Er is een verschil tussen honden die zeer actief zijn en honden die klinisch hyperactief zijn. Als uw dierenarts uw hond diagnosticeert als klinisch hyperactief, kan zij een medicijn voorschrijven om het gedrag van uw hond te helpen veranderen. Raadpleeg uw dierenarts voor een onderzoek en diagnose voordat u uw hond kalmeringsmiddelen geeft.
Activiteitsniveaus bij honden
De kans dat de schijnbaar oneindige energie van je hond te wijten is aan klinische hyperactiviteit, is eigenlijk beperkt. Volgens Dr. Karen Becker op de Gezonde Huisdieren-website, honden die aan de lijn trekken, heen en weer lopen, blaffen naar niets en gewoon niet stil zitten, zich waarschijnlijk gedragen op deze manier vanwege hun fokken, de hoeveelheid lichaamsbeweging die ze ontvangen en hoe jij de eigenaar reageert op hun gedrag. Rassen die als zeer actief worden beschouwd, omvatten Engelse setters, poedels, Duitse draadharige wijzers en Jack Russell-terriers. Je Jack Russell kaatst tegen de muur? Dat geldt ook voor de rest.
Het diagnostische proces: stap 1
Een klinisch hyperactieve hond vertoont een groot aantal van deze symptomen: agitatie, reactiviteit, onvermogen om zich aan te passen aan gewone huishoudelijke geluiden, onvermogen om te kalmeren, aanhoudende emotionele opwinding en een hoger rusthart en ademhalingsritme. Als u verschillende van dit gedrag bij uw hond opmerkt, breng hem dan naar uw dierenarts voor een officiële diagnose.
Het diagnostische proces: stap 2
Uw dierenarts zal het activiteitsniveau van uw hond observeren en zijn rusthartslag meten. Ze kan een stimulerend medicijn zoals Ritalin toedienen en de hartslag van uw hond na 30 minuten of zo opnieuw meten. Een klinisch hyperactieve hond zal een lagere hartslag hebben en zal rustiger zijn na een dosis stimulerend middel, terwijl een hond die niet hyperactief is waarschijnlijk geagiteerd wordt en een verhoogde hartslag op hetzelfde geneesmiddel heeft.
Geneesmiddelen op recept en kruidenondersteuning
De medicijnen die dierenartsen voor honden voorschrijven, zijn dezelfde als geneesmiddelen die ADHD bij mensen behandelen. Aderall, Concerta en Dexedrine zijn stimulerende middelen, zoals Ritalin, die dierenartsen off-label kunnen voorschrijven. Uw dierenarts zal de beste stimulerende medicijnen en de juiste dosering voor uw hond selecteren. Ze zal ook een duur van de behandeling bepalen. Uw dierenarts kan kalmerende kruiden aanbevelen, zoals kamille, valeriaan en kalotje.
Het gedragsmodificatieproces
Hoewel geneesmiddelen een belangrijke rol spelen bij de behandeling van een klinisch hyperactieve hond, speelt u ook een belangrijke rol. Er zijn dingen die u moet doen en dingen die u niet zou moeten doen om kalm gedrag bij uw hond te bevorderen. Geef uw hond dagelijks voldoende beweging - verschillende rassen hebben verschillende oefeningen nodig; sommigen hebben specifieke soorten oefening nodig om te gedijen. Beloon uw hond niet voor slecht gedrag. Honden hunkeren naar aandacht en beschouwen negatieve aandacht beter dan geen aandacht, dus als uw hond zich op een ongewenste manier gedraagt, is het beste om hem te negeren.
Bijwerkingen en voorzorgsmaatregelen
Bijwerkingen die u misschien opmerkt bij een hond die een stimulerend medicijn neemt, zijn slapeloosheid, verhoogde nervositeit en anorexia. Ook is een verhoging van de bloeddruk mogelijk; geef geen stimulerende medicijnen aan honden met bekende hartproblemen. De hulplijn Pet Poison vermeldt het toxiciteitsniveau van stimulerende geneesmiddelen voor honden als in het algemeen matig tot ernstig. Als u een van de volgende symptomen opmerkt, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts: agitatie, agressie, kwijlen, diarree, verhoogde hartslag, hypertensie, hijgen, sedatie, toevallen, tumoren en braken.
