegestane kleuren in de bullmastiff zijn fawn, rood of gestroomd, met een donkere snuit de voorkeur, maar niet verplicht. Hoewel de bullmastiff de voorouders van een bulldog heeft, maakt de rasstandaard duidelijk dat de neus niet het doordrongen uiterlijk van dat ras mag hebben.
Temperament verschillen
Geen van beide rassen kan het goed vinden met andere honden, hoewel de mastiff op die afdeling iets beter is. De mastiff tolereert vaak katten, wat niet waar is voor de bullmastiff. Beide maken eersteklas waakhonden, een van hun oorspronkelijke doelen. Noch blaft veel. Dat hoeven ze niet, want hun enorme omvang intimideert vreemden. Beide rassen vereisen relatief weinig beweging, hoewel de mastiff meer nodig heeft dan zijn neushoorn. Zonder regelmatige lichaamsbeweging is de mastiff gevoelig voor gevaarlijke gewichtstoename. Beide rassen hebben lessen voor vroege socialisatie en gehoorzaamheid nodig, omdat hun grootte een ongehoorzame of angstige hond potentieel gevaarlijk kan maken.
Gezondheidsproblemen
Beide rassen zijn gevoelig voor heupdysplasie, een genetische misvorming van het heupgewricht die chirurgische correctie vereist. Elleboogdysplasie komt vaker voor in de bullmastiff. Hartziekte beïnvloedt ook beide rassen, in het bijzonder pulmonaire stenose en cardiomyopathie. Het erfelijke nierdefect bekend als cystinurie plagen beide rassen. Cystinurie leidt meestal tot de vorming van blaasstenen, die levensbedreigend is als zich een verstopping van de urethra voordoet. Verschillende soorten kanker komen voor in beide rassen, waaronder lymfomen, botkanker en mestcelgroei.
