Als er een Ancestry.com-optie voor uw hond was, zou u waarschijnlijk verrast zijn over wat u zou vinden.
Hoewel je misschien niet werkelijk in staat zijn om online terug te kijken naar de voorouders en verre familieleden van uw hond, de grootste analyse van honden-DNA werpt enig licht op hoe verschillende hondenrassen ontstonden.
Volgens een artikel gepubliceerd in Science magazine, zijn er vandaag ongeveer 350 verschillende hondenrassen. Elk ras heeft verschillende waardevolle eigenschappen en gedragingen, maar tot nu toe was er nauwelijks informatie beschikbaar over de eigenlijke creatie van elk ras. En dat is waar Elaine Ostrander en Heidi Parker, genetici bij het National Human Genome Research Institute in Maryland, binnenkomen.
De vrouwen en hun collega's hebben meer dan 20 jaar lang naar alle uithoeken van de wereld gereisd door het bijwonen van hondenshows en het werken met ras-specifieke hondenorganisaties om DNA-monsters te verzamelen van meer dan 1346 honden die 161 rassen vertegenwoordigen. Hoewel dat nog maar de helft is van de rassen die tegenwoordig bestaan, is het een enorme onderneming die de dierenonderzoeksgemeenschap wild maakt. Robert Wayne, een evolutionair bioloog aan de Universiteit van Californië in Los Angeles, noemde het project "indrukwekkend" en een "tour-de-force op rasevolutie."
Met behulp van hun gegevens en eerder verzamelde monsters bouwden Parker en Ostrander een stamboom door 150.000 (van de 2,5 miljard) vlekken op het genoom van elke hond te vergelijken. Wat ze ontdekten was dat bijna alle rassen die ze aankeken, in een van de 23 grotere categorieën met de naam clades vielen.
Deze clades groeperen de honden door hun vergelijkbare eigenschappen zoals die gefokt voor kracht - boksers, buldoggen en Boston-terriërs, en een andere voor de jachthonden - retrievers, spanielen en setters, enzovoort. Door het DNA van de hond te onderzoeken en te vergelijken met anderen, konden ze ontdekken hoe verschillende rassen werden gecreëerd.
Een van 's werelds vroegste kleine pups, de mopshond, deelt bijvoorbeeld DNA met meerdere clades, wat betekent dat het al lang is gebruikt om andere rassen te verkleinen. Parker gaat dit gebruiken om uit te leggen waarom pug DNA aanwezig is in tal van andere kleine hondengenomen.
Het harde werk van de vrouwen zal dierenartsen ook helpen bij het gemakkelijk identificeren van mogelijke genetische problemen, omdat ze nu kunnen zien aan welke rassen een hond nauw verwant is. Er zijn tijden geweest dat een bepaalde ziekte waarvan gedacht werd dat het alleen een bepaald ras zou beïnvloeden, onverklaarbaar aanwezig was bij een hond van een andere familie. Dierenartsen weten nu dat dit te wijten is aan het gemeenschappelijk gebruik van voorouders tussen de verschillende rassen.
Hoewel de bevindingen van Ostrander en Parker verbazingwekkend zijn, benadrukken beide vrouwen dat het project slechts halverwege is en dat 'we nog lang niet klaar zijn'.
