Foto's door: Lilun / Bigstock
Hondenrassen nemen het voortouw met het grootste aantal erkende rassen vergeleken met katten. Maar waarom is er zo'n verschil?
Je hebt misschien gemerkt hoe katten altijd lijken op elkaar met vergelijkbare, maar toch verschillende eigenschappen. Je zult zien dat de gemiddelde kat in het rond steekt met zijn lange, magere lijf en snorharenneus. Ondertussen vertegenwoordigen hondenrassen de meest uiteenlopende vormen en maten van de lange en krachtige Tibetaanse Mastiff tot de korte en pluizige Pommeren. De Mastiff en Pomeranian zijn twee heel verschillende en tegenovergestelde uitziende hoektanden met twee heel verschillende doeleinden.
De vraag: Waarom vertonen katten zonder stamboom dezelfde verschillen in lichaamsvorm en grootte als hondenrassen?
Gerelateerd: Zou je een genetisch gemodificeerde Super Dog kopen?
Bijna 15.000 jaar geleden ondergingen hondachtigen domesticatie om de beste vriend van de mens te worden. Naarmate de band tussen mens en hond zich ontwikkelde, begonnen mensen zich te realiseren dat honden over het vermogen beschikten om specifieke taken uit te voeren die de mens op enorme manieren ten goede konden komen, terwijl katachtigen eenvoudiger rollen hadden, zoals het leven als huishoudelijk gezelschap of het jagen op vervelende muizen. Dit besef dwong fokkers om selectief te fokken en uiteindelijk de honden te bouwen die mensen helpen te overleven. Ondertussen, omdat honden werden gefokt om bepaalde eigenschappen te verkrijgen, waren kattenbezitters niet al te geneigd om het lichaam van de kat opnieuw uit te vinden.
Gerelateerd: Pronken met je creativiteit met DôyenWorld's DôyenDog en DôyenCat
Volgens de Cat Fanciers Association zijn er 42 erkende kattenrassen in de VS. Wat honden betreft, maar liefst 190 rassen worden erkend door de American Kennel Club. De World Canine Organization erkent maar liefst 340 hondenrassen. Tientallen jaren zijn katten gefokt om consistente fysieke kenmerken te produceren, zoals een verkorte snuit, naar binnen gevouwen oren, ronde en magere gezichten en een verscheidenheid aan kleuren en texturen. Dit leidde tot een toename in de diversiteit van honden en de vaste consistentie van functies die bij katten worden waargenomen. Bij het fokken van dieren die er hetzelfde uitzien als katten, is het gebruikelijk minder diversiteit tussen de rassen te zien.
