Als grote fans van de superleuke Facebook-posts van Miss Bunz zijn we bij Cuteness verheugd over haar inspirerende reddingsverhaal, geschreven voor haar door haar menselijke moeder, Nancy Chen. Genieten!
De gelijkenis van Miss Bunz met Judy is een gelukkig toeval. Sinds ik haar in 2012 adopteerde, is Miss Bunz een binnenkonijntje dat een 'politie'-harnas draagt als we naar buiten gaan. Hoewel het is waar ze het meest bekend om is, is Miss Bunz meer dan alleen haar 'politie'-vest. Toen ik Miss Bunz mee naar huis nam, was ze schichtig en wantrouwig tegenover mensen. Het kostte tijd om haar vertrouwen te verdienen, maar door ons eenjarig jubileum was Miss Bunz niet langer een verwaarloosd, schuchter konijntje dat opgesloten zat in een kooi. Ze was veranderd in een vrolijke, avontuurlijke scharrelkonijntje met een verhaal om te vertellen waarom reddingen een tweede kans nodig hebben.
Miss Bunz bracht de eerste drie jaar van haar leven door met een ander gezin. Toen ze weggingen, lieten ze haar en haar konijnenvriend achter. Terwijl het paar wachtte om een nieuw huis te vinden, werd het andere konijn ziek en overleed. Binnen een paar weken was juffrouw Bunz haar huis, haar familie en haar enige vriend kwijt.
Gezien de plotselinge veranderingen in haar leven, was ik niet verrast dat Miss Bunz nieuwe mensen met achterdocht beschouwde. Toen ik haar in het asiel bezocht, weigerde ze naar de voorkant van de kooi te komen om me te begroeten. In plaats daarvan bleef ze in de achterhoek waar ze buiten bereik was. De andere konijnen stonden te popelen om mijn geschenken van verse groenten te accepteren. Miss Bunz was daarentegen niet geïnteresseerd in eten en deed alsof mijn aanbod een truc was. Toch werd ik niet afgeschrikt door haar gedrag. Ik had er vertrouwen in dat zodra we het asiel hadden verlaten, ik haar snel zou kunnen overnemen.
Ondanks haar eerste reactie op haar nieuwe huis, weerstond Miss Bunz al mijn pogingen om meer te zijn dan alleen de persoon die haar voedde. Ze bleef zo bang en onvriendelijk als ze in het asiel was geweest. En erger nog, ze begon te bijten toen haar angst haar overweldigde. Maanden na maand bleef Miss Bunz me afwijzen. Ik zag heel weinig vooruitgang, als die er was, in haar socialisatie. Gefrustreerd vertrouwde ik mijn partner toe en uitte mijn spijt over haar aan te nemen. Mijn partner was sympathiek tegenover Miss Bunz. Hij zei tegen me: "Ze heeft nooit een vriend als jij gehad." Het was een eenvoudig punt, maar ik moest het horen. Miss Bunz wist niet wat ze van me moest denken, want ze had nooit een relatie gehad zoals die van ons. Met dat begrip werd ik vastbesloten om te leren hoe ik beter met haar kon communiceren.
Elke dag bracht ik uren met haar door in de x-pen en terwijl ik daar leerde kon ik "konijntje" spreken. Bunnies houden ervan om laag bij de grond te blijven, dus deed ik hetzelfde. Ik sprak met Miss Bunz op een stille toon terwijl ik op de grond lag. Als ik in slaap viel, werd ik wakker toen ze me stootte of me baarde. Toen ze zich op mijn gemak voelde bij mijn aanwezigheid, begon ik haar weer te aaien. Miss Bunz raakte gewend aan onze nieuwe routine en merkte positieve veranderingen op. Ze wachtte niet langer behoedzaam op me om haar eten neer te leggen voordat ze erin ging graven. Ze was gretig om te eten en aarzelde niet om haar poten op me te zetten terwijl ze direct uit mijn handen at. Ze stopte met kromtrekken toen ik haar aanraakte en ze genoot zelfs van het af en toe hoofd wrijven. Naarmate Miss Bunz meer gesocialiseerd werd, verdiende ze meer vrijheid. Ze leerde me te vertrouwen en ik voelde dat ik het vertrouwen moest teruggeven. Ik heb meer x-pennen aan haar ruimte toegevoegd. Ik raakte haar kooi kwijt en liet haar langzaam andere kamers verkennen. Uiteindelijk heb ik alle x-pennen weggedaan en kreeg ze toegang tot het hele huis.
Miss Bunz was niet de enige die een transformatie onderging. Voordat ik haar adopteerde, beschouwde ik mezelf als een zeer capabele verzorger. Mijn vorige konijnen waren geliefd en goed verzorgd, maar door Miss Bunz in mijn leven te brengen, leerde ik hoe ik een huisdierouder moest zijn, en niet alleen een eigenaar van een huisdier. Ik heb geleerd om zorgvuldige en weloverwogen keuzes te maken over wat het beste voor is haar terwijl mijn vroegere zelf zou hebben gekozen voor wat handig is me.
Een jaar na de adoptie veranderde het eetgedrag van Miss Bunz.Ze was minder enthousiast tijdens de maaltijden en af en toe hield ze groenten in haar mond voor een paar minuten voordat ze kauwde. Als ze niet at, bewoog ze haar mond rond alsof ze net een lepel pindakaas had genomen. Ik nam haar mee naar de dierenarts en bij Miss Bunz werd gediagnosticeerd met gastro-intestinale stasis. Na meer dan een week verdwenen haar symptomen niet. Ik was er niet van overtuigd dat stasis de oorzaak was van haar gedragsveranderingen. Om antwoorden te vinden, nam ik haar mee naar 4 verschillende dierenartsen, waaronder een exotische dierenspecialist, totdat ik er een vond die mijn vermoedens bevestigde - Miss Bunz ondervond geen stasis. Haar ondermolaren waren overgroeid en ze sneden in haar tong. Ze was gestopt met eten vanwege de pijn. Konijntanden groeien doorlopend, maar de meeste hebben nooit een tandknip nodig omdat kauwen van nature de tanden naar beneden maalt. In het geval van Miss Bunz had tandheelkundige ziekte (waarschijnlijk door een slechte voeding tijdens haar vroege jaren) ervoor gezorgd dat haar kaak verkeerd werd uitgelijnd. Kauwen doet niet langer haar tanden af. De dierenarts was in staat om haar kiezen in te korten en we gaan terug als dat nodig was. Als Miss Bunz en ik onze uitdagingen niet samen hadden overwonnen en de band hadden ontwikkeld die we hebben, heb ik misschien niet meteen de subtiele veranderingen in haar gedrag opgemerkt. Of erger nog, ik heb misschien niet doorgezet bij het vinden van antwoorden toen de eerste diagnose leek te zijn uitgesteld.
Als ouder van een huisdier ben ik verantwoordelijk voor meer dan alleen de basisbehoeften van Miss Bunz. Ik bied verrijking en ik vind dingen die ze leuk vindt om te doen. Wetende dat konijntjes zich het veiligst voelen als ze een plek hebben om te graven, heb ik een speelkamer gemaakt met veel schuilplaatsen. Ongeveer een keer per week verander ik de configuratie van de kamer om Miss Bunz bezig te houden terwijl ze iets "nieuws" verkent.
Toen we elkaar ontmoetten, wilde mejuffrouw Bunz heel weinig met mij te maken hebben. Tegenwoordig is ze een vertrouwende en loyale metgezel die me overal in huis volgt. Elke ochtend wacht ze op me bij mijn slaapkamerdeur of begroet me met binkies als ik de trap afkom. Tijdens zeldzame momenten van stress sprong ze op mijn schoot voor comfort. Als ik later thuiskom dan verwacht, zie ik haar vaak geduldig in haar stoel op me wachten. Als ik klaar ben om te gaan slapen, volgt ze me naar boven en kruipt onder het bed om in de buurt te zijn. Midden in de nacht of in de vroege uurtjes van de ochtend, drukt ze haar geluk uit door het "konijntje 500" te doen, een sprint rond het huis waar een pauze in haar snelle voetstappen een binky belooft.
Met de populariteit van Zootopia, sommigen zijn geïnteresseerd in Miss Bunz. Als ik meer hoor over mijn vroegere schuilplaatskonijn, hoop ik dat ze leren dat konijntjes intelligente, sociale dieren zijn die gedijen in de juiste omgeving. Mijn reis met Miss Bunz is ook een voorbeeld van waarom we de schuwe en verlegen dieren niet mogen over het hoofd zien. Reddingsorganisaties zorgen voor een goede tijdelijke woning, maar de onbekende omgeving kan sommige dieren meer benadelen dan andere. Niets is te vergelijken met een voor altijd thuis waar consistente, positieve interacties deze dieren leren dat ze niet alleen veilig zijn, maar ook dat ze geliefd zijn. En vanuit mijn eigen ervaring creëert het verdienen van het vertrouwen en de liefde van een dier met een gebroken verleden een sterke band die als geen ander is.
Om haar avonturen als een scharrelkoninkje binnenhuis te volgen, zoek Miss Bunz op Facebook en Twitter.
Opmerking van de auteur: Als u een harnas voor uw konijn overweegt, raad ik u aan om de voor- en nadelen van het gebruik van konijnenharnassen te onderzoeken. BunnyApproved.com heeft een zeer grondig en nuttig artikel over konijnenharnassen geschreven. Ik raad ook de video van House Rabbit Society over dit onderwerp aan.
