Wat gebeurt er als je iets ondraaglijk schattig ziet? Sluiten de spieren in uw bovenlichaam? Brengt je stem een paar octaven omhoog? Ben je overwonnen met de drang om iets te persen … IETS?
Gevaarlijk schattig?
In 2013 publiceerden psychologen van Yale, Rebecca Dyer en Oriana Aragon, de resultaten van hun onderzoek naar "schattige agressie" - die vreemde dwang om uit pure aanbidding iets leuks te persen, knijpen of anderszins agressief te hanteren. Bijvoorbeeld: "Ik kan die puppy doodknijpen!" "Je bent zo schattig, ik wil je wangen bijten!"; "Ik hou zo veel van mijn kat, ik kan hem gewoon opeten!" En als ze het schattige beest niet in de hand kunnen krijgen, zal er iets anders moeten gebeuren.
Dus maten onderzoekers het niveau van hun deelnemers "schattige agressie" door hen een diavoorstelling van dierfoto's te laten zien - wat grappig, wat neutraal en wat schattig - en hen vervolgens de gelegenheid te geven om noppenfolie aan te pakken (zonder hen de reden te vertellen waarom). Volgens Dyer en Aragon kan knallen van noppenfolie worden geïnterpreteerd als een uiting van agressie. Blijkt dat aanzienlijk meer bubbels werden gepoft door mensen toen ze naar de schattige foto's keken!
Bescherming vs. overweldigende positiviteit
Als we iets kleins, aanbiddelijks en hulpeloos zien, waarom dan de dwang om te knuffelen, te zoenen, te knijpen en / of te bijten tot het pijn doet? De onderzoekers bieden een paar mogelijke antwoorden op wat ze waarnamen.
Wetenschappers denken dat de foto's een aangeboren menselijke en diep gevoelde begeerte inspireerden om het dier te verzorgen en te beschermen, maar de frustratie om dat niet te kunnen doen, veranderde deze intense energie in iets tamelijk agressief, hoewel agressie nooit de bedoeling van de persoon is. Kortom, het diepe verlangen om lief te hebben en te beschermen (een dankbaar gevoel) kan een beetje in de war raken, vooral als de middelen om deze verlangens uit te voeren op de een of andere manier worden verijdeld.
Een andere mogelijke reden die de onderzoekers suggereren, is dat de natuur altijd onze emoties (zelfs positieve) en hun daaruit voortvloeiende energie-output moet afdekken. Als deze positieve energie uit de hand loopt, reguleert de natuur de energieoverstroming door de uitkomst negatief te maken.
Dus wat denk je ervan? Klinkt dit allemaal voor u plausibel? Ik denk dat ik mijn oordeel zal reserveren tot er meer bewijsmateriaal wordt onthuld. In de tussentijd blijf ik graag mijn zintuigen overladen met alle dingen schattig en knuffelig.
Referenties:
Live Science: waarom we gek worden voor Cuteness Vice: Waarom wil ik schattige dieren verbrijzelen?