Canine endometritis, of cysteuze endometriale hyperplasie, is een baarmoederaandoening die oudere, intacte vrouwelijke honden treft. Het veroorzaakt een verdikte baarmoederwand. Hoewel veel honden endometritis hebben, maar nooit symptomen vertonen of complicaties ontwikkelen, ontwikkelen anderen bacteriële infecties in de verdikte wand, wat leidt tot pyometra, een aandoening die dodelijk kan zijn als ze onbehandeld blijft.
endometritis
Na de oestrus of de hittecyclus van een hond komt ze in een periode die diestrus wordt genoemd. Tijdens diestrus geeft haar lichaam progesteron af of ze zwanger is of niet. Progesteron zorgt ervoor dat de baarmoederwand dikker wordt. Bij elke oestruscyclus die niet resulteert in zwangerschap, bouwt de baarmoederslijmvliesopbouw. De toegenomen dikte maakt het een uitstekende locatie voor bacteriën om te groeien. Naarmate de bacteriën groeien, wordt de wand cystisch en scheidt deze met bacteriën gevulde vloeistof of pus. Zodra een bacteriële infectie is vastgesteld, is de diagnose pyometria.
Oorzaken
Naast de introductie van bacteriën in de verdikte voering tijdens diestrus, kunnen oorzaken van endometritis moeilijke geboorten omvatten die bacteriën introduceren, placenta's vasthouden, bewaarde foetussen en progestatieve geneesmiddelen.
baarmoederontsteking
Tijdens de diestrus is de baarmoederhals open, waardoor bacteriën via de vulva binnen kunnen komen. Zodra de bacteriën binnenkomen en groeien in de baarmoeder, wordt pyometria gediagnosticeerd. Pyometria splitst zich op in twee verschillende typen - open en gesloten. Bij open pyometria is de baarmoederhals open en de bacterie, of pus, blaast door de vulva. In gesloten pyometria sluit de baarmoederhals, waardoor de bacteriën in de baarmoeder worden ingesloten en een levensbedreigende aandoening ontstaat waardoor de baarmoeder kan scheuren, bacteriën in de buikholte worden gestuwd en zich door de bloedbaan verspreidt.
symptomen
Het belangrijkste symptoom van endometritis is een opvallende vaginale afscheiding. Wanneer het doorgaat naar pyometra, omvatten de symptomen een toegenomen buik, lethargie, depressie, verminderde eetlust, braken en frequent urineren.
behandelingen
De belangrijkste behandeling voor endometritis en pyometra is een ovariohysterectomie of castratie. Hiermee wordt de infectie verwijderd en worden verdere gebeurtenissen voorkomen. Behandelingen met het hormoon PGF2 bieden een niet-chirurgische optie voor het fokken van vrouwtjes, maar deze behandeling is niet zonder risico. Het hormoon helpt de baarmoedervoering en bacteriën uit te drijven. In gevallen van gesloten pyometra kan dit de baarmoeder doen scheuren. Bij een hormonale behandeling is de hond waarschijnlijk opnieuw geïnfecteerd.
Door Deborah Lundin
