Als Rover nog nooit zijn been heeft opgeheven en nu elke plant die hij ziet na het rondhangen met Roscoe aan het douchen is, vraag je je misschien af of honden zich misdragen door andere honden. Honden lijken bepaalde gewoonten aan te nemen die ze van andere honden zien en kunnen ze toevoegen aan hun repertoire van aangeleerd gedrag. Dit is een vorm van 'sociaal leren'.
Zich misdragen bij de Zicht van andere honden
Technisch gezien hebben veel honden zich wel misdragen door andere honden, waarvan je vaak kunt getuigen. Hoe vaak heeft Rover aan de lijn getrokken omdat hij graag wilde dat die puppy aan de andere kant van het trottoir liep? In dit geval creëert de aanblik van de andere hond opwinding en gretigheid om de man te ontmoeten en te groeten. In sommige gevallen kan de opwinding en frustratie zo groot zijn, dat uw hond een gedragsprobleem kan ontwikkelen dat bekend staat als barrière-frustratie, en een lopend, grommend en blaffende scherm induceert, volgens de gecertificeerde toegepaste dierengedragster Kathy Sdao. Het is echter niet correct om te denken dat de andere hond een "slechte invloed" was in die Rover geleerd hun slechte gedrag van hen.
Zich misdragen door sociale facilitatie
Sociale facilitatie vindt plaats wanneer de aanwezigheid van een andere hond een toename van de intensiteit van het normale gedrag van uw hond veroorzaakt, legt Pat Miller uit, eigenaar en trainer van Peaceable Paws. Een breed scala aan voorbeelden hiervan vindt plaats in de hondenwereld. Als je hond een andere hond hoort huilen, zal hij zich waarschijnlijk gedwongen voelen om deel te nemen aan het refrein. Mocht Rover een andere hond zien jagen met een kat (en hij is er natuurlijk dol op om zelf achtervolgingen te geven) dan zal hij waarschijnlijk ook deelnemen aan de actie. Wanneer twee honden bij elkaar worden gebracht, zijn hun normale gedrag meer versterkt dan wanneer een hond alleen presteert.
Zich niet gedragen vanwege lokale verbetering
Lokale verbetering vindt plaats wanneer een hond die betrokken is bij een bepaald gedrag een andere hond aantrekt, die nonchalant struikelt over hetzelfde gedrag, hetzij door geluk, toeval of sociale facilitatie, verklaarde de toegepaste gedragspsycholoog Pamela Reid in haar boek 'Excel-Erated Learning'. Dus als Roscoe vrolijk aan het graven is om een dierbaar bot te begraven en Rover voorbij komt, kan Rover besluiten om het gedrag te kopiëren - en hij kan dit blijven doen zelfs als Roscoe het pand heeft verlaten. Met andere woorden, een hond kan een bepaald gedrag (zoals graven of kauwen) van een andere hond leren, en dit gedrag kan blijven kleven.
Kunnen gedragsproblemen worden "opgelost" door een andere hond?
Sommige hondenbezitters adopteren een tweede hond in de hoop de gedragsproblemen van hun huishond te herstellen. In dit geval is veel voorzichtigheid geboden, omdat het niet ongehoord is dat eigenaars het dubbele van de moeite krijgen. Als je één hond adopteert om een ander te helpen beter om te gaan met verlatingsangst of in de hoop dat hij zich minder bezighoudt met destructief gedrag, kun je eindigen met het "rotte-appelsyndroom", wat zich vertaalt in meer geblaf en verhoogd destructief gedrag - de problemen zijn aangenomen door de nieuwe hond. Daarom zegt Pat Miller dat hondentrainer en gedragsdeskundige waarschuwen tegen de praktijk van het toevoegen van een tweede hond met het doel gedragsproblemen op te lossen.
Door Adrienne Farricelli
Kathy Sdao: Leibandaggressie bij honden The Whole Dog Journal: Jonge honden kunnen leren van oudere, goed opgevoede honden Pamela Reid: Excel-Erated Learning: Explaining in Plain English Hoe honden leren en hoe ze het beste kunnen worden onderwezen
