Telkens wanneer je het woord "tumor" hoort dat bij je hond hoort, is het een ontnuchterende ervaring. Als je het hoort in combinatie met het woord 'milt', vraag je je misschien af wat het betekent, want de milt is een orgaan dat niet veel aandacht krijgt. Ondanks het belang ervan, kan uw hond leven zonder zijn milt, wat betekent dat een splenectomie de voorkeursbehandeling is voor een hond met een milttumor. De prognose hangt af van het type tumor.
The Spleen's Work
Gelegen in de buurt van de maag, bestaat de milt uit twee soorten weefsel: rode en witte pulp. Denk aan de rode pulp als een afvaltransportstation, recycling van sommige dingen - ijzer en eiwitten - en het weggooien van anderen - versleten bloedcellen. Het is ook de enige andere fabrikant van rode bloedcellen naast beenmerg. De witte pulp bevat grote aantallen cellen van het immuunsysteem om immuniteit te bieden door infectieuze micro-organismen te vernietigen.
Splenische tumoren
Milttumoren komen redelijk vaak voor bij oudere honden. Boxers, golden retrievers, Duitse herders, Skye terriers, Portugese waterhonden, Berner Sennenhonden en flat-coated retrievers behoren tot de rassen die het grootste risico lopen om een miltentumor te ontwikkelen. Slechte bloeding of bloeding in de milt, bekend als een hematoom, kan de milt vergroten. Andere oorzaken van vergroting van de milt zijn onder meer overmatige afbraak van bloedcellen, weefselovergroei van lymfoïde cellen of immuuncellen met fibreus weefsel, of splenitis, een ontsteking van de milt.
Er zijn verschillende soorten kanker in de milt, waaronder die welke de bloedvaten beïnvloeden. hemangioma is niet-kanker, terwijl hemangiosarcoma is kwaadaardig. Lymfeklierkanker, lymfosarcoom, leukemie en mastocytoom - alle soorten witte bloedcellen - kunnen ook de milt aantasten, hoewel ze vaker voorkomen bij katten. Miltentumoren bij honden hebben de neiging zich in de rode pulp te bevinden - het hemangiosarcoom en hemangioom.
Symptomen van milt tumoren
Naarmate de milt in omvang toeneemt, komt het vaak voor als zwelling in de buik van een hond. Als het de maag van de hond onder druk zet, kan dit leiden tot verlies van eetlust en overgeven. Andere symptomen van een milttumor omvatten gewichtsverlies, koorts, lethargie, stukjes bloedverlies op de huid of tandvlees, diarree, coördinatiestoornissen, meer urineren, dementie, snelle hartslag en bloedarmoede. Als de tumor snel groeit, kan deze scheuren en levensbedreigende ademhalingsmoeilijkheden veroorzaken. De lymfeklieren van een hond kunnen ook opzwellen.
Diagnose van een miltentumor
Uw dierenarts kan een milttumor vermoeden en hoewel röntgenfoto's en echografie nuttig zijn voor het detecteren van tumoren, zullen zij geen onderscheid maken tussen overmatige weefselgroei en kanker. Bloedonderzoek zal de aanwezigheid van kanker niet bevestigen, omdat niet alle tumoren kankercellen in het bloed hebben. Verkennende chirurgie om weefselmonsters te verkrijgen is noodzakelijk om het type tumor definitief te identificeren, evenals om een indicatie van de prognose te geven.
Behandeling en prognose
De beste optie voor de behandeling van een miltentumor is een operatie om het orgel te verwijderen. Als de tumor kwaadaardig is, heeft de kanker zich verspreid, maar chirurgie vertraagt de voortgang van de kanker. Chemotherapie kan nuttig zijn om remissie te bereiken voor het snel delen van kleinere tumoren.
De prognose voor milttumoren hangt af van het type tumor. Het goedaardige hemangioom moet worden genezen nadat de milt is verwijderd. Hemangiomen kunnen echter moeilijk zijn om te differentiëren van hemangiosarcoom, dat aanwezig kan zijn in andere organen en zich ontwikkelt naar maligniteit. In het geval van hemangiosarcoom, dat zeer kwaadaardig is, variëren de overlevingstijden, gemiddeld ongeveer drie maanden na de operatie tot zo lang als negen maanden.
Niets doen is altijd een optie, maar de tumor zal blijven groeien van de bloedvaten van de rode pulp. Uiteindelijk zal het scheuren waardoor een miltbloeding ontstaat, wat kan resulteren in levensbedreigend bloedverlies.
