Borsttumoren komen het vaakst voor bij ongeplande vrouwelijke honden en zijn uiterst zeldzaam bij reuen. Mamma-squameuze carcinoom is ook vrij zeldzaam en komt voor bij minder dan 1 procent van de primaire invasieve borstkliercarcinomen. Als uw pup is gediagnosticeerd met deze tumor, hangt haar prognose van verschillende factoren af.
Borstklieren en tumoren
De borstklieren van een hond lopen in twee rijen, die zich uitstrekken van haar borst tot het onderste abdominale gebied. Hun doel is om melk te produceren om pasgeboren pups te voeden, mocht je meisje zwanger worden. Ongeveer de helft van de honden met borsttumoren heeft goedaardige tumoren, zoals eenvoudige of complexe adenomen. De resterende helft van honden met tumoren heeft een verscheidenheid aan kwaadaardige borsttumoren, waaronder fibrosarcomen en, zeer zelden, plaveiselcarcinoom. De meeste borsttumoren verschijnen bij honden van 6 jaar of ouder.
Symptomen en diagnose
Meestal zal een pijnloze knobbel of massa aanwezig zijn in de grotere klieren die zich het dichtst bij de achterkant van een hond bevinden. De grootte van de massa kan variëren van groot tot klein en duidelijk gedefinieerd of onbepaald zijn. Sommige zijn stationair, klampen zich vast aan spieren of huid, terwijl anderen vrij bewegen. Soms bloedt er een mis. De dierenarts zal een bloedmonster nemen voor een volledig bloedbeeld en een chemisch profiel, en zal een urineonderzoek uitvoeren. Een biopsie van de massa is noodzakelijk om potentiële maligniteit te bepalen, en röntgenstralen helpen de omvang van de tumor te detecteren. De informatie die is verkregen tijdens het examen, geeft de dierenarts inzicht in de prognose van een hond.
Behandeling
Kwaadaardige tumoren moeten worden verwijderd, dus chirurgie is de voorkeursbehandeling. Verschillende invloeden bepalen hoeveel weefsel tijdens operaties wordt verwijderd. De leeftijd van de hond, het type tumor en de groeisnelheid zijn van invloed op het feit of alleen de tumor wordt verwijderd of dat extra weefsel van omliggende gebieden en lymfeklieren wordt verwijderd. In zeldzame gevallen wordt chemotherapie toegevoegd aan het behandelingsregime. Tijdens de operatie zal de dierenarts een exemplaar nemen voor verder onderzoek om de prognose te bepalen. Regelmatige vervolgonderzoeken zijn nodig in één, drie, zes, negen en twaalf maanden na de eerste behandeling om er zeker van te zijn dat er geen tumoren of veranderingen in het weefsel meer zijn.
Prognose en preventie
Bij kwaadaardige borsttumoren bij honden hebben carcinomen de neiging om langere overlevingstijden te hebben dan sarcomen. De grootte en kwaliteit van de tumor, en of lymfeklieren betrokken zijn, beïnvloeden de kans op herstel. Over het algemeen hebben kleine tumoren, minder dan een inch breed, de neiging om gunstige genezingspercentages te hebben. Grotere, meer agressieve tumoren hebben een slechtere prognose. Als je een brok in de borstklier van je pup ziet, laat je dierenarts het meteen controleren, want deze knobbeltjes kunnen snel groeien als ze kwaadaardig zijn. Vroege detectie maakt herstel waarschijnlijker.
Door Betty Lewis
