De ziekte van Cushing, ook bekend als hyperadrenocorticisme en Cushing's syndroom, is een endocriene aandoening die wordt veroorzaakt wanneer de bijnieren van een hond te veel van het cortisolhormoon produceren. Dit hormoon speelt een brede rol bij de gezondheid van honden, waaronder het helpen bij het reguleren van het lichaamsgewicht en vetreserves, de gezondheid van de huid, bloedsuikerspiegel, spierstructuur en auto-immuniteit. Omdat cortisol het functioneren van talrijke organen beïnvloedt, kunnen verhoogde niveaus tal van slopende symptomen veroorzaken. Door de symptomen van de ziekte van Cine te begrijpen, kunt u uw huisdier sneller laten diagnosticeren, zodat hij de behandeling krijgt en een langer, comfortabeler leven leidt.
Over de ziekte van Cushing
De hypofyse produceert het adrenocorticotroop hormoon, waardoor de bijnier cortisol produceert. Wanneer er iets misgaat in beide klieren, heeft uw hond te veel cortisol in zijn bloedbaan en zal de ziekte van Cushing ontwikkelen. Cushing komt het meest voor als zich een tumor ontwikkelt op de hypofyse, een aandoening die hypofyse-afhankelijk hyperadrenocorticisme wordt genoemd. Minder vaak ontwikkelt zich een tumor op de bijnieren en veroorzaakt dit bijnierafhankelijke hyperadrenocorticisme. Nog minder vaak voorkomend is de ziekte van iatrogene Cushing, die optreedt wanneer uw hond een overmatige hoeveelheid steroïden krijgt als onderdeel van een medische behandeling. De verschillende soorten Cushing's ziekte hebben allemaal dezelfde symptomen.
De ziekte van Cushing treft meestal honden van middelbare leeftijd en ouder. In feite is de gemiddelde leeftijd van honden ten tijde van de diagnose 10 tot 11 jaar oud. Kleinere honden hebben meer kans op hypofyse-afhankelijk hyperadrenocorticisme, terwijl grotere honden vaker bijniertumoren ontwikkelen. Specifieke rassen lijken vatbaarder voor de ziekte van Cushing, waaronder teckels, beagles, terriers, boksers, poedels, cocker-spaniëls en Jack Russells.
Vroege symptomen
De meest voorkomende vroege tekenen van de ziekte van Cushing zijn toegenomen eetlust, waterverbruik en plassen. Hoge cortisolgehaltes stimuleren de eetlust. Honden met de ziekte van Cushing lijken vaak constant vraatzuchtig, waardoor ze voedsel van de vuilnis stelen en voortdurend smeken om lekkers. Cortisol beïnvloedt ook de waterhuishouding van uw hond, waardoor hij te dorstig wordt. Je zult merken dat je zijn waterbak vaker moet vullen, hoewel je zijn trainingsniveau niet hebt verhoogd of andere levensstijlveranderingen hebt aangebracht. Overmatige waterinname zorgt er natuurlijk voor dat uw hond vaker moet plassen. Je hondje kan in het huis ongelukken krijgen of gaan janken om 's nachts naar buiten te gaan omdat hij zijn blaas niet kan vasthouden.
Latere symptomen
Ongeveer 90 procent van de honden die lijden aan de ziekte van Cushing ontwikkelen een dikbuikige verschijning. De opgeblazen, stevige buik treedt op omdat zijn lichaamsvet verschuift naar het abdominale gebied dat de buikwand rekt. Tegelijkertijd worden de wandspieren zwakker en krimpen, wat leidt tot een opgezwollen uiterlijk. Naarmate de ziekte vordert, beïnvloeden de hoge cortisolgehaltes ook de normale werking van de huid, wat leidt tot een dunne, schilferige, droge huid. Honden worden meer vatbaar voor blauwe plekken en huidinfecties omdat de fragiele huid niet goed geneest. Veranderingen in de vacht gaan vaak hand in hand met huidproblemen. Sommige honden ervaren symmetrisch haarverlies op het hoofdgedeelte van hun lichaam, maar niet op hun benen of hoofd. De vacht ziet er misschien saai of droog uit of ziet er vettig uit.
Gedragsveranderingen
Veel honden die lijden aan de ziekte van Cushing lijden aan gedragsveranderingen evenals lichamelijke symptomen. De veranderingen kunnen in het begin subtiel zijn; veel eigenaren verwarren het gedrag voor depressie of ouderdom. Uw hond heeft misschien een lage energie, lijkt lusteloos of lusteloos. Hij heeft misschien geen interesse in zijn gebruikelijke activiteiten of reageert misschien niet op zijn normale manier op u. Verzwakte spieren kunnen hem terughoudend maken om te oefenen, op meubels springen, in je auto stappen of trappen beklimmen. Naarmate de ziekte vordert, ervaren sommige honden desoriëntatie of overmatig tempo.
Een paar overwegingen
Bijnier- en hypofysekliertumoren groeien meestal erg langzaam en kunnen daarom het leven van uw hond niet bedreigen. Vanwege de trage groei treden de ziekteverschijnselen van Cushing vaak geleidelijk op in de tijd, wat leidt tot de verkeerde indruk dat de tekenen zijn die van het normale verouderingsproces. Bovendien hebben andere, minder problematische gezondheidskwesties vergelijkbare symptomen, dus veel eigenaren realiseren zich niet dat hun honden medische zorg nodig hebben totdat de ziekte vrij geavanceerd is.
Raadpleeg uw dierenarts als uw hond symptomen vertoont van de ziekte van Cushing. Indien onbehandeld, wordt de ziekte progressief slechter. Uw hond zal vatbaarder worden voor hart-, nier- en leverfalen, evenals diabetes, hoge bloeddruk, bloedstolsels en toevallen. De ziekte van Cushing is echter beheersbaar, hoewel nog niet te genezen. Met vroege detectie kunnen zelfs oudere honden jarenlang een gezond en gelukkig leven leiden na de diagnose van Cushing.
